Εθνική Πινακοθήκη: 10+1 μαγαζιά για φαγητό και ποτό στη γειτονιά | ΕΞΟΔΟΣ

Με το Σαββατοκύριακο να πλησιάζει ξεκινάμε και κάνουμε τα πλάνα μας. Η Εθνική Πινακοθήκη είναι πάντα μια ωραία ιδέα – συνεχίζεται και η έκθεση «Αστυγραφία» που είναι αφιερωμένη στην Αθήνα των δεκαετιών 1950-1970. Και όταν, μετά την περιήγηση στα εκθέματα αρχίσουμε να πεινάμε τι κάνουμε; Δεν χρειάζεται να ψάξουμε πολύ μακριά. Η περιοχή πίσω από το Χίλτον και γύρω από την Πινακοθήκη δεν έχει άδικα τη φήμη της γαστρονομικής γειτονιάς. Πολλά νόστιμα μαγαζιά συγκεντρώνονται τριγύρω, από διαχρονικά εστιατόρια μέχρι μοντέρνα μαγειρεία και από καφέ-σοκολατερί μέχρι ιστορικά μπαρ.

Βλάσσης: κανονικό, ελληνικό φαγητό

Ο Βλάσσης ήρθε στα Ιλίσια το 2009 και αμέσως έγινε προορισμός για έξοδο μετά τη δουλειά, για τους κατοίκους της γειτονιάς και για τους foodies της Αθήνας. Ο κατάλογος αλλάζει συχνά. Μαγειρεύουν μετρημένα, δεν περισσεύει τίποτα και, αν μείνει κάτι, το τρώνε εκείνοι. Η ποικιλία που έχουν είναι μεγάλη. Κάνουν σοφρίτο και παστιτσάδα, φρυγαδέλια, μαγειρίτσα, κανονική σπιτική ελληνική κουζίνα δηλαδή. Μεγάλη έμφαση δίνουν στα ψάρια. Τα κάνουν ψητά, τηγανητά ή τα βάζουν σε αθηναϊκή σαλάτα με μαγιονέζα, που πάντα παραγγέλνω. Δυνατό χαρτί του Βλάσση είναι επίσης τα όσπρια, οι σούπες και τα λαδερά – είναι μετρημένα στο λάδι τους, ούτε «πνιγμένα», ούτε στεγνά. Τώρα τον χειμώνα δοκιμάστε τους λαχανοντολμάδες με τη μεταξένια σάλτσα αυγολέμονο ή την καλοχυλωμένη κοτόσουπα, που είναι βάλσαμο. Τα περισσότερα πιάτα τα σερβίρουν και σε μισές μερίδες, πράγμα βολικό για όσους θέλουν να δοκιμάσουν διάφορα. Για το τέλος έχουν ένα ανάλαφρο εποχικό και γευστικό γλυκάκι που πολύ αγαπώ: ψητό μήλο ή κυδώνι με μία κουταλιά ποιοτικό γιαούρτι. Μ.Π.

Μαιάνδρου 15, Ιλίσια, Τ/210-72.56.335

Cookoovaya: απλά και αρχοντικά

Αν μετά τη βόλτα στην Πινακοθήκη θέλετε να κανακέψετε τον εαυτό σας και την παρέα σας, ο δρόμος δείχνει Cookoovaya. Το εστιατόριο στο οποίο το «πίσω από το Χίλτον» οφείλει εν μέρει τον χαρακτηρισμό γαστρονομική περιοχή, βρίσκεται τώρα στα καλύτερα του. Η καλή, εποχική πρώτη ύλη σπαρταράει και ο σεφ Περικλής Κοσκινάς ξέρει όσο λίγοι πως να την αναδείξει χωρίς πολλά πολλά, με φινέτσα και συναίσθημα. Δοκιμάστε οπωσδήποτε κάποιο από τα ωμά ψάρια και θαλασσινά και συνεχίστε με ολόσωστα ψημένα καλαμάρια και καραβίδες, μπαρμπούνια σαβόρο, μπρουσκέτες με χταπόδι και φάβα. Το σπουδαίο μπιάνκο με το οποίο ο σεφ τιμά την κερκυραϊκή του καταγωγή είναι από μόνο του λόγος να βρεθεί κανείς εκεί. Γ.Π.

