Δυο βήματα από το Πεδίον του Άρεως και την Ευελπίδων, μια καινούργια, χαλαρή πιάτσα δημιουργείται τελευταία. Σε ένα από τα πολλά «νησιά» της Κυψέλης, την ανηφορική οδό Κερκύρας, που από ψηλά βλέπει μέχρι και τη θάλασσα, δίνουμε όλο και πιο συχνά ραντεβού: για να ξεκινήσουμε τη μέρα με ποιοτικό καφέ, για να τσιμπολογήσουμε μεζέδες λιτούς αλλά προσεγμένους σε παρεΐστικο κλίμα, για να πιούμε μια καλή Παλόμα ακούγοντας μουσική. Χωρίς να χάνει τον χαρακτήρα της γειτονιάς, το σημείο έχει συγκεντρώσει σιγά σιγά αρκετά καινούργια μαγαζιά που, μαζί με μερικά παλιά και διαχρονικά, δίνουν αφορμή σε Κυψελιώτες, και όχι μόνο, να περάσουν τη μέρα τους εκεί.
Ιταλικό μαριτότσι ή πάστα αμυγδάλου;
 |
 |
Από τους πρώτους νέους ενοίκους που εμφανίστηκαν πριν από περίπου δύο χρόνια στον κυψελιώτικο δρόμο ήταν η τριάδα του Williwaw (Κερκύρας 69, Τ/210-82.20.745), δηλαδή η Ειρήνη Κουλελή, η Αθανασία Μάνδαλου και ο Αλέξης Ευσταθόπουλος. Η πρώτη, έχοντας δουλέψει για χρόνια στην εστίαση και έχοντας εξειδικευτεί στον καφέ, ήταν εκείνη που έφερε κοντά τους άλλους δύο φίλους, αφού πρώτα τους μετέδωσε την αγάπη της για το ρόφημα. Όλοι μαζί έστησαν το καφέ στο ισόγειο μιας πολυκατοικίας του ’60, φροντίζοντας να αναδείξουν τα χαρακτηριστικά της: από τα ψηλά ταβάνια που προηγουμένως είχαν καλυφθεί με ψευδοροφή μέχρι τα πατώματα από μωσαϊκό. Η επιλογή του χώρου ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά, ενώ για την οδό Κερκύρας ο Αλέξης μού λέει ότι απολαμβάνει τόσο τα πλατιά (για τα δεδομένα της Κυψέλης) πεζοδρόμια όσο και τους τετράποδους περαστικούς της. «Ίσως να είναι ο πιο ζωοφιλικός δρόμος της Αθήνας! Βλέπεις πάρα πολλά σκυλιά. Έχουμε ένα σωρό πελάτες που τους ξέρουμε με το όνομα του σκύλου τους αντί για το δικό τους!» λέει. Στο Williwaw, εκτός από τον πολύ καλό καφέ που προμηθεύονται από την Kross, βρίσκουμε και χειροποίητα γλυκά και σάντουιτς με σπιτικό ψωμί με προζύμι αργής ωρίμανσης, τα οποία φτιάχνονται στο ανοιχτό παρασκευαστήριο, ακριβώς απέναντι. Ξεχώρισα το σάντουιτς με τη φοκάτσια, τη μορταδέλα και την μπουράτα, τα ιταλικά μαριτότσι (μπριοσάκια παραγεμισμένα με σαντιγί).
 |
 |
Μιλώντας για την Κερκύρας και για σαντιγί, δεν γίνεται να μην αναφερθεί κανείς και στον Μπόζα (Κερκύρας και Παξών, Τ/210-82.11.107). Στο ζαχαροπλαστείο που κάνει τον δρόμο να μοσχοβολάει μαστίχα και μαχλέπι, ξεφουρνίζουν συνεχώς φρέσκα τσουρέκια, ενώ το σήμα κατατεθέν του, η πιο αφράτη και υπέροχα vintage αμυγδάλου της Αθήνας, βγαίνει σε δύο εκδοχές: ατομική πάστα ή τούρτα που πασπαλίζεται γενναιόδωρα με επιπλέον καβουρδισμένο αμύγδαλο ακριβώς πριν μπει στο κουτί για το σπίτι. Από το 1967 που ο Ξενοφών Μπόζας, τεχνίτης με προϋπηρεσία στο Ζόναρς και σε ζαχαροπλαστεία του Παρισιού, άνοιξε το μαγαζί, μέχρι και σήμερα, οι συνταγές έχουν κρατηθεί ίδιες. Το ίδιο και οι πρώτες ύλες, όπως οι ξηροί καρποί από τον Βόλο, το βούτυρο από τη Μυτιλήνη και η κουβερτούρα ΙΟΝ. Ο διάδοχος, Παναγιώτης Μπόζας, βλέπει με αισιοδοξία τις νέες αφίξεις στη γειτονιά: «Έχει συμβεί μια επανεκκίνηση τα τελευταία τέσσερα πέντε χρόνια. Βλέπω πολλούς νέους ανθρώπους που έρχονται και απολαμβάνουν τις παλιές γεύσεις», λέει. Τα τραγανά κουρκουμπίνια, τα αμυγδαλωτά, οι καριόκες και οι φλωρεντίνες είναι μερικά ακόμα απ’ όσα αξίζει να ανακαλύψει κανείς στο ζαχαροπλαστείο.
