Τα καλύτερα του Μαρτίου: Τα μαγαζιά που ξεχώρισε η ομάδα του Γαστρονόμου | ΕΞΟΔΟΣ

Κι αυτόν τον μήνα βγήκαμε, δοκιμάσαμε, ξαναβγήκαμε, ξαναδοκιμάσαμε, κι αυτά είναι μερικά από τα μέρη και τα πιάτα τους που χαρήκαμε πιο πολύ. Για διαφορετικούς λόγους το καθένα. Εντός και εκτός Αθηνών.

Ο Μπίλης (ο σωστός)

Ήταν μια μικρή περιπέτεια να φτάσουμε στον Μπίλη. Μου είχαν πει για το παλιό σουβλατζίδικο με τον χειροποίητο γύρο και τη σάλτσα που σιγοβράζει και μοσχομυρίζει το μαγαζί. Κάποιες συμπτώσεις και μερικά λάθη στο GPS αργότερα, βρεθήκαμε σε λάθος σουβλατζίδικο να ρωτάμε για τον τρόπο παρασκευής του γύρου και την πρώτη ύλη, έχοντας καταλάβει ότι μάλλον κάτι πάει στραβά. «Του υγειονομικού είστε;» ήταν η καθοριστική απάντηση με ερώτηση. Ναι, υπάρχει πρόβλημα με το μεγαλύτερο ποσοστό των σουβλατζίδικων γι’ αυτό και όταν ανακαλύψεις κάποιο πραγματικά καλό θέλεις να το μοιραστείς. Ο σωστός λοιπόν Μπίλης, σε μια γωνία της πλατείας Αγίου Γεωργίου στη Νίκαια ήταν η αγαπημένη μου έξοδος του μήνα. Στο τραπεζάκι που βγάζει ακριβώς απ’ έξω, ένα από τα πρώτα πραγματικά ανοιξιάτικα βράδια, καθίσαμε, ήπιαμε μπίρα και φάγαμε σουβλάκια με πικάντικο, κρεατένιο γύρο και σαλτσούλα που όντως μοσχοβολούσε το μαγαζί. «Μόνο πελτές είναι, αγάπη μου. Βάζουμε νερό, λαδάκι, αλατάκι, πιπεράκι και ζάχαρη» απάντησε χωρίς δισταγμό η κυρία Ευαγγελία όταν την ρωτήσαμε. Γ.Π.

Προύσσης 22, Νίκαια, Τ/ 210-49.16.164

Η γίδα του Monk’s Beard

Ήδη πριν πάω εστιατόριο που άνοιξε πριν από λίγο καιρό ο Αλέξανδρος Καρακατσάνης στον Νέο Κόσμο, πολύ κοντά στον Άγιο Σώστη, είχα «ψηθεί» για την πηχτή, την οποία, αδίκως κατ’ εμέ, δεν τη συναντάς σχεδόν ποτέ στα μενού, δεν την είχαν όμως. Με αποζημίωσε η γίδα. Μαδημένη, σε μια πλούσια σούπα τραχανά με πίκλα λεμονιού και katsuobushi, που είναι οι νιφάδες αποξηραμένης/καπνιστής παλαμίδας, με τις οποίες οι Ιάπωνες νοστιμίζουν ένα σωρό πιάτα, και που ο σεφ φτιάχνει από πρόβατο, ήταν πολύ νόστιμη – μια γερή δόση ωραία «δουλεμένης» θαλπωρής. Κι άλλα ξεχώρισα σ’ αυτό το μοντέρνο εστιατόριο με την ενδιαφέρουσα, ιδιωματική κουζίνα, όπου όλα ψήνονται στα ξύλα και τα κάρβουνα. Το πιπεράτο χειροποίητο biltong από τα χειροποίητα αλλαντικά του σεφ, ας πούμε, τα γλυκοφάγωτα ψητά καρότα με τα δαμάσκηνα και την σάλτσα αμυγδάλου ή τους ασυνήθιστους λαχανοντολμάδες με το κουνουπίδι και τα απλόχερα μυριστικά. Αλλά γίδα θα ψηφίσω δαγκωτό. Α.Σ.

