Όπως αρχίζει να σουρουπώνει και καθόμαστε με ένα ποτήρι κρασί στο χέρι απέναντι από ημικυκλικό τζαμωτό με το φωτισμένο μπαρ και το ταβάνι με τα πετρόλ μοτίβα στο ίδιο χρώμα, είναι κάπως σαν να είμαστε σε κρουαζιερόπλοιο ή σε γιοτ που… έδεσε σε αστικό περιβάλλον. Μάλλον… «φταίει» και το γαλλικό κομμάτι των 60’s που μας χαϊδεύει τα αυτιά. Και με λιγότερη φαντασία να το δεις πάντως, αυτό το μπιστρό με το ευρωπαϊκό στιλ, που έχει πιάσει θέση στο έμπα ενός εμπορικού κέντρου της Γλυφάδας και στήνει τραπέζια απέναντι από βιτρίνες με ρούχα και κοσμήματα, ξεχωρίζει από τους γείτονές του, κι όχι μόνο λόγω ύφους. Ο δημιουργός του, Νίκος Σκρέμπος (συνιδιοκτήτης του εστιατορίου Hytra), ήθελε το Vibo να βάζει μια πινελιά ευ ζην στην καθημερινότητα όσων κινούνται στα νότια, είτε πρωί είτε βράδυ. Εξ ου και το όνομα, που παντρεύει τις δύο πρώτες συλλαβές του Vita Bona − καλή ζωή στα λατινικά. Είναι ωραία σημείο για στάση πριν και μετά τα ψώνια ή το γραφείο.
Στο μπιστρό της οδού Γρηγορίου Λαμπράκη αυτό τον καιρό δουλεύουν καινούργια κοκτέιλ (αυτά θα τα δοκιμάσουμε σε λίγο καιρό) κι ανανεώνουν τη λίστα κρασιού. Ο Δημήτρης Ζαχαριάς, που την έχει διαμορφώσει, επιλέγοντας γύρω στις 80 ετικέτες, κυρίως ελληνικές, με έμφαση στους μικρούς παραγωγούς, και κάποιες από το διεθνή αμπελώνα, θα αναλάβει να σας πλοηγήσει. Το μενού που επιμελείται ο σεφ Γιάννης Μαρκαδάκης συνδυάζει γαλλικά, ιταλικά κι ελληνικά στοιχεία. Μπορείς να τσιμπήσεις κάτι ή να φας κανονικά. Έχεις αρκετές επιλογές. Τη δροσερή κι όμορφα ισορροπημένη, πλούσια σαλάτα με «λαζάνια» κολοκυθιού, φινόκιο, λεπτές, τραγανές φετούλες ροδάκινου, κατσικίσιο τυρί και αμύγδαλο ή τα ντοματίνια με τη μοτσαρέλα και μια πυκνή σάλτσα ρομέσκο από πιπεριά Φλωρίνης. Το καλοκαρυκευμένο ταρτάρ μόσχου με τα κρατσανιστά κράκερ πατάτας, από τα πιο κλασικά του μενού, και τις νόστιμες τηγανητές αγκινάρες με το ροζ γκρέιπφρουτ και το πεκορίνο που σερβίρονται πάνω σε μια αλλιώτικη «ολαντέζ» με ελληνικό κατσικίσιο μπλε τυρί, που είναι από τα πιο ασυνήθιστα. Το flatbread με την τραγανή ζύμη που νοστιμίζει με διάφορα ελληνικά μανιτάρια και φοντίνα και τα κεφτεδάκια με αρνίσιο και μοσχαρίσιο κιμά που συνδυάζονται με πουρέ ρεβιθιού μπορούν κι εκείνα να μπουν στη μέση. Το ίδιο κι η τρυφερή ταλιάτα με το βουτυράτο πουρέ πατάτας και τη σάλτσα κρασιού.
|
|
|
Στα επιδόρπια σας περιμένει μια μοντέρνα μίξη πάβλοβας-Black Forest με φύλλα μαρέγκας με χαρούπι, που τους δίνει γήινο τόνο, τριμμένη σοκολάτα, φρούτα του δάσους και μια κρέμα μοσχολέμονου με ωραία οξύτητα. Κι ένα τιραμισού, πολύ αφράτο, αν και το αρκετά τονισμένο το λικέρ, τελικά σκέπαζε λίγο τον καφέ. Ενώ η Εντίθ Πιάφ τραγουδούσε «je ne veux pas travailler», συμφωνήσαμε πως θα ήταν ωραία να επιστρέψουμε κάποιο πρωί για καφέ και να δοκιμάσουμε τα πιάτα του brunch. Έχω ήδη βάλει στο μάτι τα αυγά στην κοκοτιέρα με τριμμένη ντομάτα και γλυκιά γραβιέρα και την φριτάτα με την αγκινάρα.
