Ψυρρή: Γιατί επιστρέφουμε για φαγητό και ποτό στην παλιά γειτονιά της Αθήνας | ΕΞΟΔΟΣ

Το ποτ πουρί του Ψυρρή όλα τα χωράει. Διάφορα μέρη για φαγητό και ποτό συνυπάρχουν με θέατρα και σχολές χορού, μαγαζιά με ρούχα και αξεσουάρ, παλαιοπωλεία, σκεϊτάδικα και tatoo shops. Σ’ αυτή την ιστορική συνοικία με τα χαμηλά κτίρια, που ‘χει γίνει διασκεδαστούπολη, κάπως έτσι ήταν από την αρχή. Από τα 90’s που γέμισε μαγαζιά – με τα μεζεδοπωλεία, μουσικοχορευτικά και μη, να έχουν την πρωτοκαθεδρία– υπήρχαν και alternative «καταφύγια», μπαρ, κλαμπάκια και εστιατόρια που ξεχώριζαν. Ακροβατούσε πάντα μεταξύ mainstream και εναλλακτικού, διαφορετικού. Παρότι σκοτείνιασε για ένα διάστημα, πέρασε από διάφορα σκαμπανεβάσματα, και το κοινό μετατοπίστηκε σε άλλα σημεία της πόλης, επέστρεψε. Η περιοχή ξανάγινε πόλος έλξης. Δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς. Είναι ακριβώς δίπλα στο Μοναστηράκι, στο πιο τουριστικό κομμάτι της Αθήνας. Ξεφύτρωσαν boutique hotels και διαμερίσματα προς ενοικίαση και πολλών λογιών και πολλών ποιοτήτων μαγαζιά. Κάθε φορά που θα περπατήσεις στα δρομάκια του Ψυρρή θα βρεις κάτι καινούργιο – καλό, κακό, ποιος ξέρει- να σου τραβήξει την προσοχή. Και αξιόλογα σημεία για φαγητό και ποτό θα βρεις. Σε στέκια παλιά που επιβίωσαν και σε καινούργια που ήρθαν να βάλουν την πινελιά τους στο πολυσυλλεκτικό σκηνικό. Σαν τα παρακάτω.

Minu: Βγαλμένο από το περιοδικό Kinfolk

Παίζει αυτό να είναι το ομορφότερο μαγαζί της Αθήνας. Μοιάζει να έχει βγει από σελίδες του περιοδικού Kinfolk. Θες να μετακομίσεις εκεί, να πίνεις τον πρωινό, speciality καφέ σου στο εσωτερικό αυλιδάκι του, να τρως μπραντς στα ευρύχωρα κοινόχρηστα τραπέζια με το λάπτοπ ανοιχτό, να εργάζεσαι απολαμβάνοντας ένα ζεστό ρόφημα δίπλα στις πρασινάδες στους αναπαυτικούς καναπέδες σε έναν εσωτερικό, αστικό κήπο, αλλά και να παίρνεις light lunch στον πριβέ, εσωτερικό χώρο με τα πόδια στην άμμο, ανάμεσα σε αντικείμενα τέχνης που είναι διαθέσιμα προς πώληση. Το Minu προέρχεται όπως μου λένε από τη λέξη Minutae, που σημαίνει οι μικρές, ακριβείς ή ασήμαντες λεπτομέρειες για κάτι. Εδώ, πολλές μικρές λεπτομέρειες ευθύνονται για το ότι στο Minu κόσμος πολύς δίνει επαγγελματικά ραντεβού, δεν είναι λίγοι οι εργαζόμενοι που κάνουν στα τραπέζια του συσκέψεις, και γενικά μια προκράτηση δε βλάπτει, ειδικά τις ώρες αιχμής. Αν πάτε για μπραντς να δοκιμάσετε το μπολ scrambleness με αυγά σκραμπλ, ψητά ντοματίνια, φέτα, φρυγανισμένο ψωμί, μπέικον και κόλιανδρο, και το chicken curry wrap με κοτόπουλο, ώμο καρότο, χειροποίητη μαγιονέζα, κάρι και μπαχαρικά. Εκτός από καφέ, συνοδέψτε τα με κάποιο ρόφημα όπως το butterfly pea latte με γάλα σόγιας, βανίλια, μάνγκο και μύρτιλο, ή το turmeric latte με γάλα αμυγδάλου, τζίντζερ, μέλι και κανέλα. Ν.Μ.

