Ναι, μαγειρίτσα. Αλλά τι μαγειρίτσα; Είναι αμέτρητες οι εκδοχές της μυρωδάτης, καταπραϋντικής σούπας, που κάθε χρόνο με το που λήγει η νηστεία της Σαρακοστής προετοιμάζει τον οργανισμό μας να δεχθεί τον οβελία και τους λαχταριστούς κρεομεζέδες της Κυριακής του Πάσχα. Πέρα από την κλασική, που συνηθίζεται στα περισσότερα μέρη της Ελλάδας, με ψιλοκομμένη συκωταριά, φρέσκα κρεμμυδάκια και μαρούλια, άνηθο, μαϊντανό, δυόσμο ή/και μάραθο, ρύζι και το απαραίτητο αυγολέμονο, υπάρχουν πολλές θαυμάσιες τοπικές παραλλαγές. Τα τσιλίχουρδα της Κέρκυρας, ένα πεντανόστιμο ζουμερό μαγειρευτό, που περιέχει τη συκωταριά, και την κοιλιά και την εντεριά του ζώου και που σχεδόν τρώγεται με το πιρούνι, το ανδρειώτικο πατσαδάκι, μια αυγολεμονάτη σούπα που περιέχει τον λαιμό, το κεφάλι και τα πόδια, η πηχτή μανιάτικη μαγειρίτσα, που λέγεται ρεγάλι, η οποία περιέχει τη συκωταριά, αλλά δεν έχει έντερα, χόρτα ή μαρούλια, και σερβίρεται σαν σάλτσα πάνω σε πιλάφι…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Κοκορόσουπα, αντί για μαγειρίτσα, από τα Χανιά
Είναι κι άλλες. Τη μαγειρίτσα μπορεί κανείς να τη φτιάξει μόνο με συκώτι αντί για ολόκληρη συκωταριά, ή μόνο με τα πνευμόνια και τα γλυκάδια της συκωταριάς, χωρίς το ίδιο το συκώτι. Να αντικαταστήσει το ρύζι με τραχανά, να της προσθέσει άγρια χόρτα, αγκινάρες ή σπαράγγια αλλά και μπαχαρικά. Να της βάλει άλλα κρέατα αντί του αρνιού, από μοσχάρι και κοτόπουλο μέχρι σύγλινο και συκωτάκια κότας. Να την κάνει χωρίς καθόλου κρέας, vegan ή χορτοφαγική. Παρακάτω σας έχουμε πολλών λογιών εκδοχές της αναστάσιμης σούπας. Ανάμεσά τους θα βρείτε και κάποιες ωραίες ανανεωτικές ιδέες των σεφ του Γαστρονόμου, που μπορούν να καλύψουν διάφορα γούστα και διαθέσεις μετά το «Χριστός Ανέστη» καθώς επίσης και την πολύ ιδιαίτερη αγιορείτικη μαγειρίτσα, μια αυγολεμονάτη σούπα με φρέσκα σπανάκια, μανιτάρια και μυρωδικά της άνοιξης και βασικό συστατικό το ψάρι, συνήθως βακαλάο.
