Κουκάκι με τα όλα του: 37 μοναδικές γευστικές στάσεις

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣΚουκάκι: 13 νόστιμα στέκια γύρω από τη ΔράκουΤο όνομα της συνοικίας Κουκακίου (ή Κουκάκη) είναι σχετικά νέο κaι οφείλεται στον εργοστασιάρχη Γεώργιο Κουκάκη, που στις αρχές του 20ου αιώνα έχτισε στην έρημη τότε περιοχή το σπίτι του και μια βιοτεχνία σιδερένιων κρεβατιών. Όλοι τότε έλεγαν «στου Κουκάκη» που τελικά έγινε στο Κουκάκι και καθιερώθηκε. Το Κουκάκι περιλαμβάνει και τη συνοικία Γαργαρέττα (από την οδό Αν. Ζίννη μέχρι τον πεζόδρομο της Ακρόπολης), που πήρε το όνομα της από τη μεσαιωνική οικογένεια των Ιταλών Gargaretta που είχε κτήματα στην περιοχή. Μεγάλη επίδραση στην ανάπτυξη της περιοχής είχε το εργοστάσιο μπίρας του Βαυαρού Καρλ Φιξ στη Λεωφόρο Συγγρού – λειτούργησε από το 1893 μέχρι το 1982. Ήταν η εξέλιξη του πρώτου ελληνικού ζυθοποιείου που είχε ανοίξει ο πατέρας του, Ιωάννης, στο Κολωνάκι στα τέλη του 19ου αιώνα. Στην περιοχή τότε λειτουργούσαν ζυθεστιατόρια όπου σέρβιραν κρύα μπίρα και μεζέδες μια συνήθεια που έφεραν οι Βαυαροί και κρατάει μέχρι τις μέρες μας.

Το Κουκάκι ήταν πάντα μια συνοικία με πολλές επιχειρήσεις και μαγαζιά μιας και ήταν από τις πιο πολυπληθείς της Αθήνας. Δύο ήταν τα ζαχαροπλαστεία που μεταπολεμικά άφησαν εποχή και τα δύο στην πλατεία Κουκακίου. Το ζαχαροπλαστείο Τρε Ζολί και το ζαχαροπλαστείο των αδελφών Ανδριτσόπουλου. Το κύριο γλύκισμα που σέρβιραν ήταν, τον χειμώνα, πάστα αμυγδάλου και σοκολατίνα και το καλοκαίρι παγωτό. Τον χειμώνα δεν έβρισκες παγωτό στην αγορά. Πρόσφεραν και μπακλαβά, μιλφέιγ και κανταΐφι αλλά η πάστα ήταν το πιο δημοφιλές γλυκό της εποχής. Στα πολλά καφενεία της περιοχής έφτιαχναν ελληνικό καφέ με λουκούμι, υποβρύχιο και γλυκά του κουταλιού. Φούρνοι επίσης, λειτουργούσαν πάντα στο Κουκάκι. Πιο παλιά έκαναν δύο δουλειές η μία ήταν η παρασκευή ψωμιού σε δύο τύπους: άσπρο και μαύρο και τρία σχήματα: τη στρογγυλή κουλούρα με άνοιγμα στο κέντρο, το επίσης στρογγυλό καρβέλι και τη μακρόστενη φραντζόλα. Η άλλη εργασία ήταν το ψήσιμο των φαγητών γιατί στα σπίτια δεν υπήρχαν ηλεκτρικοί φούρνοι. Τη δεκαετία του 1950 στην περιοχή λειτουργούσαν 4 φούρνοι, ο φούρνος του Πλάκα, στην πλατείου Φιλοπάππου, και ο φούρνος του Κουσουράκου, στην οδό Ζαχαρίτσα, ήταν οι πιο γνωστοί. Το Κουκάκι έχει περάσει διάφορες φάσεις από τότε και σήμερα μάλλον διανύει την πιο έντονη ανάπτυξη. Τα τελευταία χρόνια η περιοχή έχει γίνει έχει γίνει από τις πιο αγαπημένες συνοικίες των Αθηναίων και προορισμός για πολλούς τουρίστες. Στους στενούς δρόμους του Κουκακίου βρίσκουμε κάποιους από τους πιο σημαντικούς φούρνους της Αθήνας, όπως επίσης μεζεδοπωλεία, wine bar και παντοπωλεία και street food μαγαζιά.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣΒγαίνουμε στο Περιστέρι: 11 ψαγμένες στάσεις για καφέ, φαγητό και ποτό

