Για όλους εμάς τους ταξιδιώτες του Γαστρονόμου, δε νοείται αποστολή χωρίς στάση για λίγη ζάχαρη σε κάποιο ζαχαροπλαστείο της επαρχίας. Καρφώνουμε τις πινέζες μας στον χάρτη, γιατί ποτέ δεν ξέρεις πού μπορεί να σε βρει η υπογλυκαιμία. Σε αυτή τη λίστα συγκεντρώνουμε ορισμένα από τα παλιά και τα ακόμα παλιότερα ζαχαροπλαστεία της χώρας που είναι καλοί λόγοι για να παρεκκλίνουμε της πορείας μας. Γλυκοπωλεία που αντέχουν στον χρόνο, παραμένουν σταθερά ποιοτικά, και πέρα από το καλτ στοιχείο και τη γοητευτική πατίνα τους, είναι ταυτόχρονα και επίκαιρα, παρασκευάζοντας γλυκά που ταιριάζουν και σε σύγχρονους ουρανίσκους.
Ο Παπαγιώργης στην Κέρκυρα: Πάστα φρόλα και μαντολάτο
|
|
|
Στην οδό Νικηφόρου Θεοτόκη, στον αριθμό 32, στην παλιά πόλη της Κέρκυρας, θα βρούμε την ωραιότερη πάστα φρόλα (όπως λένε στο νησί με τις ιταλικές επιρροές την πάστα Φλώρα) με μαρμελάδα κυδώνι και άφθονα φρούτα κόντιτα. Ζαχαροπλαστείο σημείο αναφοράς είναι ο Παπαγιώργης με έτος ιδρύσεως το 1924. Φημισμένοι για τα γλυκά με κουμ κουάτ, τις συκομαΐδες, τις μάντολες και τα μαντολάτα, αλλά και για τη στιβαρή φογάτσα που είναι το κερκυραϊκό προζυμένιο τσουρέκι, σωματώδες, με πικάντικο άρωμα από κονιάκ, ντόπιο εκλεκτό βούτυρο και μυρωδάτη φλούδα από περγαμόντο. Στον καιρό της ντόπιας αγριοφράουλας που είναι σαν μικρό, ακριβό κόσμημα, βγάζουν και μιλφέιγ με limited edition μαρμελάδα φράουλας. Πολύ ενδιαφέρον έχει η mostarda dolce, η περίφημη γλυκιά μουστάρδα φρούτων της βόρειας Ιταλίας, ένα συναρπαστικό, γλυκοπικάντικο κοντιμέντο, και σπάνιο πεσκέσι που δεν πρέπει να χάσετε – ταιριάζει φοβερά με ψητά κρέατα, σε πλατό ή σάντουιτς με τυριά κι αλλαντικά.
Νικ. Θεοτόκη 32, Κέρκυρα, Τ/26610-39.474
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Για ζουμερό κέικ λάιμ στο Moden, ένα νέο (μίνι) ζαχαροπλαστείο στο Παγκράτι
Μονιώδης στη Χίο: Για μαστιχάκια και μανταρινάκια
|
|
|
Παλιά ιστορία στη ζαχαροπλαστική έχει η οικογένεια Μονιώδη, που βαστάει από γλυκατζίδικο σόι που καταπιάστηκε με τη ζάχαρη ήδη από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Το ζαχαροπλαστείο τους είναι ξακουστό στο νησί, και όχι μόνο, για το τραγανό και μυρωδάτο χιώτικο μασουράκι, και για τα σπέσιαλ τοπικά αμυγδαλωτά που μέχρι και σήμερα κάνουν θραύση. Τα γλυκά της οικογένειας έχουν ταξιδέψει μέχρι την άλλη άκρη της γης, και του λόγου το αληθές μπορεί να επιβεβαιώσει όποιος μπει σε πλοίο ή αεροπλάνο που αναχωρεί από Χίο, παρατηρώντας τους επιβάτες φορτωμένους με στοίβες από ζαχαρόκουτα με τη φίρμα Μονιώδη. Από τα ωραία τους κεράσματα είναι τα μανταρινάκια, κάτι υπέροχα ωμά αμυγδαλωτά που φτιάχνονται με φρέσκα μανταρίνια Χίου και η σπιρτάδα της μυρωδιάς τους είναι γαργαλιστική. Φτιάχνουν ακόμα ψητά αμυγδαλωτά σαν εργολάβους, μαστιχάκια που είναι αμυγδαλωτά με άρωμα ντόπιας μαστίχας, αχλαδάκια αέρος, ροδίνια που είναι γεμιστά με βουτυρόκρεμα, και δυό λογιών μασουράκια. Αυτά τα τελευταία είναι ένα τυπικό γλύκισμα της Χίου, σαν μπακλαβαδάκι ασιρόπιαστο, που φτιάχνονται με αμύγδαλα και κανέλα τυλιγμένα σε φύλλο κρούστας και πασπαλισμένα με ζάχαρη άχνη. Άλλοι προτιμούν τα κλασικά, κι άλλοι την εκδοχή με καραμελωμένα αμύγδαλα και μαστίχα. Εμένα που δε μου αρέσουν τα διλήμματα, επιλέγω και τα δύο.
