«Τι κάνουμε φέτος του Αγίου Βαλεντίνου;» «Φτιάχνουμε τη λίστα με τα κρέατα!». Αυτό λέει ένα meme στο facebook και εμείς συμπάσχουμε απόλυτα. Χαλάλι, όμως, γιατί η λίστα που ετοιμάσαμε με τα must πιάτα της Τσικνοπέμπτης είναι η μόνη που θα χρειαστείτε φέτος για την πιο κρεατοφαγική μέρα του χρόνου. Τριγυρνάμε, λοιπόν, στις πιο διάσημες κρεατοταβέρνες και κρεατοεστιατόρια της Αθήνας και τρώμε τα πιάτα εκείνα που τα κάνουν ξακουστά: από τα πατροπαράδοτα παϊδάκια, κοντοσούβλια και κοκορέτσια, μέχρι τα μερακλίδικα γλυκάδια και φρυγαδέλια. Πάμε λοιπόν…
Για αρνίσια παϊδάκια
 |
 |
Η ιστορία του Αξώτη (Παπαρσένη 15, Πολύγωνο, Τ/210-64.59.130) ξεκινάει το ’56, όταν η Αθήνα ήταν μια άλλη πόλη. Αν ρωτήσεις, θα σου δείξουν σε μια από πολλές οικογενειακές φωτογραφίες που είναι κρεμασμένες στους τοίχους τον παππού με το παρεάκι του. Μαζί έφτιαξαν, κυριολεκτικά, με τα χέρια τους το μαγαζί. Σήμερα στην ταβέρνα που τρέχει ο εγγονός του μαζί με τη σύζυγό του βρίσκουμε ατμόσφαιρα και φαγητό περιωπής. Μάστορας στο τηγάνι και στο ψήσιμο ο Αξώτης έχει αποκτήσει φήμη τόσο για τις καλοτηγανισμένες τραγανές πατάτες όσο και για το ζουμερό, τρυφερό παϊδάκι που έρχεται τρυφερό, χωρίς έντονα καψαλίσματα στις άκρες, ακριβώς όπως πρέπει. Το ελαφρύ, χειροποίητο τζατζίκι τους είναι επίσης must. Γ.Π.
Λεπτοκομμένα και ροδαλά, τα «φρούτα του δάσους» όπως αποκαλούν εδώ τα αρνίσια παϊδάκια, είναι από τα σουξέ του Τσομπανάκου (Ανακρέοντος 2, Καισαριανή, Τ/210-72.48.441). Στην παλιά ταβέρνα που ξεκίνησε να λειτουργεί από το 1954 τα συνοδεύουμε με πολίτικη σαλάτα (σερβιρισμένη σε μεταλλικό ταψάκι, όπως στο σπίτι της γιαγιάς), πίτες και χειροποίητα ντολμαδάκια. Όλα αυτά με φόντο ένα γοητευτικό χάος από αντίκες και ενθύμια που κρέμονται από κάθε σπιθαμή του χώρου. Tip: Όποιος μερακλώσει να ξέρει ότι το τζουκ μποξ στη γωνία λειτουργεί ακόμα. Γ.Π.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
15 ταβέρνες στην Αθήνα για παϊδάκια – λουκούμι
Για παϊδάκια προβατίνας
H αυλή και τα παϊδάκια είναι τα πιο δυνατά χαρτιά του Ρεμούτσικου (Αγίου Δημητρίου 120, Άγιος Δημήτριος, T/ 210-97.04.515). Το ημερολόγιο έγραφε 1982 όταν ο Κώστας Δήμας πήρε την απόφαση να μετατρέψει το πατρικό του σπίτι, πολύ κοντά στο ναό του Αγίου Δημητρίου, σε ταβέρνα. Με τους δυο του γιους να συνεχίζουν την παράδοση, τα ζουμερά παϊδάκια, αρνίσια και προβατίνας, με ψαχνό ζουμερό και λιπάκι, που λιώνει στο στόμα, είναι από τα πιο ωραία που τρώμε στην Αθήνα. Μ.Π.
