Tη λένε και συκόπιτα ή συκόπαστα και γίνεται με λιαστά σύκα και χυμό σταφυλιού. Πλέον τις ζυμώνουν και με χυμό πορτοκαλιού ή με μούστο. Για να τις διατηρήσουν, τις τυλίγουν συνήθως με φύλλα συκιάς ή αμπελόφυλλα ή καστανόφυλλα και τις τρώνε σαν σνακ, με τον καφέ ή με το τσίπουρο ή με πικάντικα τυριά κι αλλαντικά. Η συνταγή είναι της Μαρίας Χαλιδιά, κληρονομιά από την πεθερά της Φωτεινή Δελλή. Έτσι φτιάχνουν τις συκομαΐδες και τα παιδιά της Μαρίας, ο Δημή- τρης και η Αναστασία, που τις πουλάνε στο Σπετσερικό, το παντοπωλείο τους στην Κέρκυρα.
30'
προετοιμασία
2 ημέρες
αναμονή
Σύνολο: 2 ημέρες και 30'
Διαδικασία
- Για τη συκομαΐδα, χτυπάμε στον πολυκόφτη τα σύκα μέχρι να γίνουν μια πάστα. Προσθέτουμε όλα τα υπόλοιπα υλικά και τα ανακατεύουμε καλά να ομογενοποιηθούν.
- Ζυμώνουμε για περίπου 10 λεπτά με το χέρι, φέρνοντας τούμπες το ζυμάρι. Επειδή το μείγμα κολλάει, μπορούμε να κάνουμε το ζύμωμα μόνο με το ένα χέρι, βρέχοντας τα δάχτυλά μας κάθε τόσο με λίγο χυμό σταφυλιού ή πορτοκαλιού.
- Ξεχωρίζουμε μπαλάκια των 150 γρ. και τα πατάμε με τα χέρια να γίνουν πλακέ, σαν στρογγυλές πίτες.
- Τις τοποθετούμε πάνω σε ξύλα κοπής και τις σκεπάζουμε με τούλι. Τις αφήνουμε κάτω από δυνατό ήλιο για 2 μέρες από την κάθε πλευρά, ώστε να στεγνώσουν καλά.
- Παλιά τις τύλιγαν με συκόφυλλο. Τώρα μπορούμε να τις τυλίξουμε με μεμβράνη και να τις διατηρήσουμε εκτός ψυγείου, σε μέρος δροσερό και σκιερό, μέχρι και δύο χρόνια.
Η συνταγή πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό Ζάχαρη & Αλεύρι, τεύχος 45.