Χατζηγιάννη Μέξη 2A, Ιλίσια, Τ/210-72.35.005

Αορίτης: για κρητικά φαγάκια, κρασί και ρακή

Στη Μενάνδρου, ακριβώς δίπλα στον Βλάσση, άνοιξε πριν μερικούς μήνες το κρητικό εστιατόριο που έλειπε από την περιοχή. Πιάνουμε θέση στα εξωτερικά τραπέζια στον πεζόδρομο τις καλές μέρες ή μέσα για ζεστασιά και χάζι στους σεφ που μαγειρεύουν στην ανοιχτή κουζίνα. Το μενού είναι αμιγώς κρητικό. Ο σεφ Σήφης Μανουσέλης, με καταγωγή από τα Σφακιά, μαγειρεύει συνταγές που έμαθε από την οικογένεια του: κουκόφαβα με κρεμμύδι και αγκινάρα τουρσί, σαλάτα με σταμναγκάθι, ένα ξιδάτο λουκάνικο που το φτιάχνουν στο μαγαζί και το σερβίρουν με οφτή πατάτα, χοχλιούς μαγειρευτούς με μπόλικο κρεμμύδι και πατάτες. Μην χάσετε το αντικριστό που ψήνεται στο βάθος του μαγαζιού. Τα ζουμερά και πιπεράτα κάστανα στιφάδο θα τα πρότεινα στους χορτοφάγους. Έχουν ωραία λίστα με κρητικά κρασιά που δύσκολα συναντάμε αλλού στην Αθήνα αλλά και εμφιαλωμένες ρακές. Μ.Π.

Μαιάνδρου 15, Ιλίσια, Τ/210-72.55.699

Goldie: στο στιλάτο μαγειρείο για φαγητό εποχικό και καλομαγειρεμένο

Το ηλιόλουστο και στιλάτο, αν και εντελώς μίνιμαλ, μαγειρείο άνοιξε η Χρύσα Γερακοπούλου πριν μερικές εβδομάδες σε μια γειτονιά με ελαιόδεντρα και άπλα. Φτιάχνει καθημερινά μαγειρευτό φαγητό με πολύ προσεκτικά επιλεγμένη πρώτη ύλη. Ετοιμάζει λίγα πιάτα τη μέρα και τα δίνει για take away ή για κατανάλωση εντός, στο μεγάλο τραπέζι που όλοι μοιράζονται. Μακαρόνια με κιμά, ψαρόσουπα με κουσκουσάκι και γαρίδες, αλλά και κατσίκι με χόρτα, ρεβύθια μαγειρεμένα σε κρασί, φασολάδα με φασκόμηλο και φασόλι Βοΐου Κοζάνης, παντζαροντολμάδες με μπόλικα μυρωδικά, όλα είναι εποχικά. Το Goldie έχει κερδίσει τη γειτονιά –αυτός ήταν άλλωστε ο σκοπός της Χρύσας– και ειδικά τους πολυάσχολους που δεν έχουν χρόνο να μαγειρέψουν αλλά ψάχνουν να φάνε κάτι ποιοτικό. Για τους επίδοξους σεφ προσφέρει μαθήματα μαγειρικής στον όμορφο χώρο της. Μ.Π.

Διοχάρους 35, Ιλίσσια, Τ/210-72.90.999

Vezené: ρεσιτάλ ξυλόφουρνου

Θα έπαιρνα όρκο πως βγαίνοντας από την Πινακοθήκη μου μύρισε ο ξυλόφουρνος του Vezené. Εντάξει δεν είναι και παράλογο, στα 250 μέτρα βρίσκεται άλλωστε το καλό εστιατόριο της πόλης. Κάντε οπωσδήποτε κράτηση, και από τον κατάλογο επιλέξτε σίγουρα κάτι από τον ξυλόφουρνο – βλ. πιτσούνι στη θράκα με ξινό τραχανά, βοδινό μάγουλο γιουβέτσι, καραβίδες με beurre blanc και τσίλι, και οπωσδήποτε κάποιο φλάτμπρεντ. Ξεκινήστε όμως από τα ωμά, όπως τη γάμπαρη ταρτάρ και το μελανούρι σασίμι, και αξίζει να παραγγείλετε μετά και τα αχνιστά όστρακα φρικασέ. Μαζί με αυτά θα διαλέξετε κρασάρες από μια έξοχη, διεθνή λίστα με πολύ ενδιαφέρουσες προτάσεις. Στο τέλος, αν είστε μεγάλη παρέα να ζητήσετε το Ari’s Deal Closer, μια παγωτοκατάσταση για σοβαρούς λύτες, ένα εντυπωσιακό έργο που αν κάποιος το αποτύπωνε σε καμβά θα μπορούσε να πάρει θέση και στην Πινακοθήκη. Ν.Μ.