Στο Λάζο (Αθηνών Σουνίου 53, Κερατέα, Τ/2299-042.828) τρώμε παϊδάκια προβατίνας που ψήνονται τέλεια στα κάρβουνα. Ο νεαρός Χρήστος Τόλιας, Κερατιώτης με σαρακατσάνικη καταγωγή από την Οξιά των Αγράφων ανέλαβε να ζωντανέψει το παλιό πέτρινο κτίσμα που φιλοξενεί την ταβέρνα, το όνομα της οποίας σημαίνει το μικρό σαν σουγιά μαχαιράκι, σαν κι αυτό που κουβαλούσε πάντα μαζί του. B.K.
Για χοιρινά φιλετάκια
 |
 |
Το λέει και το όνομα. Τα ψημένα στα κάρβουνα χοιρινά φιλετάκια είναι το απόλυτο σουξέ στα Φιλετάκια της Δάφνης (Εθνάρχου Μακαρίου 126 & Δράμας, Δάφνη, Τ/210-97.30.682). Λεπτοκομμένα και ζουμερά, δεν λείπουν από κανένα τραπέζι. Κι έχουν για παρέα μπριζόλες χοιρινές και μοσχαρίσιες και παϊδάκια, αλλά και δυνατό τζατζίκι, τυροκαυτερή, πατάτες κομμένες στο χέρι κι ένα κρύο χοιρινό-σπεσιαλιτέ, που μπορεί να μην ανήκει στην κατηγορία «τσίκνα» αλλά είναι χαρακτηριστικό αυτής της ταβέρνας, η ιστορία της οποίας κρατάει από το 1966. Παραμένει πάντα στα χέρια της ίδιας οικογένειας: η Αναστασία –η μαμά– και ο Γιώργος Στεφανάτος –ο γιος– τα κάνουν όλα. Α.Σ.
Για μπιφτέκι στα κάρβουνα
|
|
|
Το καπηλειό του Ζάχου (Κομοτηνής 37, Καμίνια, Τ/210-48.13.325) διατηρεί στοιχεία απ’ όταν ήταν μπακαλοταβέρνα, με τα κρασοβάρελα κεντρικό στοιχείο της διακόσμησης. Την άνοιξε ο Βασίλης Μπαταγιάνης τη δεκαετία του 1960 και γρήγορα απέκτησε φήμη για το καλό της κρασί, προσελκύοντας τους πότες της γειτονιάς αλλά και τον εργατόκοσμο, που είτε έπαιρναν κρασί για το σπίτι είτε το έπιναν εκεί, τσιμπώντας και κανέναν μεζέ. Σήμερα ανήκει στον Χρήστο Ζάχο, Καμινιώτη μια ζωή, ο οποίος ήταν πελάτης του παππού Μπαταγιάννη και πλέον την «τρέχει» μαζί με τη γυναίκα του, Βαΐα, και τον γιο τους, Ζήση. Πάμε ξανά και ξανά για το γεμιστό μπιφτέκι τους, που γίνεται ανάρπαστο. Το μπιφτέκι φτιάχνεται από χοιρινό και μοσχαρίσιο κιμά γεμίζεται με γραβιέρα ή φέτα και πιπεριές κέρατο και ψήνεται στα κάρβουνα μέχρι να λιώσει το τυρί. Γι’ αυτό το μπιφτέκι μιλάει όλη η Αθήνα. Στον Ζάχο κρασί φέρνουν χύμα από τη Νεμέα και την Κρήτη από γνωστούς τους οινοποιούς και τσίπουρο χωρίς γλυκάνισο από την Καρδίτσα από δικές τους καζανιές. Μ.Π.
