Ωραία τα ψώνια στο κέντρο. Ωσότου βέβαια βρεθούμε φορτωμένοι με τσάντες και με άδειο στομάχι. Για να αποφύγουμε να ψάχνουμε τελευταία στιγμή ανάμεσα στα εκατοντάδες μαγαζιά του Συντάγματος και των πέριξ, σημειώνουμε εδώ μερικές διευθύνσεις για καλό street food: από ένα ιστορικό σουβλατζίδικο που πρόσφατα μετακόμισε σε νέα διεύθυνση μέχρι μια αυθεντική μεξικάνικη τακερία που σερβίρει τάκος στο όρθιο, σε χάρτινο πιατάκι, και ένα μαγαζί με σάντουιτς, που φρεσκοψήνει κάθε μέρα το ψωμί του.
Τυρόπιτα ή σουβλάκι για πρωινό;
 |
 |
Για να ξεκινήσει σωστά η μέρα, περνάμε πρώτα από τη Δωδώνη. Λίγα βήματα από την Κεντρική Αγορά, τα μπαχαράδικα, τα μαγαζιά με τα βούτυρα και τους ξηρούς καρπούς, που θα χρειαστούν για τις χριστουγεννιάτικες ζαχαροπλαστικές και τα μαγειρέματα, βρίσκεται το παλιό «τυροπιτάδικο των δικηγόρων», που άνοιξε στις αρχές της δεκαετίας του ’70. Η αρχική του θέση στη στοά Ειρηνοδικείου ήταν αυτή που του έδωσε το παρατσούκλι του, αλλά, ανεξαρτήτως επαγγελματικού background, οι περισσότεροι θα συμφωνήσουν ότι μέχρι σήμερα φτιάχνει μία από τις καλύτερες τυρόπιτες της Αθήνας. Με πραγματικά τυριά και φρεσκοφτιαγμένο ζυμάρι, η μικρούλα χρυσαφί κουρού της Δωδώνης μοσχοβολάει βούτυρο. Ωραία και η χειροποίητη μπουγάτσα που φτιάχνουν επίσης στο εργαστήριο, όπως και η «σχολική» στρογγυλή πίτσα τους, με γλυκιά σάλτσα ντομάτας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Φαγητό μετά το θέατρο: 8 κουζίνες στην Αθήνα που κλείνουν αργά την αυλαία
Πιο πάνω, στο Σύνταγμα, ένα από τα πιο ιστορικά σουβλατζίδικα της πόλης μαζεύει ουρές από τις έντεκα το πρωί. Αν δεν έχετε συνηθίσει το σουβλάκι για πρωινό (ή έστω brunch), ρωτήστε την πελατεία του Κώστα για το καθαρό, «ακριβείας» τυλιχτό του και θα σας πουν ότι «στρώνει το στομάχι». Άλιπο χοιρινό καλαμάκι, με κρέας που διαλέγει προσεκτικά κάθε πρωί ο ίδιος ο Κώστας, ή μπιφτέκι πάναπλο, χωρίς ψωμί, μπαχαρικά ή άλλα μυρωδικάAυτές οι δύο είναι όλες κι όλες οι επιλογές, ενώ ντομάτα, καυτερό κοκκινοπίπερο, γιαούρτι (όχι τζατζίκι), λεπτοκομμένο κρεμμύδι και μαϊντανός, για τη δροσιά, ολοκληρώνουν το σύνολο. Εδώ και λίγες μέρες, ο Κώστας μετακόμισε, από το γνωστό του πόστο του στην Πεντέλης, σε λίγο μεγαλύτερο χώρο στην οδό Φιλελλήνων, όπου υπάρχει και μια μικρή μπάρα για όποιον θέλει να σταθεί λίγο και να φάει επιτόπου το σουβλάκι. Αυτό που σίγουρα δεν έχει αλλάξει είναι ότι συνήθως ξεπουλάει γύρω στις τρεις, οπότε πράξτε αναλόγως.
Ανάμεσα σε δύο ψωμιά
|
|
|
Με στρατηγική θέση, κοντά στην Ερμού και στην πλατεία Αγίας Ειρήνης, το Subbie ειδικεύεται στα σάντουιτς. Η ιδιαιτερότητα εδώ είναι πως το ψωμί ζυμώνεται και ξεφουρνίζεται καθημερινά εντός του καταστήματος. Θυμίζει φοκάτσια, είναι αφράτο, ελαφρύ και μαλακό, αλλά χωρίς πολλή ψίχα, ώστε τρώγοντας το σάντουιτς να μην μπουχτίζει κανείς από το πολύ ψωμί και να μπορεί να γευτεί τα υλικά. Τα τελευταία τα προμηθεύονται από γνωστά τυράδικα και deli της Αθήνας, όπως το Provence και τα Καραμανλίδικα του Φάνη, και τα βρίσκουμε σε ενδιαφέροντες συνδυασμούς, όπως πορκέτα, προβολόνε, salsa verde και ψητή ντομάτα ή παστράμι, manchego, μαγιονέζα μαύρου σκόρδου και πίκλα αγγουριού. Μετά τις δύο το μεσημέρι, ετοιμάζουν και ένα σάντουιτς με μοσχάρι, το οποίο σιγοψήνεται για πέντε ώρες και συνδυάζεται με κρέμα τσένταρ και πίκλες και είναι λαχταριστό.
