Το διπλό σφηνάκι θα σε βάλει με τον καλύτερο τρόπο στο κλίμα του Blue Oyster, του νέου μαγαζιού που άνοιξε πριν λίγες ημέρες στο κέντρο της Αθήνας, χαμηλά στην οδό Κολοκοτρώνη. Είναι ένα γαλλικό στρείδι ακουμπισμένο πάνω σε ένα σφηνοπότηρο με τζιν, αγγούρι, ξινόμηλο, μέντα, δυόσμο και λίγο τσίλι. Πρώτα έρχεται η απαλή μπουκιά με την θαλασσινή αλμύρα και έπειτα η καθαρή γεύση του μίνι κοκτέιλ. «Είναι καλό για ξεκίνημα, για να σε ξυπνήσει» λέει ο Φώτης Φωτεινόγλου, που μαζί με τον άλλο δημιουργό του ΦΙΤΑ, Θοδωρή Κασσαβέτη, την Φανή Σπυριδάκη (Noel) και τον Άρη Δούκα (Noel, Βόλβη) έστησαν το Blue Oyster.
«Θέλαμε να φτιάξουμε ένα oyster bar. Στην Ελλάδα δεν έχουμε τέτοιες αναφορές. Τα στρείδια και τα άλλα οστρακοειδή ήταν πάντα κομπάρσοι στα εστιατόρια ψαριού και στις ψαροταβέρνες. Σε μια ψαροταβέρνα συνήθως θα σου πουν τι έχουν και στο τέλος μπορεί να σου αναφέρουν “α, έχουμε και στρείδια”. Στόχος μας ήταν να κάνουμε κάτι μποέμ, ένα απενοχοποιημένο oyster bar, που να μην είναι ταυτισμένο μόνο με ένα πολύ δυνατό πορτοφόλι. Να απευθύνεται σε άτομα της ηλικίας μας και να συστήνει την φιλοσοφία του γρήγορου θαλασσινού φαγητού πάνω σε ένα μπαρ. Όλα αυτά με ένα ποτήρι κρασί ή μία προσιτή σαμπάνια που να κοστίζει όσο ένα καλό μπουκάλι κρασί» εξηγεί η Φανή.
Εκτός από την τεράστια πόρτα στο μπλε του κοβαλτίου που κάνει το Blue Oyster να ξεχωρίζει ήδη απ’ έξω, την προσοχή θα σου τραβήξει η ίδια η μπάρα που λειτουργεί ως βιτρίνα – γεμάτη με τις θαλασσινές λιχουδιές της ημέρας. Στρείδια, αστακοί, καβούρια, χτένια, καραβίδες, γαρίδες Κοιλάδος αστράφτουν ολόφρεσκα πάνω στον πάγο. «Οι καραβίδες, τα ψάρια και οι γαρίδες έρχονται από τον Κοκκώνη στη Σίφνο. Τα στρείδια είναι γαλλικά, Fine de Claire και μας τα προμηθεύει ο Αράπης. Από εκείνον παίρνουμε και χτένια που φέρνει τελευταία από την Ιαπωνία. Είναι ό, τι πιο νόστιμο έχω δοκιμάσει στη ζωή μου» αναφέρει ο Φώτης. Το τωρινό μενού προσφέρει τα εν λόγω χτένια σε δύο εκδοχές: carpaccio ή ελαφρώς καψαλισμένα μαζί με γαρίδα, αρωματικό βούτυρο και «σταγονίδια» τηγανισμένου κουρκουτιού, που δίνουν επιπλέον υφές στην πεντανόστιμη μπουκιά.
