Οι συνταγές που έφτιαξε η ομάδα του Γαστρονόμου τον Μάιο

Προφανώς μαγειρέψαμε κι άλλα. Πολλά και διάφορα. Αυτά τα πιάτα, για τα οποία θα διαβάσετε παρακάτω, όμως, τα ξεχωρίσαμε. Για τη νοστιμιά τους, για τη θαλπωρή τους, για την ιστορία τους, για τα μικρά μυστικά τους – πολλές φορές κάτι απλό ή ασυνήθιστο κάνει τη διάφορα. Δοκιμάστε τα, οι δοσολογίες και οι εκτελέσεις είναι ακριβώς από κάτω.

Σαλτιμπόκα αλά ρομάνα: η αυθεντική συνταγή που μάθαμε στη Ρώμη

Πρόκειται για μία από τις σπάνιες φορές που έπαθα έρωτα με μια συνταγή με το που τη διάβασα. Την έφερε λάφυρο η συνάδελφος Νικολέτα Μακρυωνίτου από το ταξίδι της στη Ρώμη και δημοσιεύθηκε στο τεύχος-αφιέρωμα του Γαστρονόμου στην ιταλική πρωτεύουσα, τον Ιούνιο του 2022. Από την πρώτη στιγμή που είδα τη φωτογραφία και διάβασα την ιστορία του πιάτου, ήξερα πως θα είναι ακριβώς η γεύση που μου αρέσει και ότι έχει τα εχέγγυα να γίνει ένα φαγητό αγαπημένο σαν το κοκκινιστό με τηγανητές πατάτες της μαμάς. Και πράγματι, το μαγειρέψαμε και ήταν όπως το περίμενα και όπως το ήθελα. Όχι μόνο δεν απογοητεύτηκα, αλλά ήταν σαν να επέστρεφα σε κάτι οικείο και comfort, αλλά παράλληλα απίστευτα γκουρμέ. Πέρασαν πια δύο χρόνια και τις προάλλες, από μια άσχετη αιτία, από κάποιον τυχαίο συνειρμό μού ήρθε ξανά η επιθυμία να φάω σαλτιμπόκα. Τώρα μου έχει καρφωθεί η ιδέα και δεν θα ησυχάσω αν δεν γίνει πραγματικότητα. Πρέπει να βρω όμως και μια ειδική περίσταση, δεν είναι καθημερινό φαγητό. Θα θέλουμε να ανοίξουμε κι ένα μπουκάλι κρασί, να βάλουμε και μια ωραία ταινία να παίζει. Κλίνω προς Παρασκευή βράδυ. Ακυρώνω όλα τα άλλα σχέδια, έχω ραντεβού με κάτι μοσχαρίσιες κοτολέτες μαγειρεμένες στο τηγάνι με βούτυρο, προσούτο και φασκόμηλο! Χ.Τ.