Σαρρή 50, Τ/210-32.32.022

Για εποχικά πιάτα στο Λινού Σουμπάσης και ΣΙΑ

Αχνιστά ψάρια, ωραία ζουμιά, οσπριάδες, υλικά της εποχής – η κουζίνα του Λουκά Μάιλερ κάνει το Λινού Σουμπάσης και ΣΙΑ να θυμίζει με έναν τρόπο σύχρονο μαγειρείο. Η εντοπιότητα και η εποχικότητα είναι βασικά χαρακτηριστικά του. Χωρίς να λείπουν και οι αστοχίες ανά περιόδους, χαιρόμαστε να βλέπουμε στο μενού (που αλλάζει συνεχώς) πιάτα όπως το αχνιστό ψάρι με τον φιδέ, τα μύδια και γευστικό ζωμό, η σκορπίνα με παραπούλια αυγολέμονο, η φασολάδα με τα άγρια μανιτάρια ή ρεβυθάδα με τα μοσχαρίσια μάγουλα. Γ.Π.

Μελανθίου 2, Μοναστηράκι, Τ/ 210-32.20.300

Καραμανλίδικα του Φάνη: Ραντεβού για μερακλήδες

Εντάξει, τύποις δεν είναι στου Ψυρρή. Αν πούμε ότι τι όριο είναι η Ευριπίδου, το γνωστό μεζετζίδικο, που έχει κι ένα «αδερφάκι» στην Ερμού, είναι μερικά βήματα παραπέρα, προς τη μεριά της Βαρβακείου. Αλλά ας μην τα χαλάσουμε για μερικά μέτρα, γιατί στα μαρμάρινα τραπεζάκια του μέσα και πίσω, σε μια στενή λωρίδα ανάμεσα στα κτίρια, που μοιάζει με σοκάκι της παλιάς Αθήνας και το χειμώνα ζεσταίνεται με σόμπες, κυκλοφορούν ιτσλί κεφτέ, καραμανλίδικη ρεβυθάδα με παστουρμά, βοδινός καβουρμάς με πατάτες και πιπεριές και απίθανες τηγανιές με σουτζούκια κι αυγά. Είναι επειδή παράλληλα το μαγαζί λειτουργεί και ως τυροπωλείο-αλλαντοπωλείο, ό,τι λαχταρίσεις με το μάτι από τη βιτρίνα του, το δοκιμάζεις επιτόπου ή το αγοράζεις για το σπίτι. Από όλη την Ελλάδα έχει καλούδια: πυθαρίσια σκυριανή γραβιέρα, κασέρι Καρδίτσας, κανιάκι Καστοριάς… Α.Σ.

Σωκράτους 1 & Ευριπίδου, Αθήνα, Τ/ 210-32.53.184

Dao: Για banh mi και σούπες pho

Οι ετοιμασίες στην κουζίνα του βιετναμέζικου εστιατορίου Dao ξεκινάνε νωρίς. Οι μπαγκέτες για το banh mi μπαίνουν στον φούρνο και η Σουάν (υπάλληλος) ψιλοκόβει το αγγούρι. Η συνταγή τους είναι η κλασική βιετναμέζικη. Τις φτιάχνει ένας γειτονικός φούρνος ειδικά για αυτούς και το ψήσιμό τους ολοκληρώνεται την ώρα της παραγγελίας. Γίνονται χρυσαφένιες και όσο πρέπει τραγανές, ένα φρέσκο και αφράτο ψωμάκι. Το banh mi στο Dao βγαίνει σε έξι εκδοχές και είναι από τα ελάχιστα μέρη στην Αθήνα που το φτιάχνουν. Έχουν και φανταστική σούπα pho που βγαίνει σε δύο συνταγές, η κλασική και μία ακόμη με κόκκινο καυτερό ζωμό. Μ.Π.