Ο Κιτσαρώνας (Παύλου Μελά 8, κεντρική πλατεία Αχαρνών, Μενίδι, Τ/210-24.65.141), η παλαιότερη ταβέρνα των Αχαρνών, άνοιξε το 1955 από τον Χρήστο Τσάμη. Ήταν μάγειρας ονομαστός και η ταβέρνα του φημιζόταν για τα κρεατικά της, ιδιαίτερα για τη μοσχαρίσια σπαλομπριζόλα. Από το 1991 το μαγαζί έχουν αναλάβει ο γιος του Τάσος κι ο εγγονός του εμπλουτίζοντας τον κατάλογο με προβατίνα, ζυγούρι στη σχάρα και γεμιστό μπιφτέκι για το οποίο ορκίζονται πιστοί θαμώνες από όλη την Αττική. Το 2016 η ταβέρνα μετακόμισε σε νέο χώρο, στη σημερινή της θέση, λειτουργώντας παράλληλα και ως μαγειρείο-μεζεδοπωλείο. Τα ζυγούρια προέρχονται από Μενιδιάτες κτηνοτρόφους και τα υπόλοιπα κρεατικά από Σέρρες, Μυτιλήνη και Πελοπόννησο. Β. Κ.
Για κοκορέτσι
Το κοκορέτσι είναι δυνατό χαρτί στην Κατσαρίνα (Λεωφόρος Κηφισίας και Παναγή Τσαλδάρη, Κηφισιά Τ/210-62.54/072) που είναι στη θέση της από το 1893, ίσως και παλιότερα – αυτή τη χρονολογία «δείχνουν» τα πιο παλιά χαρτιά-αποδεικτικά που βρήκαν οι απόγονοι της κατσαρομάλλας προγιαγιάς Ειρήνης (εξ ου και το Κατσαρίνα) που ξεκίνησε το άλλοτε οινομαγειρείο που εξελίχθηκε στη δημοφιλή ταβέρνα της Κηφισιάς. Σφιχτοπλεγμένο, πλούσιο, μερακλίδικο, με εκείνο το ξελογιαστικό τραγανό αντεράκι να το τυλίγει, είναι ωραιότατο. Μετά μπορείς να συνεχίσεις με μπιφτέκια, μια χοιρινή, μια σπαλομπριζόλα. Α.Σ.
Την ταβέρνα Μαγγίνας (Πλατεία Εθν. Αντιστάσεως, Μελίσσια, Τ/210-80.46.143) άνοιξε το 1948 ο Γιώργος Μαγγίνας, τη συνέχισε ο γιος του Στέλιος και τώρα την «τρέχουν» τα παιδιά του Γιώργος, Χρήστος και Αφροδίτη υπό την καθοδήγηση της μαμάς Ελένης. Ο κύριος Στέλιος, παρότι έχει πάρει σύνταξη, έρχεται κάθε μέρα στο μαγαζί και επιβλέπει τις εργασίες. Η οικογένεια Μαγγίνα κρατάει από Σαρακατσάνους νομάδες που εγκαταστάθηκαν μόνιμα στα Μελίσσια το 1780, το καλοκαίρι έμεναν στα Μελίσσια και τον χειμώνα έφευγαν για τα Λεγραινά με το κοπάδι τους. Ο παππούς Μαγγίνας είχε τη στάνη του με γίδια και πρόβατα και αγαπούσε πολύ το κρασί, γι’ αυτό και αποφάσισε να ανοίξει την ταβέρνα. Η στάνη υπάρχει μέχρι σήμερα στα 500 μέτρα από το μαγαζί. Το κρασί το φτιάχνουν οι ίδιοι ακόμη με μούστο που παίρνουν από τα Μέγαρα. Έχουν λευκό και κόκκινο. Φημίζονται ιδιαιτέρως για τις σούβλες τους και ειδικά για το κοκορέτσι – είναι συνταγή σαρακατσάνικη που έχουν διατηρήσει από γενιά σε γενιά. Το μυστικό της επιτυχίας τους είναι η πρώτη ύλη και η τεχνική του ψησίματος που έχουν κληρονομήσει από τους προγόνους τους. Μ.Π.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Οι μπριζόλες της Τσικνοπέμπτης: Οδηγίες για τέλειο ψήσιμο και 12 συνταγές
Για κοντοσούβλι
Μπορεί ως ταβέρνα η Βλάχικη Γάστρα (Κολοκοτρώνη 14, Ροδόπολη, Τ/210-62.10.165) να λειτούργησε πρώτη φορά στα μέσα της δεκαετίας του ’50, ωστόσο το πέτρινο κτίσμα βρισκόταν στο σημείο ήδη από το 1920 ως μπακαλοταβέρνα (και κατοικία) του Αγραφιώτη Τάσου Γούλα. Στα πέντε-έξι τραπεζάκια της σερβίριζε κρασί, ούζο, λουκάνικα και φέτα που έφτιαχνε ο ίδιος. Το μαγαζί μετέτρεψε σε ταβέρνα ο γιος του Θόδωρος και συνεχίζει σήμερα ο εγγονός Πέτρος Γούλας, με ειδικότητα τη βλάχικη γάστρα και τη σούβλα. Τα σφαχτά έρχονται ολόκληρα από τη Λιβαδειά και την Αράχωβα και ο Πέτρος Γούλας αναλαμβάνει από το τεμάχισμα και την ετοιμασία μέχρι το τετράωρο ψήσιμο και το σερβίρισμα στο τραπέζι για την προσωπική επαφή με τον πελάτη. Εδώ τρώμε το πιο ωραίο κοντοσούβλι! Β.Κ.
