Φαγητό με τα παιδιά: 15 μαγαζιά όπου μικροί και μεγάλοι περάσαμε φίνα

Δύσκολο έργο η έξοδος με παιδιά, πρέπει να κάνεις τικ σε πολλά κουτάκια: να είναι χώρος άνετος, ει δυνατόν ευρύχωρος ή φτιαγμένος έτσι που να μπορείς να κουνηθείς. Να είναι ζωηρός, να μην έχεις την έγνοια ότι μπορεί να ενοχλήσεις και, φυσικά, να μη σε ενοχλούν. Να έχει επιλογές φαγητού που κάπως να αρέσουν στα παιδιά, πέρα από το τρίπτυχο πίτσα-μακαρονάδα-μπέργκερ. Να είναι ένα μαγαζί όπου και οι μεγάλοι θα φάνε και θα περάσουν καλά. Να έχει τιμές φιλικότερες του φιλικού, να μη σε βγάλει εκτός προϋπολογισμού. Να είναι το μαγαζί συνηθισμένο σε παιδιά, να είναι το προσωπικό προπονημένο, έξτρα φιλικό: σε ορισμένα φέρνουν κάτι να απασχοληθούν τα παιδιά (πχ. χαρτιά και μαρκαδόρους), έχουν ειδικά σκεύη, φέρνουν το φαγητό των παιδιών πρώτο πρώτο, μαζί με τα πρώτα των μεγάλων (σε κάποια μαγαζιά και να το ζητήσεις, δεν το καταφέρνουν, δεν πολυνοιάζονται). Υπάρχουν δε κάποιοι τρομεροί που κάνουν τα παιδιά να αισθανθούν κανονικοί πελάτες, εμφυσούν και εμπνέουν σεβασμό. Σπουδαίο αυτό.

Ακολουθεί μια λίστα με πρόσφατες εμπειρίες μας σε μαγαζιά όπου περάσαμε φίνα:

Δεν μας έχει προδώσει ποτέ: Το Ella. Μαγαζί-εργοστάσιο. Κέντρο καράκεντρο, στη Μητροπόλεως, μες στον χαμό του Συντάγματος, δουλεύει με κρατήσεις, με περαστικούς, με τουρίστες και με ντόπιους, δουλεύει όλη μέρα. Καλές πρώτες ύλες, προσεκτική επεξεργασία και οι έξοχες συνταγές της Νένας Ισμυρνόγλου: ωραία μαγειρευτά, μακαρονάδες, μπιφτέκια και κεμπάπ περιποιημένα, ψητά ζουμερά, τηγάνι ελαφρύ σαν φτεράκι πουλιού. Ο παράδεισος των παιδιών. Και ημών των ενηλίκων που αγαπάμε τη φροντισμένη ελληνική κουζίνα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣΦτιάχνουμε cookies μαζί με τα παιδιά – 18 συνταγές

Ταβέρνες: Θα δώσω αρκετές. Ο Κεφαλονίτης στον Πειραιά, το καλύτερο πειραιώτικο παϊδάκι. Καλτ, χωρίς θέα, με άποψη. Ο Αξώτης στο Πολύγωνο, κορυφαίος σε παϊδάκια και άλλα ψητά. Έχει επίσης μάλλον τις καλύτερες τηγανητές πατάτες Αθηνών και λεκανοπεδίου. Στον Κατσόγιαννο, στην παλιότερη ταβέρνα της Δραπετσώνας για τα ωραία κεφτεδάκια. Στον εξίσου αρχαίο Καραβίτη στο Παγκράτι, για παϊδάκια, κεφτέδες και το μοσχαράκι στο πήλινο. Χαμόγελα πλατιά.

Εξοχικά: Μπαρμπα-Βασίλης στο Μικροχώρι Καπανδριτίου. Ψητά εμπειρία, από τα τοπ παϊδάκια της πόλης. Έξοχα, πραγματικά έξοχα παϊδάκια κοτόπουλου (μα τι πράγμα είναι αυτό), χόρτα, πατάτες και τυροπιτάρι που γίνεται ανάρπαστο. Ραμνούς στον Μαραθώνα, δίπλα στον αρχαιολογικό χώρο, για εκπαιδευτική εκδρομή μετά φαγητού. Για προβατίνα στη λαδόκολλα, κόκορα με μακαρόνια, πατάτες με αυγά και φέτα και τυροπιτάρι. Βλάχικη Γάστρα στη Ροδόπολη, για αρνί γάστρας λουκούμι, κοκορέτσι ρόδινο και τα τοιαύτα. Τα παιδιά αλωνίζουν σε χώρους άνετους και τρώνε με χαρά τα λιτά παραδοσιακά φαγητά. Θα σας έλεγα να μην πάτε Κυριακή μεσημέρι οπότε τα μαγαζιά γονατίζουν, αλλά αν δεν γίνεται αλλιώς, πηγαίνετε τουλάχιστον αρκετά νωρίς για να το ευχαριστηθείτε.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣΈνας νεαρός μάγειρας μάς δίνει τέλειες ιδέες για παιδικά σνακ

Για ψάρι: Η καλύτερη πρόταση είναι ο Ιωνικός στη Νίκαια. Μαγαζί στέρεο, εργοστάσιο και αυτό, τα βγάζει πέρα και τις δύσκολες μέρες. Καλή ποιότητα, καλά ψησίματα, άριστο τηγάνι, εξαιρετικές τιμές. Το αναφέρω συχνά αυτό το μαγαζί, σύντομα θα σας πω περισσότερα.

Έθνικ: Αν τα βλαστάρια σας ζητήσουν να δουν τι είναι αυτό το εξωτικό πράγμα που λέγεται σούσι, το Shiraki είναι το μαγαζί σας. Στριμωγμένο μεν, ζεστό δε. Εκτός και αν φάτε αλ φρέσκο στα τραπέζια του πεζοδρομίου, κάτω από τις σόμπες-μανιτάρια. Στριμωχτά κι εκεί, αλλά δεν πειράζει, το μαγαζάκι είναι απροσποίητο και άνετο. Αν δεν φάνε ωμά, έχει σούσι χωρίς ψάρι και μια αγαπημένη γιαπωνέζικη λιχουδιά: χοιρινό tonkatsu (σνίτσελ). Η άλλη πρόταση είναι το Rouan Thai, η ταϋλανδέζικη ταβέρνα της κυρίας Μαρίνας στην Τρούμπα. Θα φάνε pad thai, χωρίς τα καυτερά του, αλλά και άλλα πιάτα με noodles, κάποια σούπα, ρύζι και ντάμπλινγκς. Η Μαρία τρελαίνεται για τα ασιατικά «γιουβαρλάκια», όπως τα λέει.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣΟικονομική έξοδος με την οικογένεια: 14 προτάσεις για το Σαββατοκύριακο

Γκουρμέ: Σε λογικές ώρες βράδια Παρασκευής ή Σαββάτου, ή για ένα μεσημέρι Κυριακής, για μια καλή έξοδο με αφορμή μια γιορτινή περίσταση, με ανεβασμένο μπάτζετ, Milos, Βαρούλκο και Vezene. Γιατί το φαγητό είναι εξαιρετικό, είναι εμπειρία που θα θυμούνται, και το σέρβις υποδειγματικό. Έχουν πάντα να προτείνουν πάντα κάτι για τα παιδιά, από το μενού ή από τα διαθέσιμα.

Άφησα για το τέλος: αυτό το μικρό αριστούργημα, την Ταβέρνα των Φίλων στον Κολωνό. Να πάτε οπωσδήποτε. Και για αυτό θα επανέλθω με αναλυτικές εντυπώσεις.