Αυγά με στάκα

Δεν έχω δει άλλον να χαϊδεύει έτσι την ομελέτα όπως έκανε η κυρα-Παναγιώτα στο καφενείο της στον Άγιο Σπυρίδωνα Λασιθίου και είμαι σίγουρη ότι αυτό το κανάκεμα και η ιώβεια υπομονή της την έκαναν ακόμη πιο νόστιμη από ό,τι είναι αυτή η απλή συνταγή. «Λίγο ακόμη κι είναι έτοιμο», έλεγε καθώς το φαΐ μάς έσπαγε τη μύτη και λαχταρούσαμε να το γευτούμε. Μας διηγούνταν ταυτόχρονα για την πρώτη φορά που έφτιαξε την ομελέτα να την πάει στη μάνα της και στους υπόλοιπους που δούλευαν στο αλώνι, αλλά την ετσίμπησε λίγο (την έκαψε) και τη μάλωσε η μάνα της, κι έκτοτε έβαλε μυαλό και δεν την ξανάκαψε ποτέ. Νικολέτα Μακρυωνίτου