Λεπενιώτου 14, Ψυρρή, Τ/210-32.48.547

Λοκάλι: Για ιδιαίτερa κοκτέιλ και νόστιμο bar food

Έγινε γνωστό για την αυλή του, μας κράτησε με τα κοκτέιλ του. Το Λοκάλι, στον χώρο του πάλαι ποτέ Σινέ Ψυρρή έχει εκτός από τον ελκυστικό εξωτερικό χώρο, το δημιουργικό μυαλό του Δημήτρη Κιάκου στη λίστα με τα προσόντα του. Ο Κιάκος (ή αλλιώς Gin Father), head bartender και συνιδιοκτήτης του μπαρ, είναι όπως δηλώνει και το ψευδώνυμο του, μεγάλος λάτρης του τζιν (το προηγούμενο εγχείρημά του άλλωστε, το Gin Joint, άφησε το δικό του αποτύπωμα στην μπαρ σκηνή της Αθήνας). Στο Λοκάλι προτείνει πολλές ενδιαφέρουσες μείξεις, μεταξύ των οποίων και αρκετές με το αγαπημένο του απόσταγμα, όπως το γιορτινό και αρωματικό Martini με ταχίνι του ανανεωμένου μενού, στο οποίο το τζιν περνά από διαδικασία επαναπόσταξης μαζί με ταχίνι ολικής άλεσης. Γ.Π.

Σαρρή 44, Ψυρρή, Τ/ 690-61.03.005

Ατλαντικός: Ένας τίμιος ψαρο-καφενές

Δεν βρίσκεται σε κάποιον από τους κεντρικούς πεζόδρομους του Ψυρρή με τη συνεχή περατζάδα αλλά σε ένα πιο μικρό, στενό πέρασμα που μπορεί εύκολα να προσπεράσεις αν δεν πας μιλημένος. Ανάμεσα σε καφενέ και μεζεδοπωλείο, ο Ατλαντικός έχει παρόλα αυτά φανατικό κοινό που, ειδικά τα Σαββατοκύριακα, γεμίζει τα τραπέζια του. Εδώ ειδικεύονται στους φτηνούς και τίμιους ψαρομεζέδες – από τηγανητό μπακαλιάρο και καλαμαράκια μέχρι γαριδομακαρονάδα και ψαροσάντουιτς. Οι τηγανητές πατάτες «πέτουλες», η ψαρόσουπα, τα παστά και η ρεβυθάδα είναι μερικά ακόμα από τα ευπώλητα. Γ.Π.