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣΟ λόγος που επιλέγουμε αυτά τα 9 ιστορικά ζαχαροπλαστεία της Αθήνας

Σήμερα στο Κουκάκι

All day διασκέδαση

Ένα από τα πρώτα καφέ που άνοιξαν στο Κουκάκι λίγο πριν τη μεγάλη τουριστική ανάπτυξη της περιοχής το 2016 ήταν το Bel Ray (Φαλήρου 88, Κουκακι, Τ/213-03.26.450) που παραμένει αγαπημένο στέκι Κουκακιωτών και όχι μόνο. Εκτός από το νόστιμο brunch (croque madame και monsieur) και το μπέργκερ (έχουν και βίγκαν εκδοχή) μάς αρέσει το μπανανόψωμο με κρέμα μασκαρπόνε και καραμελωμένα φουντούκια και τα signature cocktails. Στο Lotte (Τσάμη Καρατάσου 2, Τ/211-40.78.639) πηγαίνουμε για τον πρωινό καφέ, αφού χαζέψουμε τα πανέμορφα νεοκλασικά του δρόμου. ​​Τα χειροποίητα γλυκά, τα κέικ και οι σπιτικές πίτες δένουν ιδανικά με τα σπιτικά αναψυκτικά τους. Στο Salute (Ερεχθείου 19, T/ 210-92.32.042) σερβίρουν σπιτικό πρωινό με επιρροή με τούρκικες συνταγές λόγω της καταγωγής του ιδιοκτήτη. To μενεμέν (aυγά scrambled με ντομάτα, κρεμμύδι, πιπεριά και μαϊντανό), η κιμαδόπιτα και η σούπα mercimek, με κόκκινη φακή, πατάτα, κρεμμύδι, δυόσμο και μπαχαρικά είναι πάντα στις επιλογές μας. Στο This is Loco (Φαλήρου 47, Τ/ 210-92.45.654) πάμε για πρωινό, σπιτικά γλυκά, σάντουιτς με ψωμί από τους φούρνους του Τάκη και Ρίζου, μακαρονάδες και ριζότο -που αλλάζουν κάθε μέρα- σερβίρονται στο φωτεινό μαγαζί και μας φτιάχνουν τη μέρα. Όταν θέλουμε να χαλαρώσουμε διαβάζοντας κάποιο βιβλίο πηγαίνουμε στο Little Tree (Καβαλλότι 2, Ακρόπολη T/210-92.43.762), ένα βολικό και ωραίο σημείο για καφέ ή ποτό και κουβέντα με ηρεμία. Στο εσωτερικό, το βιβλιοπωλείο συνυπάρχει αρμονικά με τον προσεγμένο καφέ, ενώ σερβίρονται ακόμα από τσάι και smoothies μέχρι απλά πρωινά, όπως ζυμωτό ψωμί με βούτυρο και μέλι, σπιτικά κέικ, σάντουιτς και σούπες ημέρας.