|
|
|
Από το 1981 που λειτουργεί o Σπανός σε ένα μικρό στενάκι κοντά στη Λιοσίων (Αριστείδου Οικονόμου 12, Κάτω Πατήσια, Τ/ 210-83.27.381) φημίζεται για τα κρεατικά του και τα απίθανα μαγειρευτά της κυρίας Γεωργίας. Αγαπημένο μας πιάτο τα λεπτοκομμένα αρνίσια παϊδάκια, το ζουμερό κοντοσούβλι τυλιγμένο σε αρνίσια μπόλια και το καλοψημένο αγρινιώτικο κοκορέτσι. Δοκιμάστε οπωσδήποτε τα κοκκινιστά σαλιγκάρια, μιας και δεν τα βρίσκουμε συχνά, λιχουδιά για λίγους. Στα must η τυροκαυτερή, τα τυροπιτάκια και οι τηγανητές πατάτες, που πρέπει να παραγγείλετε εξτρα, καθώς οι μερίδες συνοδεύονται από πατάτες βραστές. Τα κρέατα έρχονται όλα από τη Βόνιτσα και είναι ψημένα με μαστοριά. Ν.Λ.
Για μπριζόλες
Κρυμμένη στο υπόγειο μιας πολυκατοικίας, χωρίς καμία επιγραφή, αυτή η ταβέρνα των Αμπελοκήπων μαζεύει κόσμο απ’ όλη την Αθήνα. Στον Κουτρούλη (Βαρίκα 8, Αμπελόκηποι, Τ/210-69.13.542) οι περισσότεροι πάνε μιλημένοι και έπειτα κρατάνε και εκείνοι το μυστικό. Κάτω απλωμένα χαλιά, στους τοίχους υφαντά, πιατικά και σεμεδάκια. Στο βάθος το τζάκι να σιγοκαίει και μπροστά η ανοιχτή κουζίνα (πριν γίνει μόδα) με τις μαγείρισσες να κάνουν τα μαγικά τους, όπως τα ξέρουν από το 1949. Όλα καλά τα κάνουν αλλά τα χοιρινά μπριζολάκια που έρχονται στο τραπέζι πολύ μαλακά, με μια απαλή σάλτσα μουστάρδας και δεντρολίβανο είναι από τις σπεσιαλιτέ τους. Μην παραλείψετε και τα κοκκινιστά γαρδουμπάκια -μια σπάνια λιχουδιά. Γ.Π.
Πριν από σχεδόν 100 χρόνια ο Καραβίτης (Παυσανίου 4, Παγκράτι, Τ/210-72.15.155) ξεκίνησε ως καρβουνιάρικο προμηθεύοντας τη γειτονιά με κάρβουνα αλλά και χύμα κρασί. Στο «μενού» μπήκαν οι μεζέδες, οι μεζέδες έγιναν φαγητό και με το πέρασμα του χρόνου το μαγαζί έγινε ονομαστή ψησταριά. Σήμερα, ως μια από τις μακροβιότερες ταβέρνες των Αθηνών σερβίρει τρυφερές, ωραία ψημένες μοσχαρίσιες μπριζόλες που μαζί με τα παϊδάκια σε βάζουν σε δίλημμα. Προτείνουμε και τα δύο συν μια μερίδα τραγανούς κεφτέδες. Γ.Π.