Βρασίδα 11, Ιλίσια, Τ/210-72.32.002

Seeds: μια καλοκουρδισμένη γαστρονομική παράσταση

Στρίβουμε στη Μιχαλακοπούλου και ανεβαίνουμε τη Διοχάρους, αν θέλουμε έναν ωραίο, χαλαρό περίπατο, ειδάλλως διασχίζουμε τη Βασιλέως Αλεξάνδρου και σε λιγότερο από δεκάλεπτο περπάτημα βρισκόμαστε στο Seeds του σεφ πατρόν Δήμου Σαμουράκη. Φρέσκο μαγαζί ακόμα, δεν έχει κλείσει διετία λειτουργίας, μετράει τα βήματά του, αλλά πατάει στέρεα και έχει ενδιαφέρουσα πορεία. Από την ανοιχτή κουζίνα βγαίνουν πιάτα υψηλής γαστρονομίας, δουλεμένες τεχνικές και εποχικά υλικά ποιοτικά. Με κύρια πηγή έμπνευσής την εποχικότητα, δουλεύουν με ελληνικά προϊόντα, επηρεασμένοι από τη γαλλική κουζίνα, και με ευδιάκριτα σκανδιναβικά στοιχεία. Τα πιάτα παρουσιάζονται σαν καλοκουρδισμένη παράσταση, σε έναν μινιμάλ χώρο, με λίγα τραπέζια και προσωπική φροντίδα. Σερβίρουν ένα μενού degustation, αλλά υπάρχει κι η επιλογή α λα καρτ. Highlight ο έξοχος πουρές ψητής κολοκύθας με μαρμελάδα μπέικον, ψητούς κολοκυθόσπορους και ξιδάτη σάλτσα μελάσας και τρούφας, και η φραγκόκοτα με μιλφέιγ σελινόριζας και σέσκουλου, με σάλτσα Perigueux. Ν.Μ.

Ουμπλιανής 14 και Διοχάρους, Ιλίσια, Τ/210-72.35.116

CV Distiller: μόνιμη έκθεση.. ουίσκι

Έχει διάφορα ουισκάδικα η Αθήνα, αλλά σαν το CV Distiller, που είναι πολύ κοντά στην Πινακοθήκη και αυτό, δεν θα βρεις. Και σε πολλές άλλες πόλεις του κόσμου, εδώ που τα λέμε. Για να διατρέξεις τη λίστα του θέλεις ώρα. Χίλια πρόσωπα έχει το ουίσκι, ανάλογα με το πως ράβει μαζί στοιχεία φρουτώδη και μπαχαράτα, καπνιστά, τυρφώδη, και εδώ εκπροσωπούνται παραπάνω από επάξια. Ετικέτες από κάθε γωνιά της Σκωτίας, από την Ιρλανδία, την Αμερική, την Ιαπωνία αλλά και από την Ταϊβάν, την Ινδία ή τη Νέα Ζηλανδία έχουν καταχωρηθεί επιμελώς στην αρχειοθήκη του αυτού του μπαρ για τους ρέκτες του καλού ποτού, που κοντεύει δεκαετία από τότε που μετακόμισε στη γειτονιά. Στην ατμοσφαιρική ημικυκλική μπάρα, έξω, δίπλα σε μια σόμπα τις μέρες που χρειάζεται, ή στο συνωμοτικό, αλά speakeasy, κελάρι όταν είναι ανοικτό, πίνεις πολλά ακόμη ιδιαίτερα αλκοολούχα, όπως και καλοφτιαγμένα κοκτέιλ. Η ομάδα των μπαρτέντερ τώρα ετοιμάζει καινούργια λίστα, που από ό,τι έμαθα πριν λίγες μέρες που κάθισα σε ένα από τα τραπέζια του αργά το βράδυ, να σβήσει με ένα ήρεμο ποτό η μέρα, δεν θα αργήσει να εμφανιστεί. Α.Σ.

Χατζηγιάννη Μέξη 7, T/210-72.31.767

Bασίλαινας: Μια μοντέρνα κουζίνα που αγαπά τη θάλασσα

Βλέποντας τη μοντέρνα σάλα και την γυάλινη κάβα του καλού εστιατορίου πίσω από το Χίλτον, είναι μάλλον δύσκολο να πιστέψεις ότι η ιστορία του ξεκίνησε το 1920 σε μια μπακαλοταβέρνα στον Πειραιά με ένα τηγάνι στην κουζίνα και μια σχάρα στην αυλή. Ιδίως άμα έχεις μπροστά σου εκείνα τα μπαρμπούνια σαβόρο με την τραγανή κρούστα. Ο Μάνος Γαρνέλης, που είναι εδώ και χρόνια στην κουζίνα του Βασίλαινα, ισορροπεί στα πιάτα του οικειότητα και πρωτοτυπία. Διαλέξτε κάποιο κρασί από την πολύ καλή λίστα, δοκιμάστε την φημισμένη, μια ιδέα ξινούτσικη βελούδινη ταραμοσαλάτα, την ορεκτική ψαρόσουπα, κάποιο από τα ωμά, τα σουτζουκάκια ψαριού που σερβίρονται με πουρέ μαϊντανόριζας και λαγόχορτο και συνεχίστε με την αρωματική σφυρίδα φρικασέ, το μοσχαράκι ή το αρνάκι που λοξοκοιτάζει προς την κάτω πλευρά της Μεσογείου (δεν λείπει και το κρέας). Πέρα από το α λα καρτ, πλέον θα βρείτε κι ένα head to tail ψαροφαγικό μενού, που αλλάζει ανάλογα με την έμπνευση του σεφ και ό,τι βρίσκουν κάθε φορά στην αγορά. Α.Σ.