Για καφέ και γλυκό

Το μικρούλι Pinky Ath (Στρ. Κοντούλη 15) μετράει μόλις λίγους μήνες στο Κουκάκι. Η μίνιμαλ διακόσμηση, με το ξύλο κυριαρχούν. Ανοίγουν νωρίς το πρωί και σερβίρουν speciality καφέ από την εταιρεία Cafeistas και φουρνιστά σφολιατοειδή από το ζαχαροπλαστείο Φίλινγκς στο Παγκράτι. Στο Morning Bar (Οδυσσέα Ανδρούτσου 36) πίνουμε καφέ από την Area 51 μαζί με λιχουδιές, όπως το μπισκότο λεμόνι, το vegan roll με μαρμελάδα εποχής και μπριος με αυγό. Το Ere (Ερεχθείου 30, Τ/210-92.36.622), ένα νέο concept store που συνδυάζει τον καφέ και τα σπιτικά γλυκά με αντικείμενα design Ελλήνων και ξένων ανεξάρτητων δημιουργών λειτουργεί εδώ και λίγες ημέρες στην Ερεχθείου, λίγα βήματα από το μουσείο της Ακρόπολης. Μαζί με το blend της Samba Coffee Roasters δοκιμάζουμε τάρτες με κρέμα ζαχαροπλαστικής και φρέσκα φρούτα, lemon tart με αμυγδαλόπαστα και gluten free κέικ που φρεσκοψήνονται κάθε μέρα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣΤα στέκια της μπίρας: 10+1 μέρη για craft ζυθοποσία στην Αθήνα

Για μπίρες μικροζυθοποιών

Σήμερα στο Κουκάκι βρίσκουμε ενημερωμένα taprooms και απολαμβάνουμε μπίρες μικρών ζυθοποιών. Το Blame the Sun (Βεΐκου 60, Τ/210-92.13.523), ένα από τα πρώτα taprooms που άνοιξαν στην Αθήνα, στη φιλοσοφία των αντίστοιχων λονδρέζικων: απλός χώρος χωρίς τραπέζια, μπίρα στο χέρι, craft μπίρες σε βαρέλια –με έμφαση στις καινούργιες που αλλάζουν κάθε εβδομάδα– και ένα community μπιρόφιλων, οι οποίοι μαζεύονται για να δοκιμάσουν νέες, αλλά και να απολαύσουν τις γνώριμες αγαπημένες τους. Η Strange Brew (Φαλήρου 86, Τ/210-92.32.146), που άνοιξε το 2019, μετά την ίδρυση της πετυχημένης νομαδικής μικροζυθοποιίας τους με σημαντική παραγωγή και πολύ ιδιαίτερες μπίρες, όπως η IPA Jasmin, η Uncle Jams –που γίνεται με άλλη συνταγή σε κάθε βρασμό– και η Stout Mandy Black. Στο μαγαζί τους βρίσκουμε επισης μπίρες από Kykao, Chaos, Pinta της Πολωνίας, ενώ μαζί με την Alea Brewing παράγουν μια γλυκόπιοτη Lager, την Chloe. Στην Pulp (Βείκου 5, Τ/211-40.69.835) εκτός από τις μπίρες μικροζυθοποιών σε βαρέλι πάμε για τις μέταλ μουσικές επιλογές.

Οι αγαπημένοι φούρνοι της πόλης

Στον φούρνο του Ρίζου (Ματρόζου 12, Κουκάκι, Τ/210-92.49.527) έχουν εμπλουτίσει τα προζυμένια ψωμιά με γεύσεις και διαφορετικούς συνδυασμούς αλευριών: με σίκαλη και δημητριακά ή κόλιανδρο, καλαμποκίσιο και γαλλική μπαγκέτα. Λίγο πιο κάτω, στον φούρνο Μαμά Ψωμί (Ζαχαρίτσα 42, Τ/ 210-92.27.686) θα βρείτε προζυμένιο ολικής κάθε Πέμπτη, ενώ μέσα στην εβδομάδα φτιάχνουν ένα ωραίο και ξινό σταρένιο ψωμί. Ο φούρνος του Τάκη (Μισαραλιώτου 14, Κουκάκι, Τ/210-92.30.052) στην ίδια γειτονιά στο Κουκάκι βγάζει καθημερινά ένα ξινό, πυκνό, χωριάτικο ολικής άλεσης, που το δίνει κομμένο σε τετράγωνα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣΠού πάμε όταν θέλουμε κρέας; 24 λόγοι που θα σας φέρουν εδώ

