Για πολλούς αυτή την εποχή δεν είναι εύκολο να βγαίνουν συχνά για φαγητό. Ο μισθός μπορεί να φτάνει για λίγες εξόδους τον μήνα, ιδίως όταν μιλάμε για μια ολόκληρη οικογένεια. Υπάρχουν όμως ταβέρνες, κλασικές και πιο μοντέρνες, μαγειρεία και street food επιλογές, με νόστιμο και ιδιαίτερο φαγητό, σε χορταστικές μερίδες, φτιαγμένο με καλά υλικά. Που είναι ό,τι πρέπει για οικογενειακά τραπέζια, μεσοβδόμαδα ή το Σαββατοκύριακο και κρατάνε τον προϋπολογισμό χαμηλά. Σε όμορφα μαγαζιά στο κέντρο ή εκτός πιάτσας, σε διάφορες γειτονιές της πόλης, βρίσκουμε ανθρώπους που βάζουν τα δυνατά τους για να ευχαριστήσουν τους πελάτες τους, μικρούς και μεγάλους.
Στη Μικρά Ασία για ζουμερό μπεϊτί κεμπάπ

|
|
Δεν είναι μία η σπεσιαλιτέ εδώ, αλλά αν πας στη Μικρά Ασία δεν γίνεται να μην παραγγείλεις μπεϊτί κεμπάπ, δηλαδή ζουμερό κεμπάπ ρολαρισμένο σε λεπτή, χειροποίητη πίτα και σερβιρισμένο με ελαφρώς πικάντικη σάλτσα ντομάτας, μπόλικο μαϊντανό, γιαούρτι με σουμάκι και βουτυράτο ρεβυθοπίλαφο. Εξίσου λαχταριστή είναι η λεπτή και τραγανή παστουρμαδόπιτα, το καυτερό εσμέ (άλειμμα από ντομάτα και πιπεριές), το χειροποίητο ντονέρ από μοσχάρι γάλακτος και το γιαουρτλού. Με προσυνεννόηση φτιάχνουν και αξέχαστο ατζέμ πιλάφ με ρύζι, καβουρδισμένα αμύγδαλα και κιμά. Δεν μένει πολύς χώρος για επιδόρπιο αλλά το κιουνεφέ δεν χάνεται – στην ανάγκη θα πάρετε το μισό για το σπίτι. (Τον τελευταίο καιρό το κατάστημα της Πλατείας Αμερικής παραμένει κλειστό. Το κατάστημα του Παγκρατίου που τρέχει η ίδια οικογένεια λειτουργεί κανονικά). Γ.Π.
Πλατεία Μεσολογγίου 2-4, Παγκράτι, Τ/210-33.00.733
Αξώτης: Στο Πολύγωνο από το 1956


Η ιστορία του Αξώτη ξεκινάει το ΄56, όταν η Αθήνα ήταν μια άλλη πόλη. Ένα κομμάτι του μαγαζιού έχει παραμένει σε αυτή την άλλη Αθήνα. Ο Νίκος –εγγονός του πρώτου ιδιοκτήτη Νικόλαου Βάσιλα, από την Δανακό της Νάξου– μαζί με τη γυναίκα του, την Εύη, έχουν πλέον αναλάβει και ψήνουν τα κρεατικά με μαστοριά. Τα παϊδάκια είναι λουκούμι. Ωραία και η χοιρινή μπριζόλα, το φιλέτο κοτόπουλου και ο μπακαλιάρος σκορδαλιά. Τα χόρτα πράσινα-πράσινα, γεμάτα ζωντάνια, το τζατζίκι χειροποίητο και τραγανό, η τυροκαυτερή αληθινή. Όσο για τις τηγανητές πατάτες, προτείνω να διπλασιάσετε από την αρχή τις μερίδες που σκοπεύετε να παραγγείλετε για να τις χαρούν μικροί και μεγάλοι. Γ.Π.