Βρασίδα 13, Ιλίσια, T/210-72.10.501

Οx Chop house: «Ψησταριά» νέας εποχής

Είναι καινούργιο, είναι ακριβώς πίσω από το Χίλτον, δύο βήματα από την Πινακοθήκη δηλαδή, και, πατώντας στα κλασικά της ελληνικής ψησταριάς, κάνει το extra mile. Ο Μιχάλης Νουρλόγλου που επιμελείται το μενού βάζει μια σεφ-ική πινελιά στα πατροπαράδοτα, η Μάρω Διακάτου βάζει ένα χεράκι με μία πίτα κάθε μέρα κι ένα-δύο παραδοσιακά μαγειρευτά, διαφορετικά κάθε φορά – εγώ πέτυχα μια σπανακόπιτα με πλούσια, μοσχοβολιστή γέμιση και αρνί με ξινόχοντρο. Μια απαλή, μια ιδέα καρυδάτη πιπεροσαλάτα, μια νοστιμότατη βουτυρομακαρονάδα με μυζήθρα, ένα φρυγαδέλι όπου η μπόλια ψιλοκομμένη, μαζί με πάνκο, τραγανίζει πάνω από το συκώτι, παϊδάκια και κοκκορέτσι, τρυφερός σιδηρόδρομος που σερβίρεται με το κόκκαλο στο πλάι και Τ-Βone από ελληνικές μοσχίδες είναι μερικά μόνο από όσα βρίσκει κανείς στο μενού, που βασίζεται στα κάρβουνα και στον ξυλόφουρνο, ενώ η λίστα κρασιών σιγοντάρει με ενδιαφέρουσες επιλογές που ταιριάζουν με το κρέας. A.Σ.

Χατζηγιάννη Μέξη 9, Αθήνα, T/ 210-71.07.070

Red Lion: η πρώτη παμπ της Αθήνας

Σκούρο ξύλο, ταπετσαρίες, κόκκινα δερμάτινα booths, πάτωμα σκακιέρα, βρετανικά οικόσημα -μπαίνοντας στην πιο παλιά παμπ της Αθήνας μπορεί άνετα να φανταστεί κανείς ότι βρέθηκε στην Αγγλία. Ο Παντελής Αμπανούδης, γεννημένος στη Χίο και μεγαλωμένος στον Καναδά, άνοιξε τη Red Lion πριν από 50 χρόνια, όταν δεν υπήρχε τίποτα παρόμοιο στην πόλη, σε έναν παράδρομο της Μιχαλακοπούλου, πίσω από το Χίλτον. Είχε πρώτα περάσει από το θρυλικό ξενοδοχείο και μαθητεύσει στην τέχνη της φιλοξενίας, αφήνοντας έπειτα εποχή πίσω από την μπάρα της δικής του παμπ. Ακόμα και σήμερα που ο γιός του, Δημήτρης, έχει αναλάβει το μαγαζί ο ίδιος δεν παραλείπει να δώσει το παρόν κάθε Παρακευοσάββατο και να κουβεντιάσει με τους θαμώνες, παλιούς και νέους. Ακόμα και αν δεν τον πετύχετε, θα ευχαριστηθείτε την ατμόσφαιρα και θα βρείτε μια ωραία μπίρα να πιείτε. Ανάμεσα στις δεκάδες επιλογές σε βαρέλι ή μπουκάλι εκπροσωπούνται και πολλές ενδιαφέρουσες ελληνικές μικροζυθοποιίες. Γ.Π.

Νηρηίδων 16, T/210-72.28.149

L’ Αrret du Temps: για καφέ και ζεστή σοκολάτα

Ένα μικρό «βιεννέζικο» καφέ που κρύβεται απέναντι από το Caravel, με φορτωμένες βιβλιοθήκες και παχιά χαλιά, το L’ αrrêt du temps είναι ένας όμορφος και ζεστός χώρος που σε κάνει να νιώθεις ότι βρίσκεσαι σε ένα παλιό, αριστοκρατικό σαλόνι με χαμηλό φωτισμό. Εδώ πέρα από το ότι πίνουμε καφέ της αξιόλογης ελληνικής εταιρείας Kudu, βρίσκουμε αυθεντική ζεστή σοκολάτα από Callebaut 70%, που λιώνει αργά μέσα σε γάλα. Μ.Π.

Λεωφ. Βασιλέως Αλεξάνδρου 5-7, Ιλίσια, Τ/210-72.53.200