Δίπλα 2, Νέος Κόσμος (πάρκο Αγίου Σώστη), Τ/210-95.88.266

Η έκπληξη του ΣΤΗΒΣ Α.Ε.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣLa Piazzetta ή Barolo; Δύο ιταλικά στέκια στο Παλαιό ΨυχικόΠαρασκευή βράδυ, μετά από θεατρική παράσταση, πάμε για φαγητό δυο ζευγάρια στο Beauty killed the beast, στον Κεραμεικό. Μπαίνουμε μέσα και όχι μόνο παίζει στη διαπασών αλλά είναι και σκοτεινά. Η ώρα είναι ήδη 11, εμείς κατευθείαν μετά τη δουλειά και το θέατρο, πεινάμε σαν τρελοί, και το μόνο που δεν θέλουμε είναι να φάμε στα σκοτάδια και να φωνάzουμε για να μιλήσουμε. Άσε που θέλαμε και να σχολιάσουμε το έργο, πράγμα αδύνατον εκεί με τη μουσική σε τέτοια ένταση. Και καλά έκαναν και την είχαν, όμως, όταν κλείνεις για φαγητό δεν πρέπει και να στο πουν; Anyway, λέω στην παρέα να μην πτοείται και ότι θα τους αποζημιώσουν τα κορυφαία σουβλάκια του Έλβις εκεί κοντά. Τους κατευθύνω προς τα εκεί. Στο δρόμο περνάμε πλάι από μια κόκκινη πόρτα γκαράζ, καλά κλεισμένη όπου κοντοστεκόμαστε όλοι, και διαβάζουμε τα άσπρα γράμματα: «Στηβς Α.Ε. Κατασκευαί και συναρμολογήσεις χάμπουργκερ και πιτσών». Έχουμε μείνει όλοι σαν στήλες άλατος λίγο από την κούραση, λίγο από την πείνα, λίγο από αυτό που διαβάζουμε, χωρίς καν να βλέπουμε μαγαζί. Και τότε εμφανίζεται ένας ευγενής νεαρός, που μάς προτρέπει να προχωρήσουμε στο άγνωστο που κρύβει η σιδερένια πόρτα: “μπείτε, μη φοβάστε, έχει καλό φαγητό, θα σας αρέσει”. Τον ευχαριστούμε χαμογελαστά και ανοίγουμε την πόρτα. Τέσσερις 45άρηδες ανάμεσα σε πιτσιρικαρία, με ραπ μουσική, να χαμογελάμε και να οδηγούμαστε τηλεκατευθυνόμενοι στο βάθος σε ένα και μοναδικό τραπεζάκι που μας περίμενε. Ο χώρος όμορφος, καθαρός, με φυτά και εκεί στο βάθος δίπλα μας μια καντίνα – ανοιχτή κουζίνα που έψηνε και έβγαζε συνέχεια κάτι υπερπληθωρικά πιάτα που δεν έχω ξαναδεί: τρίπατα και δίπατα μπέργκερ, πίτσα κανονική αλλά και πίτσα σαν τάρτα, deep dish pizza νομίζω τη λένε στο Σικάγο. Παραγγέλνουμε μπέργκερ και μπίρες –εγώ ένα πεντανόστιμο πιάτο με κοτομπιφτέκια και σαλάτα–, κουνιόμαστε στους ρυθμούς της μουσικής, που είχε ένταση αλλά τόση ώστε να μπορείς και να μιλήσεις και περνάμε ένα βράδυ απρόσμενα ωραίο σχολιάζοντας την παράσταση που μόλις πριν λίγο είχαμε δει. Ν.Λ.