Φτιάχνουν επίσης ωραία βαρκάκια όπως λένε οι ντόπιοι τα σμυρναίικα κουλούρια, ρεβανί, καρυδόπιτα, πυραμίδες που είναι πάστες σοκολατίνας με βραστή κρέμα, και εξαιρετικά κρουστικά (τα σιροπιαστά με φύλλο στην ντοπιολαλιά της Χίου) όπως μπακλαβά, γαλακτομπούρεκο τυλιχτό με απίθανη κρέμα βουτύρου, χανουμάκι σαν αφράτο μπακλαβά, και ωραιότατο κανταΐφι. Αποκλειστικότητα δικιά τους, είναι τα καλαμαράκια, που είναι κι αυτά σιροπιαστά γλυκά ατομικά, με δικό τους φύλλο σφολιάτας και γέμιση από χονδροτριμμένα αμύγδαλα.
Ψυχάρη 4, Χίος, T/22710-44.481
Αθυμαρίτης στη Σύρο: Γλυκιά παράδοση από γενιά σε γενιά
 |
 |
Η Σύρα έχει μια αύρα κοσμοπολίτικη. Την οφείλει στην πολυπολιτισμικότητα, η οποία και τη χαρακτηρίζει. Αυτός ο τόπος κατοικήθηκε από Χιώτες, Σμυρνιούς, Ψαριανούς και Κρήτες, κι οι επιρροές από Ενετούς, Τούρκους και Φράγκους κατακτητές αποτυπώθηκαν στο DNA της κουζίνας του. Εδώ, η παράδοση των λουκουμιών και της χαλβαδόπιτας βαστάει από πολύ παλιά, από τότε που έφθασαν οι πρώτοι Χιώτες πρόσφυγες μετά την σφαγή της Χίου το 1824. Αντίστοιχα, με το πέρασμα του χρόνου, δημιουργήθηκαν από τα τοπικά ζαχαροπλαστεία γλυκά που σήμερα θεωρούνται παραδοσιακά. Όπως το γεμιστό ροδίνι αλλά και το μαστιχάκι που πρωτοσύστησε στο νησί ο Μάρκος Αθυμαρίτης. Το ομώνυμο ζαχαροπλαστείο ιδρύθηκε το 1924 από τον Μικρασιάτη Χαράλαμπο Μακρόπουλο, έναν καραμελοποιό που διέσχισε το Αιγαίο και κατέφτασε στη Σύρο από τη Σμύρνη. Έκτοτε το ζαχαροπλαστείο περνά από γενιά σε γενιά κι αποτελεί μια οικογενειακή επιχείρηση με αρχιζαχαροπλάστη, από το 1987, τον εγγονό του Αθυμαρίτη, Σπύρο Ξαγοράρη. Ξακουστό γλυκό τους είναι το μαστιχάκι, ένα αμυγδαλωτό τυλιγμένο σε φύλλο κρούστας, σιροπιασμένο κι αχνισμένο, κι επίσης είναι οι σοκολατένιες κουβανέζες με γέμιση κρέμα σοκολάτας και κεράσι, τα αμυγδαλωτά με πορτοκάλι, τα σκαλτσούνια με καρύδια και μέλι θυμαρίσιο, το τριγούστο με πάστα αμυγδάλου, πραλίνα, κεράσι και σοκολάτα γάλακτος. Σπεσιαλιτέ τους είναι τα ροδίνια, ένα αφράτο, αμυγδαλένιο κέρασμα ψυγείου, γεμισμένο με παχιά βουτυρόκρεμα πληθωρική, όπως και η σφολιάτσα που είναι ένα είδος Κοπεγχάγης. Με παραγγελία φτιάχνουν την παραδοσιακή γλυκιά, καθολική τυρόπιτα με ζύμη τσουρεκιού, ένα κλασσικό γλυκό που εθιμοτυπικά προσφέρεται στο νησί την περίοδο του Πάσχα.