Φασολάκια edamame ραντισμένα με μια αλμυρο-γλυκιά σάλτσα από μίσο και ταραμά, ρύζι σούσι με μυρωδικά, nigiri με ψάρι ημέρας, carpaccio μυλοκόπι, tartare καραβίδας σερβιρισμένο με σταμναγκάθι και αυγοτάραχο, ημίπαστο σκουμπρί με πίκλες παντζαριού και gunkan τόνου είναι μερικά ακόμα απ’ όσα συναντάμε στον κατάλογο. Προσφέρουν ένα αρωματικό, κομψό σεβίτσε με τσιπούρα και γαρίδα, αρωματισμένο με μέντα, δυόσμο και λάιμ, ενώ όποιοι θέλουν να δοκιμάσουν το πλατό με τα οστρακοειδή και τα ωμά ψάρια μπορούν να επιλέξουν εκείνο που προορίζεται για δύο ή για τέσσερα άτομα (σε τιμές των 50 και 75 ευρώ αντίστοιχα). Την εκτέλεση του μενού έχουν αναλάβει οι Γιάννης Αμπελιώτης και Αντώνης Λίτινας, που προτείνουν και ενδιαφέρουσες επιλογές για συνοδευτικά κοκτέιλ, όπως το Dry Martini με ζουμί από στρείδι ή το Οyster Mary, μια παραλλαγή του Βloody Mary στην οποία το αλμυρό, «μεταλλικό» ζουμί του οστράκου ταιριάζει με το ντοματόζουμο.
Το φαγητό στο Blue Oyster, όμως, δεν προβλέπεται να μένει στάσιμο, αλλά θα εξελίσσεται και θα ανανεώνεται συνέχεια. «Πέρα απ’ τα ωμά, υπάρχει και το μαγείρεμα και θα αναπτυχθεί ακόμα περισσότερο. Έχουμε ήδη τα χόρτα μας, τον ταραμά μας, σύντομα θα έρθει και το καλαμπόκι, η μελιτζάνα, και αυτή στην εποχή της» λέει ο Φώτης εξηγώντας την μίξη ιαπωνικής και μεσογειακής κουζίνας που έχει στο μυαλό του. Μαζί με τα κρασιά και τις σαμπάνιες (υπάρχουν και προτάσεις σε ατομικό μπουκάλι) δεν αποκλείει να προστεθεί στην κάρτα κι ένα καλό τσίπουρο που θα ταίριαζε επίσης με τις θαλασσινές λιχουδιές του μπαρ.
Στην «καθημερινή γιορτή» με γρήγορο, ολόφρεσκο φαγητό της θάλασσας που θέλει να στήσει το Blue Oyster συμβάλει και η εντυπωσιακή διακόσμηση του, έργο της Φανής. Στα λίγα τετραγωνικά του μαγαζιού έχει καταφέρει να χωρέσει στοιχεία από τη γερμανική Αναγέννηση, τατουάζ από τα μπράτσα των παλιών ναυτικών αλλά και τα πιο χαριτωμένα πιρουνάκια-τρίαινες. «Η αισθητική μου περιστρέφεται γύρω από τον μαξιμαλισμό και δεν φοβάμαι να πω ότι αγαπώ το κιτς. Η πρόσθεση για μένα είναι συνυφασμένη με τη χαρά. Για το Blue Oyster ξεσηκώσαμε κάποια μοτίβα της γερμανικής Αναγέννησης που τυπώθηκαν πάνω σε πλακάκια. Χρησιμοποιήσαμε πολύ και το γυαλί. Όσο για τον πάνω όροφο, που θεωρώ ότι είναι ιδανική καβάτζα για ραντεβού στο κέντρο, η έρευνα έφτασε μέχρι το Ναυτικό Μουσείο της Κοπεγχάγης. Επιλέξαμε σχέδια από τατουάζ ναυτικών και απευθυνθήκαμε σε ζωγράφους, απόφοιτους της Καλών Τεχνών για να ζωγραφίζουν τους τοίχους στο πατάρι.»
Όσο για τη μουσική που ακούγεται στο μαγαζί, συνδυάζει ετερόκλητα γούστα και, ειδικά αργά το βράδι, δεν περιορίζεται σε δεύτερο ρόλο. «Είμαστε πάρα πολύ σοβαροί μέχρι τις 11:00 και μετά γινόμαστε “μπουζουξίδικο με στρείδια”» λέει η Φανή γελώντας. «Μπορεί να τύχει να ακούσεις από Πουλόπουλο μέχρι Το Χοντρό Μπιζέλι». Όλοι πάντως, και οι πίσω και οι μπροστά από το μπαρ, μουρμουρίζουν κάποια στιγμή το «τουτούρουτουτουτου», το μουσικό θέμα από το έτερο «Μπλε Στρείδι», το γκέι κλαμπ από την «Μεγάλη των μπάτσων σχολή».