Για φιλεταρισμένο μπούτι πρόβατου
 |
 |
Είναι κλασικό ραντεβού για τους λάτρεις του κρέατος το εστιατόριο Τηλέμαχος της Κηφισιάς (Φραγκοπούλου 17, Τ/210-80.74.015) των αδερφών Τσιλιγκίρη, που εξελίσσουν μια οικογειακή παράδοση δεμένη με το κρέας, βαδίζοντας στα χνάρια του πατέρα και του παππού τους. Είναι πολλοί εκείνοι που πάνε και ξαναπάνε για το θαυμάσιο κοκορέτσι, το κοντοσούβλι μαύρου χοίρου, τα δικά τους λουκάνικα, πρόβεια και χοιρινά (που την Τσικνοπέμπτη θα τα βγάζουν παρέα, στο ίδιο πιάτο), τα ωραία ψημένα αρνίσια παϊδάκια, τα αρνίσια σουτζουκάκια, τη σπαλομπριζόλα ωρίμασης κι άλλα πολλά. Θα προτείνω όμως και το προσωπικό μου αγαπημένο: το φιλεταρισμένο μπούτι από πρόβατο που το σιτεύουν για 28 με 33 μέρες, το ξεκοκαλίζουν και το φιλετάρουν – είναι εξαιρετικό. Ιδίως με ένα ωραίο κρασί από τη λίστα τους, που κάνει βόλτες στους αμπελώνες της Ευρώπης και της Νοτίου Αφρικής. A.Σ.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
8 αθηναϊκές ταβέρνες που θα θέλαμε να κρατήσουμε μυστικές
Για κοτόπουλο
Το κοτόπουλο στην ταβέρνα και εν γένει στα εστιατόρια είναι λίγο χαμένη υπόθεση. Κοτόπουλο τρώμε (και μαγειρεύουμε) και στο σπίτι μας, ενώ παϊδάκι αρνίσιο; Να όμως που υπάρχουν και εξαιρέσεις. Στον Μπαρμπα-Βασίλη (Πλατεία Μικροχωρίου, Καπανδρίτι, Τ/22950-56.025) φάγαμε ένα εξαιρετικό παϊδάκι κοτόπουλου για το οποίο άνετα θα επέστρεφα στις εξοχές του Καπανδριτίου. Με το χέρι στην καρδιά βάζει κάτω και το αρνίσιο! Για τα παιδιά το πήραμε, οι μεγάλοι το φάγαμε. Ζουμερό, καλοψημένο και χωρίς καμένες άκρες. X.T.
Για φρυγαδέλι
Υπόγειο κουτούκι ατμοσφαιρικό από τα τέλη της δεκαετίας του ‘60. Τα πρώτα χρόνια ήταν κρασοπουλειό και ο καθένας έφερνε μεζέ από το σπίτι. Σήμερα στο Κουτούκι του Μαραθωνίτη (Υμηττού και Βίνκελμαν 3, Άγιος Αρτέμιος, Παγκράτι, Τ/210-70.17.404), δίπλα στα κρασοβάρελα, παραγγέλνουμε φρυγαδέλι-λουκούμι μαζί με τα άλλα κλασικά τους: αρνίσια παϊδάκια, μπακαλιάρο σκορδαλιά αλλά και πρόβεια παϊδάκια από κρέατα Αιτωλοακαρνανίας και Ορεινής Κορινθίας και πικάντικη τυροκαυτερή με φέτα από τον Πύργο. Τις καθημερινές έχει και ζωντανή μουσική με ρεμπέτικα και παλιά λαϊκά. Ν.Μ.