Αθυμαρίτης: Κέας 2, Ερμούπολη, Σύρος, T/22810-82.261
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Μεντοβίκ ή καρτόσκι; Σε αυτό το συνοικιακό μαγαζί της Καλλιθέας βρήκαμε σπάνια ρώσικα γλυκά
Στη Βιενέζα στη Λέσβο για μπακλαβού
Η μπακλαβού είναι το καθιερωμένο γλυκό του γάμου στη Λέσβο. Παραδοσιακά το στέλνει η νύφη στην οικογένεια του γαμπρού με απώτερο στόχο να γλυκάνει το στόμα της πεθεράς για να της δώσει την ευχή της. Η μπακλαβού είναι όμως κι ένα καλό δώρο για να βγάλεις μια υποχρέωση – κατά το συνήθειο των ντόπιων, σε τέτοιες περιπτώσεις θα προσφέρουν είτε ένα μεγάλο, καλό ψάρι, είτε ένα ογκώδες κουτί με 2-3 κιλά μπακλαβού. Πρόκειται για μια από τις πολλές παραλλαγές μπακλαβά, αλλά αυτή η θεσπέσια εκδοχή έχει ιδιαίτερο εκτόπισμα, καθώς είναι ψηλή κι αγέρωχη, αποτελείται από τουλάχιστον 10 στρώσεις φύλλου, και από σπάταλη γέμιση με τριμμένο αμύγδαλο. Δεν έχω δοκιμάσει όλες τις μπακλαβούδες του νησιού, μπορώ όμως να πω με σιγουριά πως μια καταπληκτική συνταγή χρησιμοποιούν για να φτιάξουν έναν από τους ωραιότερους μπακλαβάδες της χώρας στη Βιενέζα. Από το 1981 που άνοιξαν το ζαχαροπλαστείο ο Βασίλης και η Μαρίτσα Χαραλαμπή, η συνταγή τους παραμένει σταθερή: μικρά αμύγδαλα φυρανιά Λήμνου ή Καβάλας που τα ξεφλουδίζουν στο χέρι, ντόπια πικραμύγδαλα, αγνό, πρόβειο βούτυρο Μανταμάδου, και χειροποίητο φύλλο από την Κρήτη, σε δέκα στρώσεις εκ των οποίων το κάτω φύλλο έχει το περισσότερο αμύγδαλο ούτως ώστε να στέκεται σε γερά θεμέλια η μπακλαβού. «Και δύο μήνες να μείνει, γίνεται ακόμα καλύτερος, σμίγουν τα υλικά» λένε οι ιδιοκτήτες, αν και δεν μπορώ να τους επιβεβαιώσω, γιατί στο σπίτι μας ποτέ δεν μένει η μπακλαβού παραπάνω από δύο ώρες. Φτιάχνουν και νόστιμη Κοπεγχάγη, κι επίσης γεμάτα (το παραδοσιακό αμυγδαλωτό του γάμου στη Μυτιλήνη), μιλφέιγ, πάστα αμυγδάλου και παγωτό βανίλια με σπιτικά αυγά και πρόβειο γάλα Μανταμάδου.