Παπαρσένη 15, Πολύγωνο, Τ/210-64.59.130
Σπύρος και Αντώνης: Μαμαδίστικο φαγητό στα Άνω Πατήσια


|
|
Μια συνοικιακή ταβέρνα στα Πατήσια με φαΐ όπως στο σπίτι μας. Τα σαλιγκάρια είναι να γλείφεις τα δάχτυλά σου, τα ντολμαδάκια λουκούμι. Από τις πιο σπέσιαλ… σπεσιαλιτέ τους θεωρούνται και το μοσχαρίσιο συκώτι, τα μπιφτέκια και τα αρνίσια παϊδάκια στα κάρβουνα. Εκτός από ψητά της ώρας, έχουν πάντα κάποια πιάτα με ψάρια και θαλασσινά, αναλόγως με το τι θα βρεθεί φρέσκο και οικονομικό στην αγορά, όπως σουπιές με σπανάκι και ψαρόσουπα, και άλλα έκτακτα μαγειρευτά. Πολλοί πελάτες κάνουν τηλεφωνική κράτηση για να καπαρώσουν τη μερίδα τους. Χαμός γίνεται όταν έχουν γίδα βραστή και φασολάδα, κάποιοι ζητάνε και δεύτερο πιάτο, ενώ το τζατζίκι τους είναι παχύ σαν σφιχτή σαντιγί και σπάταλο στο σκόρδο του – το ευχαριστιέσαι με μπόλικο ψωμί. Το υποδειγματικά μαγειρεμένο γλυκόξινο μοσχαράκι στιφάδο είναι μνημειώδες φαγητό που κι αυτό σου δίνει αφορμή για πολύ ψωμί. Για το τέλος έχουν το πιο νοσταλγικό γλυκό, μια κρέμα καραμελέ τρεμουλιαστή, με μικρές μαμαδίστικες ατέλειες. Γ.Π.
Γ.Π.Γαβριηλίδου 24, Άνω Πατήσια Τ/ 210-20.22.358
Μαύρο Πρόβατο και ψητό αρνάκι
View this post on Instagram
Δεν είναι από τα πιο φτηνά τούτης της λίστας το Μαύρο Πρόβατο, δεν είναι όμως πολύ ακριβό (εξαρτάται από το τι θα πάρεις, στην ουσία), και είναι καλή ιδέα για τα σαββατοκυριακάτικα ανταμώματα. Φιλικό, προσεγμένο, σύγχρονο σε στιλ, με καλομαγειρεμένο φαγητό, το στέκι του Παγκρατίου τραβάει μικρούς, μεγάλους, παρέες και οικογένειες, που πολλές φορές βάζουν κάποια ή όλα τα πιάτα στη μέση και τα μοιράζονται: σαλάτες (φτιάχνουν αρκετές), τηγανιές, κεμπάπ κοτόπουλου και μπιφτέκια με πουρέ, το κλασικό χουνκιάρ μπεγιεντί, φαβορί από τις πρώτες μέρες που άνοιξε το μαγαζί, ή το ψητό αρνάκι που το μαγειρεύουν με θυμάρι, και το σερβίρουν με πατάτες φούρνου βάζοντας στο πλάι του κι ένα πιλάφι που μοιάζει με γαμοπίλαφο. Έχουν και πολλά πιάτα ημέρας πάντως. Α.Σ.
Αρριανού 31-33, Παγκράτι, Τ/ 210-72.23.466, 210-72.23.469
Βραστό: Σχάρα-κατσαρόλα σημειώσατε Χ
Από το 1969 κρατάει η οικογενειακή ταβέρνα στη Ρεματιά Χαλανδρίου, που μαζεύει πολλές οικογένειες και μεσοβδόμαδα και το Σαββατοκύριακο. Με ύφος κάπου μεταξύ σύγχρονου και κλασικού, αρέσει και στον νεαρόκοσμο και στους μεγαλύτερους θαμώνες του – τα πιτσιρίκια τιμούν και τον παιδότοπο, που πιάνει ένα κομμάτι της αυλής. Τι τρως στο Βραστό: ωραία τυροπιτάκια, που τα φτιάχνουν με ανθότυρο, φέτα και τουλουμοτύρι Καρύστου και κεφτεδάκια, διάφορα ψητά (από συκώτι σχάρας και καπνιστή χοιρινή μπριζόλα μέχρι rib eye και σπαλομπριζόλες) και μαγειρευτά, από κοκκινιστά και λεμονάτα, σε γιουβέτσι, παστίτσιο και πάει λέγοντας, ανάλογα με τη μέρα και τη διάθεση της κουζίνας. Όσο για την κρεατόσουπα που έδωσε στο μαγαζί του όνομά του, είναι πάντα από τα πιο ωραία τους. Α.Σ.