Στηβς, Σαλαμίνος 42, Αθήνα, Τ/211-11.6 9.126

Στο Μαϊάμι των Χανίων

Βρέθηκα στα Χανιά πριν από μερικές μέρες και επισκέφτηκα το Μαϊάμι, η μπρασερί που άνοιξε πριν από έναν χρόνο η Αλεξάνδρα Μανουσάκη με τον σύζυγό της Afshin Molavi, είναι μια πρόταση φρέσκια που έλειπε από την πόλη. Τα κεραμικά της Αλεξάνδρας Μανουσάκη που στολίζουν το μαγαζί με τα εντυπωσιακά και πολύχρωμα τολμηρά μοτίβα, μπορείς να τα αγοράσεις. Να αγοράσεις μπορείς και τα κρασιά από το οινοποιείο της οικογένειας Μανουσάκη που περιλαμβάνονται στο μενού. Το μενού που έχει επιμεληθεί ο Afshin Molavi έχει πιάτα ζεστά και σπιτικά με επιρροές απ΄όλο τον κόσμο που θα μαγείρευε και στην κουζίνα του σπιτιού του με την Αλεξάνδρα. Δοκίμασα το κοτόπουλο σοτέ σερβιρισμένο με καψαλισμένο μπρόκολο και περσικό ρύζι και γαρίδες με κουρκουμά, σπόρους μουστάρδας και κρεμμύδι και ινδικό daal από μαύρες βιολογικές φακές. Χορταστικές μερίδες, ωραία μαγειρεμένο φαγητό με πρώτες ύλες από τους κήπους τους στον Βατόλακκο. M.Π.

Ακτή Μιαούλη & Μεσολογγίου 11, Κουμ Καπί, Χανιά, Τ/ 2821-020.000

The Cookie Spot, ο ναός των φρεσκοψημένων cookies

Το carrot cake με βρώμη, πεκάν και cream cheese αίσθηση

Choco peanut chips cookie, με σοκολάτα και φυστικοβούτυρο

Smarties cookies, με κακάο, κοματάκια σοκολάτας και smarties

Τα cookies του The Cookie Spot στους Αμπελόκηπους μάς εξέπληξαν ευχάριστα για άλλη μια φορά. Ανάμεσα στις νέες γεύσεις ξεχωρίσαμε το vegan choc oat raisin και το vegan choc chip αλλά και δυο νέες γεύσεις, το carrot cake, με βρώμη, πεκάν και cream cheese αίσθηση και το τσουρέκι. Τα δύο vegan είναι και νηστίσιμα μιας και δεν περιέχουν βούτυρο, το πρώτο με βρώμη, μπανάνα, αμυγδαλοβούτυρο, κανέλα και σταφίδες και το δεύτερο με ολόκληρα κομμάτια σοκολάτας. Στις νέες προσθήκες βρίσκουμε ακόμα ένα ζυμωμένο με κακάο και chips φυστικοβούτυρου (choco peanut chips cookie), και ένα πιο παιχνιδιάρικο με κακάο, σταγόνες σοκολάτας και κουφετάκια σοκολάτας (smarties cookies), το οποίο σίγουρα θα εκτιμήσουν τα παιδιά. Τα cookies είναι φρεσκοψημένα, τραγανά απέξω και μαλακά από μέσα, έχουν καλής ποιότητας πρώτες ύλες και έχουν βρει το κοινό τους μιας και είναι σε κεντρικό σημείο – πέρασμα αλλά μπορούν να αποσταλούν και μέσω των γνωστών ηλεκτρονικών πλατφορμών διανομής. Όλο το concept βασίζεται στη φιλοσοφία του bake to order, δηλαδή: κάνεις την παραγγελία, τα μπαλάκια της ζύμης πατικώνονται, μπαίνουν στο φούρνο και μόλις είναι έτοιμα, θέλουν 11 με 15 λεπτά ψήσιμο ανάλογα με το είδος του μπισκότου, στέκονται δύο-τρία λεπτά και απλώνονται, κρατώντας… αποστάσεις, σε πλατιά χάρτινα κουτιά. Εναλλακτικά, μπορείς να διαλέξεις από από τη βιτρίνα τους. Εξαφανίζονται γρήγορα, πράγμα που σημαίνει ότι ο κόσμος τα έχει αγαπήσει. Ν.Λ.