Ακρωτήρι, Βαρειά, Μυτιλήνη, Λέσβος, T/22510-29.308
Κυψέλη στον Βόλο: Ρυζόγαλο και κρέμα ζεστή
Εδώ θα πετύχουμε την τρυφερή ανάμνηση των γαλακτερών γλυκών, και τη ρετρό γεύση τους που πάντα λαχταράμε. Στην Κυψέλη του Βόλου, τα τελευταία εξήντα χρόνια μπαίνουν γάλατα και βγαίνουν γαλακτοποιήματα. Παραδοσιακά γιαούρτια, ρυζόγαλα, γαλακτομπούρεκα και κρέμες φιγουράρουν στις παλιομοδίτικες, ρετρό βιτρίνες τους, μπροστά στις οποίες σχηματίζουν ουρές οι Βολιώτες. Το πρόβειο γάλα με το οποίο φτιάχνουν το χειροποίητο γιαούρτι σε κατσαρόλες το προμηθεύονται από κτηνοτρόφους της περιοχής που έχουν ζώα ελευθέρας βοσκής. Το αγελαδινό τους το φέρνουν από το Κιλκίς. Τις συνταγές για το τρυφερό ρυζόγαλο και τη σχεδόν βρεφική κρέμα –συγκινητικά νόστιμη αν την πετύχετε ζεστή– τις έχουν κρατήσει όπως τις βρήκαν από τους πρώτους ιδιοκτήτες, απαράλλαχτες. Εκείνοι πρόσθεσαν τον μπακλαβά, ένα έξοχο γαλακτομπούρεκο κλασικό, γαλακτομπούρεκο φλογέρα, και σάμαλι αρωματισμένο με μαστίχα, να γλείφεις τα δάχτυλά σου. Το καλοκαίρι κάνει θραύση το πρόβειο παγωτό που φτιάχνουν, ενώ από τα πιο ευπώλητα είναι το ρεβανί τους, ο χαλβάς Φαρσάλων και οι κουραμπιέδες με άφθονο φρέσκο, πρόβειο βούτυρο.
2ας Νοεμβρίου 96, Βόλος, T/24210-24.677
Το ρεβανί του Χοχλιούρου στη Βέροια
Ο μαθουσάλας των γλυκών έχει στήσει το τσαρδάκι του στην κεντρική πλατεία Αγίου Αντωνίου της Βέροιας και δεν το κουνάει ρούπι από εκεί. Με το ολόδικό του στιλ, με έθνικ στοιχεία ανατολίτικου μπαρόκ, το ζαχαροπλαστείο Χοχλιούρου ένα γλυκό φτιάχνει όλο κι όλο, αλλά ξέρει και το κάνει καλά και έμπειρα, εδώ και πολλά πολλά χρόνια, από το 1886 που ιδρύθηκε αρχικά ως γαλακτοπωλείο από τον Βεροιώτη Μακεδονομάχο Γιώργο Χοχλιούρο. Μιλάμε για το «εθνικό» γλυκό της Βέροιας και για το υπεραιωνόβιο μαγαζί όπου σχηματίζονται ουρές ατελείωτες, τις ώρες και ημέρες αιχμής. Ο αστικός μύθος λέει μάλιστα πως το ρεβανί το έφτιαξαν πρώτα πρώτα στου Χοχλιούρου, και από εκεί καθιερώθηκε ως το παραδοσιακό γλυκό της πόλης, ενώ η φήμη του καταστήματος διαδόθηκε ιδιαίτερα τη δεκαετία του ‘60. Γυαλιστερό από το πολύ σιρόπι, έχει απαλή ξινάδα που οφείλεται στο ντόπιο, στραγγιστό γιαούρτι της συνταγής, το οποίο αντισταθμίζει τη γλύκα. Είναι λεπτό και ξεροψημένο σε αλουμινένια ταψάκια, με μια ρόδινη κρούστα και κατακίτρινη σπυρωτή ψίχα, στάζει απ’ το πολύ σιρόπι, δεν καρυκεύεται με απολύτως τίποτα, είναι δωρικό γλυκό, με γεύση παλιά, αναμνηστική. Πωλείται με το κιλό, και κόβεται σε ενιαία κομμάτια που τυλίγονται στο χαρτί με το τυπωμένο πράσινο ρετρό λογότυπο. Σ’ αρέσει δεν σ’ αρέσει, αυτό είναι το αυθεντικό ρεβανί της Βέροιας, καλό γλυκό χωρίς πολλά πολλά.