Αυλητών 7, Ψυρρή, Τ/ 213-0330850

Στο Po’ boys για πληθωρικές αμερικανιές

Η ιδέα για το Po’ Boys προέκυψε σε μια ταράτσα του κέντρου – εκεί έκανε τα πειράματά του ο Βασίλης Σπόρος. Περιφερόμενο το γνωρίσαμε. Από τότε όμως φώλιασε σε μια γωνιά του Ψυρρή, και έβαλε σε λειτουργία τo ειδικής κατασκευής καπνιστήριο που σιγοψήνει και σιγοκαπνίζει διάφορα κρέατα στο στιλ του BBQ του Αμερικάνικου Νότου σχεδόν πάντα το βρίσκεις γεμάτο. Το ρεπερτόριο είναι λιχούδικο. Δεν είναι για λιτοδίαιτους. Και κάποιες φορές θέλει λίγη προσοχή στις εκτελέσεις. Τα mac ‘n’ cheese π με τσένταρ, παρμεζάνα και κρέμα γάλακτος, πάντως κάνουν θραύση, το πικάντικο τσορίθο, που το κόβουν σε κομμάτια και το σερβίρουν πάνω σε hash browns, (πλατιές τηγανίτες πατάτας), με κορεάτικη μαγιονέζα είναι πολύ νόστιμο, και υπάρχουν burger πολλών λογιών – εγώ έχω αδυναμία στο ιδιαίτερο Holly Cow!, που έχει καπνιστό μπιφτέκι με ροζουλί αλλά ψημένο εσωτερικό (το χρώμα προκύπτει από το ψήσιμο/κάπνισμα). Από τα po’ boys, τα χαρακτηριστικά σάντουιτς της Λουιζιάνα σε μακρόστενο ψωμάκι, που έδωσαν στο μαγαζί το όνομα του, ξεχωρίζω αυτό με το τραγανό τηγανητό κοτόπουλο. Στα συν η συλλογή από ελληνικές craft μπίρες. Α.Σ.

Αγαθάρχου 12 και Λεπενιώτου, Ψυρρή, Τ/ 210-32.34.672

Για μπιφτεκάκια και κοντοσούβλι στον Νικήτα

Από το 1967 η ίδια οικογένεια κρατάει το μικρό, οικονομικό ψητοπωλείο-μαγειρείο στον πεζόδρομο απέναντι από την εκκλησία των Αγίων Αναργύρων. Εκεί πάμε για τις απλές, καθαρές γεύσεις και για μια ζεστασιά και οικειότητα που δεν βρίσκουμε σε πολλά μαγαζιά της περιοχής. Από το μενού ψηφίζουμε τα μοσχαρίσια μπιφτεκάκια με τις κριτσανιστές άκρες και την «ψίχα» που λιώνει στο στόμα, όπως και το περιποιημένο κοντοσούβλι. Από τα γύρω γύρω παραγγείλτε τα ντολμαδάκια, τα σωστά βρασμένα χόρτα, τα παντζάρια και την χειροποίητη τυρόπιτα. Γ.Π.

Αγίων Αναργύρων 19, Πλ. Ψυρρή, Τ/ 210- 32.52.591

Αυλή: Το μυστικό μεζεδοπωλείο του Ψυρρή

Αν δεν πας μιλημένος δύσκολα θα εντοπίσεις το μικρό μεζεδοπωλείο με την λιτή ταμπέλα που δεν προδιαθέτει για αυτό που σε περιμένει αν σπρώξεις τη φθαρμένη μεταλλική πόρτα. Περνώντας στα ενδότερα η έκπληξη είναι μεγάλη. Μια εσωτερική αυλή που θυμίζει παλιά Αθήνα, με χρώματα από Κυκλάδες, μικρούλα και μακρόστενη, ένα ταξίδι στον χωροχρόνο που σε προσγειώνει μαλακά, ανάμεσα σε γερασμένα αθηναϊκά χαμόσπιτα του 19ου αιώνα. Είναι καλοασβεστωμένη, με παμπάλαια μπλε παράθυρα, χρωματιστά γλαστράκια και φιλόξενες γάτες, σε ένα περιβάλλον φουλ ινσταγκραμικό. Θυμίζει λίγο τα ασπρόμαυρα καφενεδάκια αλλοτινών εποχών, έχει ντόπιους θαμώνες, αλλά και κάμποσους τουρίστες. Σερβίρει μεζέδες, τηγανιές με συκώτι και χοιρινό, σπετζοφάι και κεφτέδες, ποικιλίες, αγγουροντομάτες, λουκάνικα, ομελέτες, άφθονο χύμα κρασί και ελαφρολαϊκά τραγούδια. Ν.Μ.

Αγίου Δημητρίου 12, Τ/210-32.17.642