Για γλυκάδια
Η Ραμόνα (Μίνωος 11-13, Καλλιθέα, Τ/210-95.15.952) είναι από τις πιο δημοφιλείς ταβέρνες στην Καλλιθέα εδώ και δεκαετίες. Ήταν καλοκαίρι του 1968 όταν ο Χρήστος Κασκαβέλης άνοιξε στη γωνία Αγίων Πάντων και Εσπερίδων την ταβέρνα Ραμόνα, σε ένα μικρό υπόγειo. Σήμερα συνεχίζουν τα παιδιά του αρχικού ιδιοκτήτη, η Μαρία και ο Δημήτρης, και τα τελευταία χρόνια έχουν έρθει και τα δικά τους παιδιά. Όλα περνάνε από τα χέρια της Μαρίας, που μαγειρεύει με εποχικά υλικά παραδοσιακές συνταγές και μεζέδες για μερακλήδες, όπως ορτύκια ψητά και γλυκάδια αρνίσια στα κάρβουνα. Ένα κουτούκι βγαλμένο από άλλη εποχή, που συνεχίζει και προσελκύει κόσμο από τη γειτονιά αλλά και από όλη την Αθήνα. M.Π.
|
|
|
Σ’ εκείνα τα γλυκάδια –τρυφερούδια– που σου φέρνουν στο Γίδι (Λεωφόρος Τατοΐου 17, Μεταμόρφωση, Τ/210-28.28.848) την μοντέρνα χασαποταβέρνα του Βασίλη Ακρίβου, που την «τρέχει» η κόρη του, Σταυρούλα, είναι δύσκολο να αντισταθείς. Δεν είναι το μόνο που χτυπάει… μύχια αισθήματα. Η λίστα έχει φρυγαδέλι και αρνίσια έντερα τηγανητά, προβατίνα μαγειρεμένη με διάφορους τρόπους (παϊδάκια, στη γάστρα, μπιφτέκι) και πολύ νόστιμο αντικριστό, σπαλομπριζόλες και T-Bone που ψήνει μαστόρικα ο έμπειρος Γιάννης Κουστένης, που θα τον δεις μόνιμα πάνω από τις φωτιές, αλλά και χοιρινό iberico, xοιρινό της ουγγρικής φυλής mangalica, μαύρο χοίρο, και άλλα… Κρεατοφιέστα κανονική. Α.Σ.
Για τηγανιά μπεκρή μεζέ και συκωταριά
|
|
|
Η ταβέρνα του Κατσόγιαννου (Αγίου Παντελεήμονος 15, Δραπετσώνα, Τ/210-46.13.209) λειτούργησε αρχικά ως γαλακτοπωλείο. Ιδιοκτήτης ήταν ο Γρηγόρης Κατσόγιαννος. Έδινε γάλα, έφτιαχνε βούτυρο και άλλα γαλακτοκομικά προϊόντα, καθώς και μουσταλευριά. Το γαλακτοπωλείο εξελίχθηκε σε μπακαλοταβέρνα και τελικά έγινε κανονική ταβέρνα. Ο χώρος εσωτερικά είναι ρετρό, με μωσαϊκό στο πάτωμα, με παλιές φωτογραφίες στους τοίχους και διαφημιστικές αφίσες από άλλες δεκαετίες. Μας κάνει εντύπωση ένα ξύλινο καλοδιατηρημένο ψυγείο του ‘30 που λειτουργεί κανονικά. Μπορεί να έχει μεγάλη ιστορία και φοβερή ατμόσφαιρα, αλλά αυτό που μας κάνει να πηγαίνουμε ξανά και ξανά στον Κατσόγιαννο είναι το φαγητό. Τα κεφτεδάκια με ούζο είναι όνειρο, τραγανά και νόστιμα, συνοδεύονται δε από ολόφρεσκες τηγανητές πατάτες που τις κόβει με τα χεράκια της η Ντόρα. Η χοιρινή τηγανιά με μουστάρδα και μπούκοβο είναι ζουμερή και τέλεια πικάντικη. Η συκωταριά αλλά και το μοσχαρίσιο συκώτι λιώνουν στο στόμα και πάνε πολύ με το κρασί. Μ.Π.