Πλατεία Αγ. Αντωνίου, Βέροια, T/23310-22.737
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Select: Μια από τις καλύτερες μπουγάτσες της χώρας φτιάχνεται στα Γιάννενα
Ελενίδης χ2 στη Θεσσαλονίκη: Τα πιο ωραία τρίγωνα
|
|
|
Τα καλύτερα τρίγωνα Πανοράματος εξακριβωμένα, και κατόπιν τυφλών γευσιγνωσιών της ομάδας μας, με πάνω από 15 διαφορετικά τρίγωνα της Θεσσαλονίκης, έχουν ένα όνομα αλλά διαφορετικές διευθύνσεις. Το όνομα αυτού είναι Ελενίδης, κι είναι απολύτως ταυτισμένο με το ονομαστό σιροπιαστό γλυκό της Θεσσαλονίκης, που έχει εδραιώσει τη φήμη του από το 1960. Οι Ελενήδηδες είναι δύο διαφορετικά παρακλάδια της ίδιας οικογένειας που πρωτοξεκίνησε στο Πανόραμα, κι έκανε το τρίγωνο συνώνυμο με αυτή την περιοχή. Στα Τρίγωνα Ελενίδης (κεντρικό Βενιζέλου 12, Πανόραμα, Τ/2310-344.948) με το κόκκινο κουτί με τα λευκά γράμματα και στον Γ. Ελενίδη (κεντρικό Λεωφ. Κομνηνών 69, Πανόραμα, Τ/2310-341.531) με το λευκό κουτί με τα κόκκινα γράμματα, ξέρουν απ’ έξω κι ανακατωτά την κερδισμένη συνταγή, και τα τρίγωνα αποτελούνται από ιδεωδώς ξεροψημένο, βουτυρωμένο και σιροπιασμένο χειροποίητο φύλλο κρούστας και κρέμα βουτυρένια, μωρουδιακά απαλή και εύγευστη. Προφανώς το εκλεκτό, μακεδονίτικο γάλα, τα φρέσκα, ντόπια αυγά και το χειροποίητο φύλλο κρούστας από παραδοσιακό εργαστήριο που παρασκευάζεται αποκλειστικά για τα ζαχαροπλαστεία, παίζουν κι αυτά το ρόλο τους. Πριν φύγετε με τα τρίγωνα, ζητήστε σε ένα δεύτερο κουτάκι να σας βάλουν και μπακλαβά – καθένας τους τον κάνει διαφορετικά, μα και οι δύο είναι υπέροχοι.
