Η Μεσόγειος την τιμά την κάππαρη. Στην Ελλάδα και στην Κύπρο, στον νότο της Ιταλίας και της Γαλλίας αλλά και στην Ισπανία τα πρασινωπά μπουμπούκια του ανθεκτικού ξερικού φυτού συλλέγονται, διατηρούνται στην άλμη ή στο αλάτι και μετά μπαίνουν σε ένα σωρό πιάτα. Δεν θα πούμε όχι σε μια ταπενάντ, σε ένα βιτέλο τονάτο «κεντημένο» με κάππαρη, σε μια ιταλική σάλτσα πικάτα ή σε μια πουτανέσκα – η εν λόγω μακαρονάδα των γειτόνων είναι δυνατό χαρτί. Αλλά κι εμείς έχουμε πολλούς άσσους στο μανίκι. Καλοκαιρινές, μυρωδάτες ντοματοσαλάτες με κάππαρη, φάβα με κάππαρη, καππαροσαλάτες, κάππαρη γιαχνί… Στα ελληνικά νησιά απλώνεται παντού. Ιδίως στις Κυκλάδες. Κρέμεται καταπράσινη σε βραχώδη μέρη πλάι στη θάλασσα, φυτρώνει σε πλακόστρωτα, σε αυλές, δίπλα σε ασπρισμένα σκαλοπάτια.
Χόρτα του καλοκαιριού: 27 συνταγές με βλίτα, γλιστρίδα και αλμυρίκια
Κάππαρη και πάλι κάππαρη, λοιπόν: μικρή, ή πιο μεγάλη, στρογγυλή ή σε σχήμα οβάλ, με τη χαρακτηριστική της πικάντικη γεύση, δίνει ένταση σε σαλάτες, ντιπ, σάλτσες ντοματένιες ή λεμονιού, σε μακαρονάδες. Και με τα καλοκαιρινά ζαρζαβατικά πάει, και με τα πουλερικά και με το κρέας και με το ψάρι. Παντρεύεται θαυμάσια με τις ελιές και τις αντσούγιες. Πριν την χρησιμοποιήσουμε θα χρειαστεί να τη σουρώσουμε και να την ξεπλύνουμε σε ένα σουρωτηράκι κάτω από τρεχούμενο νερό. Αν είναι πολύ αλμυρή, την ζεματίζουμε για λίγα δευτερόλεπτα σε βραστό νερό. Τηγανητή είναι επίσης ωραία, τραγανή τραγανή, είτε βαπτισμένη σε χυλό είτε όχι. Με το που πέφτουν στο καυτό λάδι, τα μπουμπούκια της ανοίγουν και μοιάζουν με μικρά λουλουδάκια. Και τα φύλλα και τα αγγουράκια της, πάντως, είναι πεντανόστιμα. Καλοκαίρι χωρίς κάππαρη δε βγαίνει.