Ο Ατλαντικός, από την άλλη, μπορεί να μην είναι σαντουιτσάδικο αλλά καφενές με ούζο και μεζέδες, παρ’ όλα αυτά φτιάχνει σταθερά και ένα σάντουιτς-γεύμα κανονικό, το οποίο μπορεί κανείς να πάρει και για τον δρόμο. Τυλιγμένο σε λαδόκολλα και ασημόχαρτο, το «ψαροσάντουιτς» βγαίνει σε δύο εκδοχές: μία με φιλέτο λαβράκι και μία με ψητό καλαμάρι. Και στις δύο τα θαλασσινά έρχονται μέσα σε κυπριακή πίτα, μαζί με ντομάτα, κρεμμύδι, ψητό κολοκυθάκι και μια ελαφριά σάλτσα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Χυλωμένη κοτόσουπα, pho ή μαχλούτα; 15 διευθύνσεις για σούπες-βάλσαμο
Από το Μεξικό στο Βιετνάμ
|
|
|
Αν και πολλά μεξικάνικα ανοίγουν το τελευταίο διάστημα, λίγα είναι αυτά που εκπροσωπούν την αυθεντική κουζίνα της χώρας. Αντιθέτως, η μικρή τακερία του Poncho στην πλατεία Καρύτση έχει και ατμόσφαιρα και αληθινές γεύσεις Μεξικού. Από νωρίς το πρωί ο μάγειρας και ιδιοκτήτης του μαγαζιού, Πόντσο Αλβάρες, ετοιμάζει φρέσκες τορτίγιες από καλαμπόκι που αλέθει και επεξεργάζεται μόνος του και έπειτα αφήνει το κρέας να γυρνάει σιγά σιγά στην κάθετη σούβλα. Με αυτό γεμίζει τα τάκος al pastor που σερβίρονται σε χάρτινο πιατάκι και τρώγονται στα όρια. Αν σας αρέσουν τα καυτερά, ζητήστε τη σπιτική σάλτσα cabron. Εκεί θα βρείτε και χορτοφαγικά τάκος με μανιτάρια, χορταστικές quesadillas με πουρέ από μαύρα φασόλια αλλά και χειροποίητα αναψυκτικά με ιβίσκο ή ταμάρινδο. Έντονες γεύσεις, αλλά σε ισορροπία, έχουν και τα banh mi, τα βιετναμέζικα σάντουιτς που συστήνει στην Αθήνα το Dao. Η μπαγκέτα και το πατέ, που έφτασαν στη χώρα με τους Γάλλους αποικιοκράτες, συναντούν εδώ τις πίκλες, τον φρέσκο κόλιανδρο, το τσίλι και άλλες γεμίσεις που ποικίλλουν, από χοιρινό μαριναρισμένο σε lemongrass και σος στρειδιών μέχρι μοσχάρι με μπαχαρικά, ομελέτα ή τόφου.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ψυρρή: Γιατί επιστρέφουμε για φαγητό και ποτό στην παλιά γειτονιά της Αθήνας
Στο τέλος για γλυκό
Όπως τους πρωτοέφτιαξε ο παππούς του το 1912 κάνει και τώρα ο Θοδωρής Κτιστάκης τους λουκουμάδες του, που δεν μοιάζουν με κανενός άλλου. Χαρακτηριστικό τους γνώρισμα, η «έκρηξη» από σιρόπι που συμβαίνει κάθε φορά που δαγκώνεις και από έναν. Όχι, δεν τους γεμίζει με σύριγγα, όπως εικάζουν αρκετοί προσπαθώντας να λύσουν το μυστήριο. Αφού ετοιμάσει τη ζύμη στο χέρι και τους τηγανίσει, δεν τους περιχύνει με μέλι, αλλά τους βουτάει σε ζεστό σιρόπι. Γι’ αυτό και είναι απολαυστικοί όχι μόνο όταν είναι ζεστοί, αλλά και ώρες μετά. Από πάνω, μόνο κανέλα και λίγο σουσαμάκι.
Info:
Δωδώνη, Λυκούργου 9, Ομόνοια, T/ 210-32.42.761
Κώστας, Φιλελλήνων 7, Σύνταγμα, T/ 210-32.28.502
Subbie, Αθηναΐδος 3, Μοναστηράκι, T/ 210-32.18.371
Ατλαντικός, Αυλητών 7, Ψυρρή, T/ 213-03.30.850
Dao, Λεπενιώτου 14, Ψυρρή, T/ 210-32.48.547
Poncho, Πλατεία Αγίου Γεωργίου Καρύτση 10, T/ 210-33.17.538
Λουκουμάδες Χανίων – Θ. Κτιστάκης, Σωκράτους 59, Ομόνοια, T/ 210-52.40.891
10 αγαπημένες ταβέρνες της Αθήνας και οι σπεσιαλιτέ τους