Τρίγωνα Ελενίδης, κεντρικό κατάστημα Βενιζέλου 12, Πανόραμα, Θεσσαλονίκη, T/2310-344.948
Γ. Ελενίδη, κεντρικό κατάστημα Λεωφ. Κομνηνών 69, Πανόραμα, Θεσσαλονίκη, T/2310-341.531
Θεοδώρου στη Σίφνο: Τα πιο τρυφερά αμυγδαλωτά
 |
 |
Πόσες φορές έχουν ανοιγοκλείσει αυτά τα θαλασσί πορτοπαράθυρα, έχει χτυπήσει τούτο εδώ το τηλέφωνο, πόσα κουτιά με αμυγδαλωτά έχουν γεμιστεί, πόσοι έχουν μπει, έχουν βγει κι έχουν ξαναμπεί, έχουν ονειρευτεί και λιμπιστεί ετούτα εδώ τα ωραιότερα αμυγδαλωτά του Αιγαίου; Συνώνυμη με τα αμυγδαλωτά του Θεοδώρου, ύστερα από τόσες δεκαετίες, η Σίφνος διαθέτει στον Αρτεμώνα της ένα αιωνόβιο ζαχαροπλαστείο. Η οικογένεια Θεοδώρου που καταφέρνει και το βαστάει χρόνια τώρα, πλάθει την αμυγδαλόπαστα σε ένα παστρικό, παραδοσιακό σαλονάκι κυκλαδίτικο. Φουλ ινσταγκραμικός, ο πανέμορφος χώρος που διατηρεί την πατίνα του, είναι σχεδόν το ίδιο πολυφωτογραφημένος με τα τρυφερά αμυγδαλωτά που φτιάχνει η ίδια οικογένεια από τη δεκαετία του ’30. Η προτροπή είναι να παραγγείλετε μια απ’ όλα, καθώς βγάζουν αμυγδαλωτά σε τρεις βερσιόν. Αμυγδαλωτά κατσαρόλας και αμυγδαλωτά φούρνου, με το φλούδι τους και χωρίς. Στα οπωσδήποτε και ένα σακουλάκι με θεσπέσιους κουραμπιέδες χωρίς άχνη ζάχαρη αλλά με μπόλικα αμύγδαλα, κι ακόμη το υποβρύχιο τριαντάφυλλο, παστέλια με σιφνέικο μέλι, και απίθανα μπουρέκια γεμιστά με αμύγδαλο.
Αρτεμώνας, Σίφνος, T/22840-31.370
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Καζάν ντιπί ή βάσκικο τσιζκέικ; Τα ωραιότερα «καμένα» γλυκά της Αθήνας και πού τα βρίσκουμε
Παπαπαρασκευάς στην Ξάνθη: Ξακουστές καριόκες και όχι μόνο
 |
 |
Σε ένα μεγάλο και τέλεια οργανωμένο εργαστήριο 1.200 τ.μ., με προσωπικό γύρω στα 45 άτομα, στο Πετροχώρι της Ξάνθης πλάθονται οι πιο φημισμένες καριόκες της χώρας. Απολύτως ταυτισμένο με το όνομα Παπαπαρασκευάς, το σοκολατένιο γλυκάκι, όπως και όλα τα υπόλοιπα γλυκά τους, φτιάχνονται από το μηδέν, με εκλεκτά υλικά, και δουλεμένες τεχνικές. Ακόμα και το βούτυρο το φτιάχνουν μόνοι τους, την άχνη την κόβουν οι ίδιοι, τα καρύδια τα σπάνε επί τόπου, φτιάχνουν πραλίνα, ανοίγουν φύλλο για τα σιροπιαστά. Ο αρχιμάστορας και ένας εκ των ιδιοκτητών, Γιώργος Αρσένης, πήρε τη σκυτάλη της οικογενειακής επιχείρησης, ακολουθώντας πιστά αυτά που τους δίδαξε ο ιδρυτής του ζαχαροπλαστείου ο Γεώργιος Παπαπαρασκευάς, που άνοιξε το καφέ-ζαχαροπλαστείο του στην Ξάνθη το 1926. Ο ίδιος, όπως λένε οι κληρονόμοι του, κατέβηκε στην Αθήνα για να βρει τον προμηθευτή του της σοκολάτας και να δει πώς την παρασκευάζουν. Στο εργοστάσιο μέσα ζήτησε και δοκίμασε και, προσθέτοντας και αφαιρώντας, έφτιαξε ένα χαρμάνι όπως το ήθελε. Με την ίδια αυτή συνταγή, η ίδια εκείνη σοκολατοποιία φτιάχνει μέχρι και σήμερα τη μαύρη σοκολάτα και τη σοκολάτα γάλακτος που στέλνει στον «Παπαπαρασκευά» κατ’ αποκλειστικότητα. Μια sur mesure σοκολάτα! Με αυτή φτιάχνει τις περίφημες καριόκες, και τα δημοφιλή πουράκια. Φτιάχνουν επίσης τέλεια σαραγλί τυλιγμένα στο χαρτί σαν ατομικό γλυκάκι, κεντημένα στο χέρι ισλί, βουτυράτους κουραμπιέδες, κ.ά.