Οι επιλογές για φαγητό είναι πολλές

Το Μάνη Μάνη (Φαλήρου 10, Κουκάκι, T/210-92.18.180) στον πρώτο όροφο ενός παλιού αρχοντικού στην οδό Φαλήρου, στους τόνους του λαδί και του λευκού, έχει φαγητό με επιρροές από τη Μάνη, όπως το μανιάτικο κοκκινιστό, σερβιρισμένο με χυλοπίτες. Στο Il Capitano Atene (Βεΐκου 107, Τ/ 210-92.45.645) τούς αρέσει να συνδέουν διαφορετικές γαστρονομικές κουλτούρες και παραδόσεις. Ένα κουτούκι-osteria που καθημερινά παντρεύει Ελλάδα με Ιταλία στο πιάτο. Στο Tuk tuk (Βεΐκου 40, Kουκάκι, Τ/211-40.51.947) νιώθουμε ότι βρισκομαστε στην Μπανγκόκ. Το ντεκόρ έχει απ’ όλα, από φαναράκια και βούδες μέχρι πλαστικά φυτά και αφίσες από τον ταϊλανδέζικο κινηματογράφο των 60s – ένα πολύχρωμο σύμπαν. Τα ντάλμπλινγκς ατμού, τα «καλαμάκια» κοτόπουλου με σάλτσα φυστικοβούτυρου και καυτερές πικλαρισμένες πιπερίτσες, το pad thai και η λευκή σούπα tom ka khai δεν λείπουν ποτέ απ’ την παραγγελία μας. Στη Φάμπρικα του Ευφρώσυνου (Αν. Ζίννη 34 & Ανδρούτσου 27, Τ/210-92.46.354), στη γαστροταβέρνα του Κουκακίου, τρώμε βαρένικα με κολοκύθα, με κιμά ή με θαλασσινά (τα γεμίζουν με γοφάρι ή ροφό και γαρίδα), γλυκοφάγωτα σουγάνια που τα περιχύνουν με ζωμό κρεμμυδιού, καθισμένοι δίπλα στις ραφιέρες με τα βαλκανικά μουσικά όργανα, τα θεολογικά βιβλία και τα διάφορα σκεύη. Η νεοταβέρνα Thomas 1971 Tavern (Δημητρακοπούλου 38, Τ/ 210-92.49.466) άνοιξε πριν από λίγες μέρες δίπλα στην εκκλησία του Αγίου Ιωάννη, ένα όμορφο και προσεγμένο μαγαζί με διακόσμηση που θυμίζει ταινία εποχής και αυτό δεν είναι τυχαίο μιας και το στήσιμο είχε αναλάβει ο γνωστός σκηνογράφος Αντώνης Χαλκιάς. Το μενού έχει απλά πιάτα της ελληνικής κουζίνας καλομαγειρεμένα, με καλές πρώτες ύλες και αρκετά προϊόντα εποχής. Στα συν και η μικρή αλλά ενημερωμένη λίστα κρασιού με ελληνικές ετικέτες.