Προβατίνα κοκκινιστή με μακαρόνια «μπλουμ» — Φωτογραφία: Χριστίνα Γεωργιάδου

Αυτό τον μήνα έχω βαλθεί να φτιάχνω ξανά και ξανά αυτό το αρωματικό νερό που είναι για αποτοξίνωση. Το έχω φτιάξει σε δεκάδες εκδοχές, με λεμόνια, λάιμ και περγαμόντα, με φρέσκα φρούτα εποχής, με αγγούρια, φρέσκα φύλλα βασιλικού, κομμάτια τζίντζερ και ένα σωρό άλλα. Αυτή βέβαια δεν είναι παρά η… χωνευτική συνταγή που ετοιμάζω μετά από την αληθινά αγαπημένη μου συνταγή αυτού του μήνα (και κάθε μήνα), δηλαδή την κοκκινιστή προβατίνα με μακαρόνια μπλουμ, που ήρθε στη ζωή μου μαζί με το τεύχος 197 του Γαστρονόμου, και τα σάρωσε όλα. Τη φτιάχνουν στα χωριά του λεκανοπεδίου, και είναι τόσο τυπικό φαγητό που “θα μπορούσε να γίνει ΠΟΠ πιάτο της Αττικής” όπως χαρακτηριστικά γράφει η συνάδελφος Βιβή Κωνσταντινίδου που την ξετρύπωσε και πήρε και τη συνταγή από την κ. Τούλα Ιωάννου, που είναι μισή Αρβανίτισσα και μισή Σαρακατσάνα. Τα μακαρόνια βράζουν μέσα στα ζουμιά του φαγητού και γίνονται λουκούμι. Το ωραίο τιπ που μας δίνει η μαγείρισσα για να μη λασπώσουν τα μακαρόνια είναι, μόλις βράσουν να ρίξουμε μέσα στην κατσαρόλα δύο παγάκια και να τα ανακατέψουμε απαλά για να λιώσουν. Στο μεταξύ βάλτε και ένα ποτήρι Ξινόμαυρο ελαφρώς δροσερό από το ψυγείο και θα με θυμηθείτε. Ν.Μ.

Μπισκότα βρώμης με κομμάτια σοκολάτας — Φωτογραφία: Θεοδόσης Γεωργιάδης, Food styling: Σταυρούλα Φούτσα

Όχι μια, όχι δύο, αλλά πέντε φορές έκανα αυτά τα μπισκότα! Τις τρεις πρώτες ακολούθησα ακριβώς τη συνταγή και βγήκαν κάτι απίστευτα νόστιμα cookies, ενώ τις υπόλοιπες δύο επειδή μου τελείωνε η βρώμη έκανα ζαβολιές και άλλαξα τις αναλογίες. Έβαλα 1 ½ κούπα βρώμη (αντί για αλεύρι) και 3 κούπες αλεύρι (αντί για βρώμη). Προσέθεσα και 1 κουτ. γλυκού μπέικιν πάουντερ και ως εκ θαύματος έγινε η τέλεια ζύμη. Τη μισή την ψήσαμε σε cookies που έγιναν καταπληκτικά. Προσοχή, όταν βγάλετε τα cookies από τον φούρνο αυτά θα είναι ακόμα μαλακά και σχεδόν θα διαλύονται. Αφήστε να κρυώσουν και θα γίνουν όπως πρέπει. Τραγανά απ΄έξω, ζουμερά στο εσωτερικό και ελαφρώς μαστιχωτά. Την υπόλοιπη ζύμη την ανέλαβε ο μικρός μου γιος. Την έπλασε μικρά μπαλάκια, στο μέγεθος ενός κερασιού και τα ανακάτεψε με έτοιμο παγωτό βανίλια και σοκολάτα που είχε φροντίσει να προμηθευτεί εγκαίρως. Το έβαλε σε μπολ και το διατηρεί στην κατάψυξη για να απολαμβάνουμε όποτε μας αρέσει την αγαπημένη μας γεύση παγωτού cookie dough. Μ.Β.

πικάντικη κολοκυθοσαλάτα με αλμύρα και αβοκάντο — Φωτογραφία: Γιώργος Δρακόπουλος

Μ’ αρέσουν πολύ τα ωμά κολοκυθάκια, έτσι που είναι δροσερά-δροσερά και κρατάνε λίγο στο δόντι. Και στα απλά τους είναι ωραία, κομμένα σε λεπτές ροδέλες ή φετούλες, μαριναρισμένα με ελαιόλαδο, λεμόνι, δυόσμο και είτε πιπερίτσα τσίλι είτε μπούκοβο -μια σαλατίτσα που φτιάχνεται στα γρήγορα- αλλά σ’ αυτή τη συνταγή της Νένας Ισμυρνόγλου, είναι άλλο πράγμα. Τα κολοκύθια τα κόβεις σαν ταλιατέλες με το μαντολίνο ή με το εργαλείο που καθαρίζουμε τα λαχανικά (τώρα σκέφτομαι να πάρω κι έναν κόπτη σπιράλ κοπής, που τα βγάζει σαν νουντλς), την αλμύρα τη βράζεις πολύ λίγο και μένει τραγανή κι η σόγια, το τζίντζερ (εγώ έβαλα φρέσκο αντί για σκόνη, που το πέρασα από το εργαλείο με το οποίο λιώνουμε το σκόρδο κι έβγαλα το χυμό) και το σουσάμι, τους δίνουν έναν τόνο ασιατικό. Με την πέστροφα ταιριάζουν πολύ, αλλά και χωρίς αυτήν είναι σούπερ μεσημεριανό. Α.Σ.