Μεζέδες και μαγειρευτά
 |
 |
 |
 |
Με πρότυπο τα παλιά καφενεία και ακολουθώντας τη φιλοσοφία του απλού, του παρεΐστικου και του οικονομικού, ο Κώστας Καφέτσης έφτιαξε στα χαμηλά της Κερκύρας το Αλλιώς (Κερκύρας 17-19, Κυψέλη, Τ/6955-11.30.63). Το φαγητό είναι χωρίς πολλά πολλά, με αίσθηση της εποχικότητας, και έχει ως βάση αρκετά προϊόντα μικρών παραγωγών. Από τα μικρά πιάτα που μπαίνουν στη μέση του τραπεζιού δοκιμάζουμε σκορδόψωμο με τυρί κρέμα και μυρωδικά, σπιτική ρώσικη σαλάτα, πολίτικη με σκουμπρί, γίγαντες και ρεβιθάδες, σνίτσελ ή χειροποίητα πιτάκια, όπως εκείνα με τον παστουρμά ή τα τυροπιτάκια με το μέλι. Τέτοιοι μεζέδες συνοδεύουν το χύμα κρασί από ασκό που προμηθεύονται από γνωστά ελληνικά κτήματα, την μπίρα που παίρνουν από μια αθηναϊκή μικροζυθοποιία και τα εμφιαλωμένα ούζα και τσίπουρα. Ακόμα πιο old school, το μαγειρείο Μυρτιά (Κερκύρας 34, Τ/210-88.25.440), το οποίο «τρέχει» από το 1972 η ίδια οικογένεια, φροντίζει για τη μεσημεριανή διατροφή των περιοίκων, γεμίζοντας κάθε μέρα τη βιτρίνα του με καμιά δεκαριά διαφορετικά φαγητά, από κεφτεδάκια μέχρι όσπρια και από μπριάμ μέχρι γίδα βραστή.
Και τα πέριξ
 |
 |
Σε μικρή απόσταση από την Κερκύρας, το γωνιακό Λέικ (Αιγίνης 1 και Κιμώλου, Τ/210-88.18.379) βολεύει για συναντήσεις με φίλους αλλά και για δουλειά στο λάπτοπ. Το διαχειρίζεται μια οικογένεια Κυψελιωτών που έχει επιλέξει να σερβίρει speciality καφέ από τη Redd Coffee Roasters σε συνδυασμό με ένα μικρό μενού πρωινού, με χορτοφαγική/vegan κατεύθυνση. Χυμοί ψυχρής έκθλιψης, λίγα βιολογικά κρασιά και μπίρες από τις ελληνικές μικροζυθοποιίες συμπληρώνουν τον κατάλογο. Το Caprus (Σπετσών 49, Τ/211-40.89.029) είναι καλή περίπτωση για γρήγορο μεσημεριανό διάλειμμα με σάντουιτς και κρασί. Ο σεφ Μιχάλης Βραχλιώτης αγαπάει τις ελληνικές γεύσεις και κλείνει ανάμεσα σε δύο φέτες ψωμί τη δική του εκδοχή της παστιτσάδας. Παράλληλα ετοιμάζει μπέργκερ προβατίνας αλλά και σάντουιτς παστράμι με μοσχαρίσιο στήθος που μπαίνει σε άλμη για οκτώ ημέρες προτού ψηθεί στον φούρνο. Ανάλογα με τη μέρα και την ώρα που θα περάσει κανείς από το Florú (Αιγίνης και Ύδρας, Τ/210-88.13.956), θα βρει και ένα λίγο διαφορετικό μαγαζί. Το πρωί σερβίρουν καφέ και περιποιημένα, καλοβουτυρωμένα τοστάκια, συνεχίζουν με vegan/vegetarian σνακ, όπως ο κορμός με το αλατισμένο φιστικοβούτυρο, όμως το βράδυ οι Παλόμες παίζουν τον πρώτο ρόλο. Στο ίδιο μαγαζί θα βρείτε και επιλεγμένα κομμάτια από την eco friendly σειρά ρούχων της ιδιοκτήτριας, Κωνσταντίνας Ξάφη. Τις Παρασκευές και τις Κυριακές θα πετύχετε DJ sets, ενώ στα άμεσα σχέδιά τους είναι game nights και βραδιές stand up.