28ης Οκτωβρίου 186, Ξάνθη, 25410-22.677
Λυγίζος, Τζιώτης, Ζαΐρης, Λάσκαρης και Καλλιβρούσης στην Άνδρο
|
|
|
Αν βάλεις Ανδριώτη να διαλέξει ζαχαροπλαστείο στο νησί του, είναι λες και του ζητάς να ερμηνεύσει την Εκλογή της Σόφι. Η ζαχαροπλαστική κληρονομιά του Ιωάννη Αθηναίου που γεννήθηκε στα 1870 στα όμορφα Λάμυρα της Άνδρου, σπούδασε τη ζαχαροπλαστική τέχνη στην Αλεξάνδρεια και ίδρυσε εκεί το ξακουστό ζαχαροπλαστείο «Patisserie Athineos», το οποίο υπάρχει μέχρι και σήμερα, μεταλαμπαδεύτηκε στον επίσης σπουδαίο Ανδριώτη ζαχαροπλάστη, Δημήτρη Γαλανό, και από αυτόν διαδόθηκε σε ολόκληρο το νησί. Κάπως έτσι η Άνδρος, ταυτίστηκε όσο κανένας άλλος τόπος με τη σύγχρονη ζαχαροπλαστική τέχνη, έτσι που στα σοκάκια της Χώρας, αλλά και γύρω από αυτή, ξεπήδησαν κι άλλοι τεχνίτες, έξοχοι ζαχαροπλάστες, που συνεχίζουν μέχρι και σήμερα την κληρονομημένη παράδοση του Αθηναίου. Ζαΐρης, Τζιώτης, Λάσκαρης, Λυγίζος, Καλλιβρούσης, είναι τα τοπικά ζαχαροπλαστεία που δουλεύουν με δυτικά συνταγολόγια, καταπιάνονται με παχιές μαρέγκες και κιγιέ, σφολιάτες, πλούσιες βουτυράτες κρέμες και αφράτα παντεσπάνια. Φτιάχνουν τα παστιτσάκια που είναι κάτι μικρά μπισκότα με μαστιχωτή υφή σαν μακαρόν, νουγκατίνες με μπισκότα αμυγδάλου και πλούσια κρέμα, νυφικές σουμάδες, και φυσικά τα κλασικά νησιώτικα αμυγδαλωτά, τα παστέλια και τα καλιτσούνια που είναι τα νηστίσιμα γλυκά τους. Στην Άνδρο συνηθίζουν να κερνάνε και κουραμπιέδες ολοχρονίς. Τους φτιάχνουν βουτυράτους και αχνισμένους κατά την κλασική συνταγή, ενισχυμένους κι αυτούς με μπόλικα τραγανά αμύγδαλα. Το πρώτο πράγμα που κάνουν οι Ανδριώτες με το που φτάσουν στο νησί είναι να πάνε για ανεφοδιασμό στα ζαχαροπλαστεία: στου Λυγίζου για τα ξακουστά μιλφέιγ της σχολής του Αθηναίου, στου Τζιώτη για τα καλύτερα καλιτσούνια και τα πιο μαστιχωτά παστιτσάκια, στου Ζαΐρη που φημίζεται για τις μπουκιές νουγκατίνας, στου Καλλιβρούση για την περίφημη σοκολατίνα του, στου Λάσκαρη που κάνει τους πιο τέλειους κουραμπιέδες. Σπάνια γλυκά του κουταλιού είναι το παμπιλόνι (πολύ μεγάλο, εποχικό εσπεριδοειδές) και ο ανθός νεραντζιού ή λεμονιάς και άλλων εσπεριδοειδών.
Τζιώτης, Όρμος Κορθίου, Άνδρος, T/22820-61.125
Λυγίζος, Χώρα Άνδρου, Άνδρος, T/22820-24.380
Ζαΐρης, Μεσσαριά, Άνδρος, T/22820-22.926
Καλλιβρούσης, Επαρχιακή Οδός Άνδρου-Λιμάνι Γαυρίου, Άνδρος, T/22820-24.432
Λάσκαρης, Χώρα Άνδρου, Άνδρος, T/22820-22.305