Λεωφόρος Κηφισίας 129, Αμπελόκηποι, T/210-69.83.637

Πρετσελάδικο ή Pretzeladiko, ένα νέο street food στο Μαρούσι

Λιτό, παραδοσιακό, με αλάτι χοντρό, βουτηγμένο σε “Λάυγκε” που είναι η μαγειρική καυστική σόδα για πρέτσελ. Ζυμώνεται επιτόπου μπροστά σου και το σκέτο ή με αλάτι κοστίζει 0,80€, τα υπόλοιπα γύρω στα 2 με 2,50€.

Ο χώρος είναι μέσα κι έξω φούξια με λαχανί

Περνώντας από την κεντρικό οδό που ανεβαίνει στον ηλεκτρικό στο Μαρούσι, τη Βασ. Σοφίας, πρόσεξα ένα νέο μαγαζί. Και ήταν αδύνατον να μην το προσέξω αφού είναι όλο φούξια, με λαχανί έπιπλα και με φούξια τραπεζάκια στο πεζοδρόμιο! Όπως κατάλαβα αμέσως από τις φωτογραφίες και το όνομα είναι ταγμένο στα πρέτσελ, τα φανταστικά αυτά ψωμάκια που τρώνε σχεδόν κάθε μέρα στη Γερμανία. Όπως έμαθα αμέσως μετά το μαγαζί το άνοιξε όντως μια Γερμανίδα, η οποία θέλησε να μας δείξει τι εστί σωστό πρέτσελ και πώς πρέπει να το τρώμε: φρεσκοψημένο τη στιγμή που το παραγγέλνουμε! Ναι, το πρέτσελ εδώ δεν έχει ουδεμία σχέση με ό,τι έχετε δοκιμάσει σε φούρνους γνωστών αλυσίδων ή οπουδήποτε αλλού. Παραγγέλνεις αυτό που θέλεις, από σκέτο μέχρι αλμυρό με διάφορα toppings ή γλυκό και βλέπεις επιτόπου να το ετοιμάζουν. Ενα παιδί είναι στην κουζίνα που φτιάχνει συνέχεια ζυμαράκια και τα διπλώνει στο σχήμα του πρέτσελ και μια κοπέλα είναι έξω και παίρνει την παραγγελία, την ετοιμάζει και τα ψήνει. Θέλουν 5-7 λεπτά, δεν περιμένεις πολύ εκτός και αν έχεις να παραγγείλεις καμιά δεκαριά που αν έχει κόσμο μπορεί να χρειαστεί ένα τέταρτο. Αλλά όχι παραπάνω. Μάς άρεσε πολύ αυτή η ιδέα, του μη κατεψυγμένου, του φρεσκοψημένου και αυθεντικού και θα ξαναπάμε. Ξεχωρίσαμε το σκέτο με αλάτι χοντρό, το οποίο δίνεται και με μπολάκι σοκολάτας για να το βουτάς (ο συνδυασμός αλατιού και σοκολάτας είναι μοναδικός) και δύο αλμυρά, το ένα με φέτα και σπανάκι και το άλλο με σαλάμι και καυτερές χαλαπένιος. Θα ξαναπάμε σύντομα για να γράψουμε όλο το στόρι. Δεν λειτουργεί πάνω από δυο μήνες και οι Μαρουσιώτες ήδη το τιμούν καθημερινά. Ν.Λ.

Πρετσελάδικο, Μαρούσι. Βασιλίσσης Σοφίας 69, Τ/211-40.80.021. Ωράριο 08:00 με 00:00.