Διαδικασία
- Για να φτιάξουμε ωτία, αρχικά χτυπάμε, στον κάδο του μίξερ πάγκου, με το φτερό το γιαούρτι, το βούτυρο και τη ζάχαρη, μέχρι να γίνουν ένα σχετικά αφράτο, ομοιογενές μείγμα.
- Στη συνέχεια, ρίχνουμε τα αυγά ένα ένα, χτυπώντας καλά μετά από κάθε προσθήκη
- Σε ένα μπολάκι ανακατεύουμε το γάλα με τη σόδα και το ξινό, μέχρι να αφρίσουν.
- Τα ρίχνουμε στο μείγμα και χτυπάμε για λίγο ακόμη.
- Αρχίζουμε να ρίχνουμε σταδιακά το αλεύρι, χτυπώντας σε μέτρια ταχύτητα, μέχρι να αρχίσει να σχηματίζεται μια ζύμη.
- Βγάζουμε το φτερό και προσαρμόζουμε τον γάντζο.
- Συνεχίζουμε να ρίχνουμε αλεύρι και να ζυμώνουμε μέχρι να φτιάξουμε μια ζύμη μαλακή, που να κολλάει ελαφρώς στα τοιχώματα και στον γάντζο.
- Σκεπάζουμε τον κάδο και αφήνουμε τη ζύμη να «ξεκουραστεί» για περίπου 30 λεπτά.
- Την αδειάζουμε σε αλευρωμένη επιφάνεια και την κόβουμε σε 4-5 κομμάτια.
- Ανοίγουμε το καθένα σε φύλλο πάχους 0,5 εκ. (πασπαλίζοντας τακτικά με λίγο αλεύρι για να μην κολλάει η ζύμη στον πλάστη).
- Με ένα μαχαίρι κόβουμε το φύλλο σε καρεδάκια-ρόμβους, όπως χαράζουμε τον μπακλαβά.
- Με τη μύτη του μαχαιριού κάνουμε μια μικρή σχισμή στο κέντρο κάθε ρόμβου, μήκους όχι πάνω από 2 εκ., και περνάμε εκεί τη μία από τις δύο μυτερές άκρες του ρόμβου, μέχρι να βγει από την πίσω πλευρά του κομματιού.
- Τοποθετούμε τα ωτία σε λαδόκολλες, μέχρι να ετοιμάσουμε τα υπόλοιπα κομμάτια ζύμης με τον ίδιο τρόπο.
- Σε βαθιά κατσαρόλα ρίχνουμε καλαμποκέλαιο μέχρι η στάθμη του να φτάσει στη μέση του σκεύους.
- Το ζεσταίνουμε σε μέτρια προς δυνατή φωτιά μέχρι να κάψει, αλλά να μην αχνίσει.
- Τηγανίζουμε τα ωτία ανά δύο τρία κομμάτια, για 1-2 λεπτά ή μέχρι να χρυσίσουν ομοιόμορφα, και τα στραγγίζουμε σε χαρτί κουζίνας.
- Αν θέλουμε, τα πασπαλίζουμε με ζάχαρη.
- Τα ωτία τρώγονται χλιαρά ή κρύα και συνοδεύουν θαυμάσια τη ρακή.
Η συνταγή πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό Γαστρονόμος, τεύχος 174.
Ψωμάκια-βεντάλιες με ξινόκρεμα Ωτία σημαίνει «αυτάκια», εξηγώντας το σχήμα αυτών των γλυκών. Είναι κομματάκια ζύμης σε σχήμα ρόμβου, με τις μύτες του να πλέκονται σε μια σχισμή στη μέση, τα οποία τηγανίζονται και αποκτούν εμφάνιση σαν παιδικά αυτάκια. Αν μας δυσκολεύει το σχήμα, μπορούμε να κόψουμε τη ζύμη σε μικρά παραλληλόγραμμα κομμάτια και να τα σφίξουμε στη μέση με τα δάχτυλά μας, σαν να φτιάχνουμε ένα παπιγιόν, ένα φιογκάκι. Τραγανά, νοστιμότατα και αφράτα, δεν γλυκίζουν ιδιαίτερα, ενώ το τηγάνισμα σε καυτό λάδι δημιουργεί μια τραγανή, απολαυστική κρούστα εξωτερικά, αφήνοντας στεγνό και αφράτο το εσωτερικό.