Ρόδων 3, Χαλάνδρι, Τ/210-68.13.776
Ella Greek Cooking: Εκλεκτή ελληνική κουζίνα
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Το μενού που ετοιμάζει για το Ella Greek Cooking η σεφ Νένα Ισμυρνόγλου είναι ευέλικτο και περιεκτικό, κατάλληλο για πολλές διαφορετικές περιστάσεις, αλλά ταυτόχρονα αρμονικό, σχετικά σφιχτό και χωρίς παραφωνίες. Στο επίκεντρο της δημιουργικότητάς της βρίσκεται η ελληνική, εκλεκτή πρώτη ύλη. Ψάχνει στοχευμένα τα τοπικά προϊόντα, τα δοκιμάζει και τους δίνει πολλές διαστάσεις μέσα από τα έξυπνα πιάτα της. Ιδανικός προορισμός για να βγεις με την οικογένεια στο κέντρο της πόλης, αλλά και για συναντήσεις με την παρέα. Μ.Π.
Μητροπόλεως 26, Αθήνα, Τ/ 210-33.15.547
Doner Tzh: Νόστιμο και προσιτό




Ο Γιλμάζ με τη γυναίκα του Σουλτάν άνοιξαν αυτή την ταβέρνα σε μια ήσυχη γειτονιά της Νέας Σμύρνης πριν από τρία χρόνια. Από την αρχή είχαν στόχο να σερβίρουν πιάτα της τουρκικής κουζίνας που δύσκολα συναντάμε σε αντίστοιχα μαγαζιά στην Αθήνα. Ψήνουν το ντονέρ σε «ντονέρ μεκάν» μια μαντεμένια κατασκευή, με ειδικά ραφάκια όπου τοποθετούνται και καίγονται τα ξύλα και από μπροστά η κάθετη σούβλα ψήνει το κρέας ομοιόμορφα. Το μενού έχει επίσης, μαντί, χειροποίητα ζυμαράκια γεμιστά με μοσχαρίσιο–αρνίσιο κιμά που τα σερβίρουν με ξινούτσικη σάλτσα από σπιτικό γιαούρτι, σκόρδο, λίγο λιωμένο βούτυρο, δυόσμο, άγριο βασιλικό από την Τουρκία και δύο διαφορετικές καυτερές πιπεριές. Το πιλάφι, που συνοδεύει τα πιάτα με κρέας, είναι μαγειρεμένο με φρέσκο βούτυρο που του δίνει μια έξτρα νοστιμιά. Η αραβική μελιτζανοσαλάτα τους είναι ιδιαίτερη, πολύ γευστική – δεν έχει μόνο μελιτζάνα, έχει ταχίνι, σκόρδο και γιαούρτι. Η ταμπουλέ τους είναι φρέσκια και δροσιστική και συνοδεύεται με τσι κεφτέ, που είναι αρωματικοί, χορτοφαγικοί κεφτέδες, λίγο πικάντικοι. Στο τέλος φέρνουν ένα γλυκό πολύ πληθωρικό, κάτι μεταξύ γαλακτομπούρεκου και κιουνεφέ. Μ.Π.
Βιζυηνού 2, Νέα Σμύρνη, Τ/210-93.10.411
Υπερωκεάνιο: Ψαρομεζέδες λιμανίσιοι
|
|
Η αρχή γίνεται με σαρδέλες ψητές με ντομάτα σε καψαλισμένο ψωμί και κάποιο από τα μαρινάτα, η συνέχεια γράφεται με λαδένια, τηγανητά μύδια Θεσσαλονίκης, κριθαράκι θαλασσινών ή σουπιές ψητές με ταχίνι και κάποια από τα τηγανητά ή ψητά ψαράκια. Όσο για το φινάλε, έχει παγωτό καϊμάκι. Αυτό το πειραιώτικο στέκι φέρνει, χρόνια τώρα, κόσμο από όλη την Αθήνα στη γειτονιά του Χατζηκυριάκειου. Η μακαρονάδα με τις αντζούγιες είναι must και τα μύδια αχνιστά από τα πιο νόστιμα που έχω δοκιμάσει στην πόλη. Μ.Π.
