1. Η τρίγωνη τηγανητή τυρόπιτα των Γουναρίδηδων στη Νέα Ιωνία. Φύλλο λεπτό, ανοιγμένο στο χέρι με τη ματσόβεργα, τραγανότατο, αέρινο, ουδόλως λαδοπιωμένο, με μικρές φουσκάλες, μια ελληνική –ας πούμε– τεμπούρα. Μαθήματα τηγανητού ζυμαριού, γεμίσεων, επιλογής πρώτων υλών, γενικώς μαθήματα πίτας πρέπει να παραδίδει το μικρό ιστορικό εργαστήριο της προσφυγικής γειτονιάς. Να πάρετε και πίτες που θα ψήσετε στο σπίτι. Το απόλυτο κρατς.
2. Οι σαρδέλες του Ιωνικού στη Νίκαια. Και ό,τι ρίξουν στο τηγάνι ή στη σχάρα, ανάλογα με τα διαθέσιμα κάθε εποχής. Είναι βιρτουόζοι οι άνθρωποι. Εδώ έχουμε μάθει μικρά παιδιά να τρώνε ψαράκι και κάτι λέει αυτό. Ένα διαμαντάκι της πόλης.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Η Νίκαια ξέρει να τρώει! 5 μαγαζιά που αξίζει να δοκιμάσεις
|
|
|
3. Η ομελέτα με καβουρμά στον Σκυλοδήμο στην Ευαγγελίστρια. Και τα ξέχειλα πιάτα με τις τηγανητές πατάτες με τα αυγά μάτια στην κορυφή. Ρεβίθια αν έχει, κεφτέδες, ό,τι έχει. Δύο μπίρες να κατέβουν κάτω τα τηγανητά και κέρασμα χαλβάς του μπακάλη. Ένα απόγευμα σε μια αυθεντική μπακαλοταβέρνα του Πειραιά.
|
|
|
4. Στη Βαλεντίνα στην Καλλιθέα, ντουγρού για τα γεωργιανά ζυμαρικά μαντί, γεμιστά με κιμά, με φύλλο λεπτεπίλεπτο, τα οποία τυλίγουν με μαεστρία σε πουγκιά σαν μεγάλα τριαντάφυλλα. Για το «κουαρτέτο» ρωσικών σαλατών. Για το ουζμπεκικό σασλίκ –σουβλάκι– με αρνί, μαριναρισμένο σε ξίδι και κρεμμυδόζουμο.
5. Σε ένα στενάκι κάθετο στην Αναπαύσεως, στον κόρφο μιας γειτονιάς ανάμεσα στη Δραπετσώνα και στο Κερατσίνι, η Ροδόπολις κάνει τυλιχτό κεμπάπ μελάτο και σαλτσάτο, από τα λίγα. Κεμπάπ, ντομάτα, κρεμμύδι και σάλτσα. Αυτά. Σάλτσα διαλέγετε γλυκιά ή γλυκοκαυτερή, αμφότερες δένουν με τα ωραία πράγματα μέσα στο τυλιχτό. Ντελίβερι –εννοείται– δεν κάνουν. Αξίζει και με το παραπάνω.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Καλλιθέα: Η Μαρίνα μοιράζεται τα νόστιμα μυστικά της γειτονιάς της!
6. Αυτά τα μαγαζιά που η σκούφια τους βαστά από την ελληνική Ανατολή είναι προίκα πολύτιμη της πόλης. Στο Εύξεινον στον Πειραιά βρίσκεις την ιδέα του χειροποίητου ποντιακού πιροσκί. Αφράτο, με ωραία μαστιχωτή ψίχα, και κρούστα λεπτή που λιώνει στο στόμα. Χεράτο πιροσκί, μοιάζει με εκείνα τα παλιά γυναικεία πορτοφόλια, πλακέ, μεγάλο και φαρδύ. Γέμιση με κιμά και με πατάτα, με τον άνηθο να μυρώνει γλυκά αμφότερα. Αν τα πετύχετε καυτά, δεν περιγράφεται η εμπειρία.
7. Το αρωματικό, μαστιχωτό, τριζάτο παγωτό καϊμάκι του Κωστή στο Μοσχάτο, απέναντι από το δημαρχείο. Το εκμέκ με τσουρέκι και με κανταΐφι. Κάτι ωραία παλιομοδίτικα κεράσματα, μπαμπαδάκια και τα τοιαύτα. Το ζαχαροπλαστείο μυρίζει ζαχαροπλαστείο, εργαστήριο. Έχει αληθινή σαντιγί, τι να λέμε τώρα.
8. Το σουβλάκι του Λευτέρη στη Σατωβριάνδου, στην Ομόνοια. Κι ας είναι εντός πιάτσας, στην καρδιά της πόλης, στον πυρήνα της, αυτό. Γιατί είναι το σουβλάκι της Αθήνας, της Ελλάδας, του κόσμου όλου.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ένα σουβλάκι… Αθήνα που καίει στο στόμα
Διευθύνσεις
Δήμητρα Γουναρίδη, Ευαγγελικής Σχολής 5, Νέα Ιωνία, Τ/210-27.12.548
Ιωνικός, Προύσης 17, Νίκαια, Τ/210-49.20.202
Σκυλοδήμος, Δεληγιώργη 16 και Σκυλίτση, Πειραιάς, Τ/6945-059328
Βαλεντίνα, Λυκούργου 235, Καλλιθέα, Τ/210- 94.31.871
Ροδόπολις, Αδριανού 13 και Αναπαύσεως, Δραπετσώνα, Τ/210-46.23.788
Κωστής, Αγίου Γερασίμου 10, Μοσχάτο, Τ/210-94.01.820
Το Εύξεινον, Ναυάρχου Νοταρά 50, Πειραιάς, Τ/213-02.80.000
Λευτέρης ο Πολίτης, Σατωβριάνδου 20, Ομόνοια, Τ/210-52.25.676