Η ιστορία της ταβέρνας του Υμηττού Βαρδής (Καισαρείας 9, Υμηττός, Τ/210-76.29.972) ξεκινάει το 1922. Τότε ήταν που ο Βαρδής Μπουρδάκης ήρθε στην Αθήνα από την Κρήτη και άνοιξε το μικρό μαγειρείο για να συντηρήσει την οικογένεια του. Ο ίδιος και η γυναίκα του Ευτυχία μαγείρευαν νοστιμιές από την πατρίδα τους και ό,τι μπορούσαν και εξυπηρετούσαν κυρίως τους κυνηγούς που κυκλοφορούσαν στην περιοχή μια και δεν υπήρχε τίποτε άλλο εκεί γύρω. 100 χρόνια μετά, το ταβερνάκι «τρέχουν» οι εγγονές του Βαρδή και συνεχίζουν την παράδοση. Στον Βαρδή, εκτός από τα αλλά νόστιμα, τρώμε και υπέροχη τηγανιά με μοσχαρίσια σπάλα, πιπεριές Φλωρίνης και κεφαλοτύρι. Μ.Π.
Για γουρνοπούλα
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Στο Gastone (Πραξιτέλους 43 & Αγίου Μάρκου, T/210-32.11.455) η γουρνοπούλα σούβλας έρχεται σε φέτες, λεπτοκομμένη και κομψή, με πετσούλα τραγανή που σπάει όταν τη δαγκώνεις. Δεν λέμε όχι και στα χοιρινά μπριζολάκια, ενώ ορεκτικό πρώτης τάξεως είναι και τα χειροποίητα αλλαντικά που σερβίρουν εδώ. Γ.Π.
Για πικάνια
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Το Base Grill (Λεωφόρος Κωνσταντινουπόλεως 64, Περιστέρι, Τ/210-57.57.455) από τότε που άνοιξε στο Περιστέρι μέχρι σήμερα συνεχίζει σταθερά να είναι η χαρά του εκλεκτικού κρεατοφάγου. Από τα χιτ του μαγαζιού η πικάνια: ένα υπέροχο κομμάτι κρέας από το κιλότο, που έρχεται ιδανικά ψημένη και κόβεται μπροστά σου. Και άλλα πολλά: το λουκάνικο μαύρου χοίρου, το εξαίσιο μοσχαρίσιο συκώτι σχάρας, τα χειροποίητα αλλαντικά κ.ο.κ. Η τηγανίτα από τριμμένη πατάτα (ένα μεγάλο hashbrown ουσιαστικά) που αναμιγνύεται με τα μελάτα αυγά είναι αδιαπραγμάτευτο συνοδευτικό. Γ.Π.
Για Τσικνοπέμπτη αλλιώς
Κάθε χρόνο το Po’ Boys (Αγαθάρχου 12 & Λεπενιώτου, Ψυρρή, Τ/210-32.34.672) γιορτάζει την Τσικνοπέμπτη με τον δικό του τρόπο κάπου στο… μεσοδιάστημα Ελλάδας και Νότιων Πολιτειών της Αμερικής, παίζοντας με δύο διαφορετικές κουλτούρες κρεατοφαγίας. Έτσι κάνει και φέτος. Προβατίνα και γουρνοπούλα καπνίζονται-σιγοψήνονται για 10 ώρες στο ειδικά κατασκευασμένο smoker του Bασίλη Σπόρου και σερβίρονται σε μερίδα αλλά και σε ψωμάκι Po’ Boy ή σε μπριος με τη συνοδευτική σάλτσα της επιλογής σας. Ειδικά για την ημέρα εκεί στου Ψυρρή έχουν και πατάτες φούρνου με πικάντικο καπνιστό χοιρινό λουκάνικο, καραμελωμένα κρεμμύδια και κασέρι Ξάνθης, πεϊνιρλί στα κάρβουνα, επίσης με κασέρι Ξάνθης, σουτζούκι και πικάντικη σάλτσα από ψητή πιπεριά Φλωρίνης, αλλά και elotes, ψητό καλαμπόκι στα κάρβουνα, δηλαδή, με κρέμα από chili, lime, πάπρικα, σκόρδο και μαλακό τυρί. Μπορείτε να καθίσετε ή να τα πάρετε πακέτο. Α.Σ.