Μαρίας Χατζηκυριακού 48, Πειραιάς, Τ/210-41.80.030
Ρεμούτσικο: Ο Άγιος Δημήτριος προορισμός για παϊδάκια




Το Ρεμούτσικο έχει κάνει προορισμό τον Άγιο Δημήτριο. Μικρές και μεγάλες παρέες και οικογένειες γεμίζουν την περιποιημένη αυλή, ειδικά το Σαββατοκύριακο. Το άνοιξε το 1982 ο Κώστας Δήμας. Μετέτρεψε το πατρικό του σπίτι, πολύ κοντά στο ναό του Αγίου Δημητρίου, σε ταβέρνα και έπιασε δουλειά. Την παράδοση συνεχίζουν οι δυο του γιοι. Τα ζουμερά παϊδάκια, αρνίσια και προβατίνας, με ψαχνό ζουμερό και λιπάκι, που λιώνει στο στόμα, είναι από τα πιο ωραία που τρώμε στην Αθήνα. Μ.Π.
Αγίου Δημητρίου 120, Άγιος Δημήτριος, T/ 210-97.04.515
Κατσόγιαννος: Κεφτεδάκια, συκωταριά και νόστιμα μαγειρευτά


|
|
Ο χώρος εσωτερικά είναι ρετρό, με μωσαϊκό στο πάτωμα, με παλιές φωτογραφίες στους τοίχους και διαφημιστικές αφίσες από άλλες δεκαετίες και ένα ξύλινο καλοδιατηρημένο ψυγείο του ‘30 που λειτουργεί κανονικά. Μπορεί να έχει μεγάλη ιστορία και φοβερή ατμόσφαιρα, αλλά αυτό που μας κάνει να πηγαίνουμε ξανά και ξανά στον Κατσόγιαννο είναι το φαγητό. Τα κεφτεδάκια με ούζο είναι όνειρο, τραγανά και νόστιμα, συνοδεύονται δε από ολόφρεσκες τηγανητές πατάτες που τις κόβει με τα χεράκια της η Ντόρα. Η χοιρινή τηγανιά με μουστάρδα και μπούκοβο είναι ζουμερή και τέλεια πικάντικη. Η συκωταριά αλλά και το μοσχαρίσιο συκώτι λιώνουν στο στόμα και πάνε πολύ με το κρασί. Μ.Π.
Αγίου Παντελεήμονος 15, Δραπετσώνα, Τ/210-46.13.209
Βαρδής: Λόγος να πας στον Υμηττό


|
|
Η ιστορία της αγαπημένης ταβέρνας του Υμηττού ξεκινάει το 1922. Τότε ήταν που ο Βαρδής Μπουρδάκης ήρθε στην Αθήνα από την Κρήτη και άνοιξε το μικρό μαγειρείο για να συντηρήσει την οικογένεια του. Ο ίδιος και η γυναίκα του Ευτυχία μαγείρευαν νοστιμιές από την πατρίδα τους και ό,τι μπορούσαν και εξυπηρετούσαν κυρίως τους κυνηγούς που κυκλοφορούσαν στην περιοχή μια και δεν υπήρχε τίποτε άλλο εκεί γύρω. 100 χρόνια μετά, το ταβερνάκι «τρέχουν» οι εγγονές του Βαρδή και συνεχίζουν την παράδοση. Ο Βαρδής δεν είναι αμιγώς κρητικό εστιατόριο. Έχει μόνο λίγα παραδοσιακά κρητικά πιάτα αλλά όλα είναι πεντανόστιμα και μαγειρεμένα με τη συνταγή του παππού Βαρδή και της γυναίκας του: αρνάκι τσιγαριαστό, καλτσούνια με ανθότυρο και μέλι, μυζηθρόπιτα σφακιανή. Στο μενού βρίσκουμε και σπιτικά μαγειρευτά, όπως λαχανοντολμάδες και σνίτσελ χοιρινό κρασάτο. Μ.Π.