Για κρασί και ποτό

H Ελένη Κεφαλοπούλου άνοιξε το καλοκαίρι του 2020 το Wine with Eleni (Μισαραλιώτου 20, Κουκάκι, Τ/693-412.58.39) σε ένα παρκάκι στο Κουκάκι, με λίγα τραπέζια κάτω από τα δέντρα και χαλαρή ατμόσφαιρα. Το ανεπιτήδευτο μαγαζί έγινε γρήγορα στέκι και καθιερωμένη έξοδος μετά τις παραστάσεις στο Ηρώδειο. Στον κατάλογο βρίσκουμε επιλογές από τον ελληνικό αμπελώνα, ενώ η ίδια η Ελένη βρίσκεται πάντα εκεί για να συζητήσει για το κρασί και να διηγηθεί ενδιαφέρουσες ιστορίες γύρω απ’ αυτό, έτοιμη να μας προτείνει το κατάλληλο όταν δεν μπορούμε ν’ αποφασίσουμε τι θέλουμε να πιούμε. Στο winebar Bobo (Αναστασίου Ζίννη 36, Τ/210-92.44.244) η έμφαση έχει δοθεί στα κρασιά μικρών Ελλήνων παραγωγών, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν βρίσκουμε και αντιπροσωπευτικά δείγματα από τη διεθνή οινική σκηνή. Αξίζει να σημειωθεί ότι όλες οι ετικέτες είναι διαθέσιμες για αγορά. Στο Drupes and Drips (Ζήτρου 20, Τ/697-03.00.404) μας αρέσει να περνάμε τα απογεύματά μας στη μικροσκοπική σπριτσερία –ίσως τη μοναδική στην Αθήνα– απέναντι από τον φούρνο του Τάκη, χαζεύοντας τους περαστικούς και πίνοντας Campari, Aperol ή ωραία κοκτέιλ όπως το Mandarino. Στο Παλιό Ραδιόφωνο (Αθ. Διάκου 12, Τ/210-92.37.022), το μικρό αδεφάκι του Duente, πηγαίνουμε για την ατμόσφαιρα, τα ιδιαίτερα αποστάγματα και την τζαζ μουσική, δεν πέφτει καρφίτσα στο μικρό μπαρ ειδικά όταν σχολάνε τα θέατρα. To Duente (Τζιραίων 2, Ακρόπολη, Τ/210-92.47.069) είναι ένα ιδιαίτερο μπαρ που συνδυάζει τις αρετές του κλασικού ποτάδικου με αυτές ενός ρομαντικού bistrot. Το κοινό που συχνάζει εδώ είναι ετερόκλητο και όλων των ηλικιών, σερβίρει φαγητό μέχρι αργά. Το Tiki (Φαλήρου 15, Κουκάκι, Τ/210-92.36.908), ένα αυθεντικό και από τα παλαιότερα cocktail bar της Αθήνας, είναι και από τα λίγα όπου το κέφι ανεβαίνει όσο περνάει η ώρα με ήχους ’60s, ’70s, εναλλακτικής και ενίοτε ξεσηκωτικής μουσικής.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣΑυστηρά για λάτρεις του ουίσκι: 5 ποτάδικα με σπάνια διαμαντάκια

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣΠού τρώμε τα πιο λαχταριστά πιάτα με αυγά στην πόλη

Στην καρδιά του street food

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣΤα καλύτερα σουβλάκια της Αθήνας: η updated λίστα του γαστρονόμου