Είναι η καλύτερη εποχή τόσο για τα τρυφερά βλίτα όσο και για τα αγαπημένα μου κολοκυθάκια. Γι’ αυτό και τα συνδυάζω κάνοντάς τα μια υπέροχη σαλάτα που πάει με όλα. Το βασικό και για τα δυο είναι να μην τα παραμαγειρέψετε, είναι πιο ωραίο να κρατάνε λίγο, οπότε τα μεν βλίτα θέλουν κυριολεκτικά 5 λεπτά βράσιμο, τα δε κολοκυθάκια γίνονται ασύλληπτα νόστιμα αν δεν τα βράσετε και απλώς τα ψήσετε σε ροδέλες στον φούρνο. Το μυστικό εδώ είναι να περάσετε τα βλίτα με μπόλικο σκορδάκι από την κατσαρόλα και να τα σοτάρετε με ελαιόλαδο αφού βράσουν και στραγγίξουν. Μην παραλείψετε το λαδολέμονο με τη μουστάρδα και τον φρέσκο δυόσμο, γιατί έχουν κι αυτά τον ρόλο τους. Κάτι ξέρει άλλωστε η Νένα Ισμυρνόγλου που μας έδωσε τη συνταγή. Ν.Λ.

Κοτόπουλο πανέ με κρούστα αμυγδάλου και βρώμης

Χρόνο για μαγειρέματα δυστυχώς δεν έχω αλλά το σπιτικό φαγητό πάντα το ζητάω. Φροντίζω να έχω λίγο κοτόπουλο στο ψυγείο μου και όταν γυρνάω κουρασμένη από τη δουλειά φτιάχνω αυτό το πανέ κοτόπουλο με κρούστα από αμύγδαλο και βρώμη. Είναι μια πανεύκολη και γρήγορη συνταγή. Μέσα σε 20 λεπτά έχω στο πιάτο τραγανές μπουκιές κοτόπουλου που συνήθως συνοδεύω με μια δροσιστική πράσινη σαλάτα με λαχανικά εποχής. Μ.Π.

Προσπαθώ να θυμηθώ τι στο καλό μαγείρεψα αυτό τον μήνα και…κενό. Μόνο κάτι σαλάτες της κακιάς ώρας με παξιμάδια, ντοματίνια, βραστά αυγά και ό,τι άλλο τύχαινε να ζει στο ψυγείο μου. Αλλά δεν το λες και μαγείρεμα αυτό. Να είναι καλά το κυλικείο του γραφείου και το φαγητό της μαμάς που εμφανίστηκε ως guest star κανα δυο φορές. Έφτιαξα, όμως, ένα κοκτέιλ και μάλιστα αρκετές φορές: negroni με φράουλες, με τη συνταγή που έδωσε στον Γαστρονόμο η τρομερή Πόπη Σεβαστού. Παίρνει 24 ώρες αλλά είναι πανεύκολο. Βάζεις τζιν, βερμούτ, μπίτερ και φράουλες σε μια κανάτα και τ’ αφήνεις να ανταλλάξουν γεύσεις για μια μέρα. Στο τέλος σουρώνεις, συμπληρώνεις με λίγο νερό και σερβίρεις το φραουλένιο negroni με πάγο. Το καλύτερο είναι ότι σου μένουν και οι μεθυσμένες φράουλες να τις φας με το κουτάλι ή, ακόμα καλύτερα, μαζί με παγωτό! Γ.Π.