Καισαρείας 9, Υμηττός, Τ/ 210-76.29.972
Comet: Για μπέργκερ και bao buns στα Μελίσσια


Το burger τους είναι άψογο, ειδικά το μεξικάνικο. Φτιάχνεται με potato bun (μπριός με πατατάλευρο) μυρωδάτο, αφράτο, αρκετά μαλακό, χωρίς να χάνει την ιδιότητα να συγκρατά το εσωτερικό. Όσο για το διπλό smash μπιφτέκι από μοσχαρίσιο κρέας από τη Θεσσαλία ψήνεται ομοιόμορφα και βγαίνει ζουμερό και τρυφερό. Πάνω στο μπιφτέκι βάζουν διπλό αυθεντικό American cheese που λιώνει και δίνει την λιπαρότητα και την έξτρα γεύση. Οι χειροποίητες πίκλες κρεμμυδιού και οι πιπερίτσες χαλαπένιος προσθέτουν τον καυτερό, τον ξινό και ταυτόχρονα τον γλυκό τόνο απόλυτα ισορροπημένα. Το χειροποίητο γουακαμόλε από φρέσκο αβοκάντο ταιριάζει πολύ και τα νάτσος προσθέτουν μια ωραία τραγανή υφή. Στην ίδια φιλοσοφία είναι και το BLT: διπλό μπιφτέκι, διπλό τυρί, σπιτική μπάρμπεκιου σος και μαγιονέζα, νόστιμες και σε αρκετή ποσότητα, ψημένο και τραγανό μπέικον, iceberg δροσερό και φρέσκο. «Τις σάλτσες και τις πίκλες τις κάνουμε εμείς, καραμελώνουμε μόνοι μας τα κρεμμύδια. Θέλουμε όλα να περνάνε από τα χέρια μας και να ξέρουμε ακριβώς τι υλικά βάζουμε στο μπέργκερ», λέει o σεφ του μαγαζιού Ανδρέας Μούτσας. Μ.Π.
Σωκράτους 3, Μελίσσια, T/210-70.01.407
Ολύμπιον: Το μαγειρείο του Μετς
|
|
Είκοσι χρόνια περίπου βρίσκεται σ’ αυτή τη θέση το Ολύμπιον, ένα καφενείο-μαγειρείο θεσμός στο οποίο συχνάζουν από συνταξιούχοι μέχρι νεαρόκοσμός. Τι ψάχνουν όλοι αυτοί; Καλομαγειρεμένο σπιτικό φαγητό που δεν βγάζει κανέναν εκτός προϋπολογισμού. Περνάμε πρώτα από τη βιτρίνα με τα πιάτα ημέρας: κοτόπουλο στον φούρνο, γεμιστά, λαχανοντολμάδες, γιουβαρλάκια, παπουτσάκια. Τα ρεβύθια με μελιτζάνες είναι από τα hit του καταλόγου. Μαζί με λίγο πετιμέζι μπαίνουν στον φούρνο και βγαίνουν ονειρεμένα. Το old school, τραγανό σνίτσελ είναι επίσης από τα κλασικά τους. Γ.Π.
Αναπαύσεως 9, Μετς, Τ/210-92.44.388
Ατλαντικός: Οικονομική ψαροφαγία
|
|
Σε ένα απομονωμένο ήσυχο δρομάκι μέσα στη φασαρία του Ψυρρή ο Ατλαντικός σερβίρει παγωμένες μπίρες και ουζάκια παρέα με φτηνούς και τίμιους ψαρομεζέδες. Ο μπακαλιάρος σερβίρεται στη λαδόκολλα, οι πατάτες είναι «πέτουλες», σαν σπιτικές, και η καψαλισμένη καυτερή πιπεριά κέρατο ιδανική συνοδεία για τα τηγανητά καλαμαράκια και τους άλλους ψαρομεζέδες. Γ.Π.
Αυλητών 7, Ψυρρή, Τ/ 213-03.30.850