Στη γωνία απέναντι απ’ το Μπελ Ρέυ τρώμε πίτσα στο χέρι (ή την παίρνουμε πακέτο για το σπίτι). Η μικρούλα Τζάιαντ (Γεωργάκη Ολυμπίου 21) έχει έναν πάγκο που φτάνει ίσα ίσα για να σταθείς και να απολαύσεις στα γρήγορα το λεπτό, ελαφρώς τραγανό ζυμάρι που ανοίγεται και ψήνεται επί τόπου την ώρα της παραγγελίας. Εκτός από τις κλασικές, μαργαρίτα και πεπερόνι, προτείνουμε και εκείνη με μοτσαρέλα, πεκορίνο, φρέσκο ιταλικό λουκάνικο και λίγες φούντες μπρόκολου. Ζητήστε τη με έξτρα τσίλι που πάει με την μπίρα. O Καλύβας (Γ. Ολυμπίου 10, Κουκάκι, Τ/ 210-92.31.257) είναι από τα λίγα σουβλατζίδικα στην Αθήνα -αν όχι το μόνο- που έχει τόσο μεγάλη ποικιλία από τυλιχτά: εκτός από τα κλασικά με γύρο και καλαμάκι, έχει με παραδοσιακά κρέατα σούβλας, κοντοσούβλι από κοτόπουλο ή χοιρινό, κοκορέτσι και φρυγαδέλι (συκώτι μοσχαρίσιο τυλιγμένο σε μπόλια αρνιού). Στο Ρεβίθι (Παρθενώνος 1, Τ/211-41.16.494) βρίσκουμε αυθεντικό αιγυπτιακό φαλάφελ, φτιαγμένο από τα χεράκια του Αιγύπτιου ιδιοκτήτη, το οποίο ετοιμάζεται την ώρα της παραγγελίας. Το μείγμα πλάθεται και ψήνεται εκείνη τη στιγμή, οι σάλτσες είναι σπιτικές και τα λαχανικά πάντα φρέσκα. Το ιστορικό πια Guarantee (Βεΐκου 41, Τ/210-92.26.924) προσφέρει street food περιωπής από το 1988. Το μόνο «πρόβλημα» είναι ότι με τόσες επιλογές είναι δύσκολο να μην μπερδευτείς. Πρώτα διαλέγουμε ένα από τα 15 είδη ψωμιού, που έρχονται από τους καλούς φούρνους της γειτονιάς. Δεκάδες είδη τυριού (από chèvre και brie μέχρι μανούρι και γραβιέρα), ένα σωρό αλλαντικά (από παστουρμά και παστράμι μέχρι προσούτο Πάρμας) συν τα έξτρα: ψητές μελιτζάνες, μανιτάρια, σπιτικές σάλτσες, χειροποίητα πέστο, ομελέτες, τηγανητά αυγά – όρεξη να έχεις. Οι Γυναίκες ή κορίτσια (Δράκου 16, Τ/210-92.25.648) είναι πλέον στέκι για το απόγευμα στον πεζόδρομο της Δράκου, ώρα που οι κάτοικοι γυρνάνε στα σπίτια από τις δουλειές τους. Όλα είναι έτοιμα για να υποδεχτούν τους πρώτους πελάτες της ημέρας, με τον χειροποίητο γύρο να ψήνεται σιγά σιγά και ομοιόμορφα στα κάρβουνα – υπάρχουν άνθρωποι που έρχονται ειδικά γι’ αυτόν από την άλλη άκρη της Αθήνας! Στο Tarantino (Δημητρακοπούλου 17, Κουκάκι, Τ/210-92.21.659) το μπιφτέκι τους είναι νόστιμο και ζουμερό, ψημένο medium, αν δεν το ζητήσετε αλλιώς, μέσα σε ψωμάκι μπριός, βουτυρένιο, μυρωδάτο, λεπτό και μαλακό. Τα μπιφτέκια ζυμώνονται σε περιορισμένο αριθμό καθημερινά – αν τελειώσουν, τελειώσανε. Αγαπάμε το τσιζ τους που φτιάχνεται με τσένταρ, tarantino burger sauce, χειροποίητες πίκλες, ντομάτα, κρεμμύδι και μαρούλι. Για το τέλος αφήσαμε ένα από τα καλύτερα παγωτατζίδικα της Αθήνας, το Django Gelato. Εδώ τρώμε φυσικό παγωτό, χωρίς συντηρητικά και πρόσθετα, που καταναλώνεται τη μέρα που φτιάχνεται: αγαπημένες μας γεύσεις η πιο φραουλένια φράουλα που έχουμε δοκιμάσει (πάει τέλεια με το γιαούρτι του) και το καπνιστό φουντούκι.

Εκλεκτά ψώνια σε μανάβικα και παντοπωλεία

Μπακάλικα τα έλεγαν παλιά τα παντοπωλεία από το αραβοτουρκικό bakkal και στην περιοχή του Κουκακίου είχαν την τιμητική τους. Μεταπολεμικά υπήρχαν πολλά στη περιοχή, άλλα μεγάλα με πολλά πράγματα και άλλα μικρότερα για τα ψώνια της ημέρας. Στην Πλατεία Κουκακίου λειτουργούσε το ξακουστό παντοπωλείο των αδελφών Καραμεσούτη. Οι δύο καταστηματάρχες ήταν φλεγματικοί και λιγομίλητοι και είχαν μια ιδιομορφία στην ερώτηση «έχετε το τάδε;» δεν απαντούσαν απλά «έχουμε» αλλά με τα επίθετα πολλά, πολλές. «Έχετε φασόλια;» «Πολλά!», «Έχετε μπάμιες;» «Πολλές!» Τότε είδη μαναβικής πουλούσαν μόνο τα μανάβικα και ποτέ τα παντοπωλεία. Υπήρχαν και πολλοί πλανόδιοι μανάβηδες, από όπου αρκετοί κάτοικοι προμηθεύονταν φρούτα και λαχανικά από εκείνους.

Η Μπατζίνα (Παρθενώνος 3, Κουκάκι, Τ/211-75.06.654) είναι ένα παντοπωλείο που άνοιξε πριν από μερικούς μήνες στο Κουκάκι κι έχει πάρει το όνομα της από την πιο διάσημη πίτα της Καρδίτσας, τόπο καταγωγής του ιδιοκτήτη. Φέρνουν κυρίως προιόντα από μικρούς παραγωγούς από όλη την Ελλάδα. Η επιλογή των προϊόντων γίνεται πολύ προσεκτικά, με ταξίδια και γνωριμία με τους ντόπιους παραγωγούς στα εργαστήρια τους. Προτείνουν χωριάτικες πίτες από την Καρδίτσα και την Ήπειρο, που φτιάχνονται από γυναίκες σε συνεταιρισμούς και μικρά εργαστήρια. Στην Μπατζίνα μπορείτε ακόμη να βρείτε αναψυκτικά Τεμένια από την Κρήτη και craft μπίρες από μικρές ελληνικές ζυθοποιίες. Η κάβα Εν φιάλη (Βεΐκου 36, Τ/210-92.24.961), ξεκίνησε πριν από είκοσι χρόνια, προσφέροντας ποικιλία κρασιών, αλλά σταδιακά το ουίσκι έγινε το επίκεντρο της συγκεκριμένης κάβας. Στα ράφια της βρίσκουμε σήμερα πάνω από 150 διαφορετικές ετικέτες, από σκωτσέζικες και ιρλανδικές μέχρι γιαπωνέζικες και ινδικές. Διοργάνωνει συχνά και γευσιγνωσίες με δυσεύρετες φιάλες. Αξιόλογη είναι και η συλλογή της με κρασιά από ανερχόμενα ελληνικά οινοποιεία, μπίρες από εγχώριες μικροζυθοποιίες και φυσικά κρασιά από ελληνικά οινοποιεία. Στο μανάβικο Kορίτσια (Βεΐκου 12, Τ/210-92.41.694) βρίσκουμε ντομάτες και μπανάνες Κρήτης αλλά και πιο ιδιαίτερα φρούτα, όπως μάνγκο από το Περού, πολλά από τα οποία τα κάνουν χυμούς. Τα Ελληνικά Καλούδια (Χατζηχρήστου 8, Τ/210-92.24.060), είναι ένα καλόγουστο παντοπωλείο στη σκιά της Ακρόπολης με εκλεκτά τρόφιμα και σπάνιες λιχουδιές του τόπου μας. Γεννήθηκε από μια ιδέα φίλων το 2008 και είναι ένα κουκλίστικο μαγαζί με ενδιαφέρουσα ποικιλία προϊόντων Ελλήνων παραγωγών, με έμφαση στα βιολογικά. Πολλά και ιδιαίτερα προϊόντα βρίσκουμε κάθε Παρασκευή και στη λαϊκή αγορά που λειτουργεί στην περιοχή.

 

Ιστορικές πληροφορίες από το βιβλίο: «Κουκάκι, Φιλοπάππου, Γαργαρέττα» των Μάρω Βουγιούκα και Βασίλη Μεγαρίδη, εκδόσεις Φιλιππότη.