Δεν είναι τα πιο διαφημισμένα τους προϊόντα. Ακόμα και σταθεροί πελάτες μπορεί να αγνοούν την ύπαρξή τους. Είναι συνήθως λίγο «κρυμμένα», στις πλαϊνές προθήκες αλλά οι παλιοί και μυημένοι τα ξέρουν καλά και τα αναζητούν σταθερά. Απρόσμενα, κρυφά χαρτιά των αγαπημένων μας ζαχαροπλαστείων είναι τα αλμυρά. Αν ψάχνετε τυρόπιτα με χειροποίητη, βουτυράτη σφολιάτα, κοιτάξτε κοντά στις πάστες!
Οι Ασημακόπουλοι (Χαριλάου Τρικούπη 28, Εξάρχεια, Τ/210-36.10.092) είναι γνωστοί για πολλά πράγματα -από το σούπερ μαστιχωτό τσουρέκι μέχρι τις αμυγδάλου, τα σοκολατάκια και ένα σωρό άλλα γλυκά. Στο ιστορικό ζαχαροπλαστείο όμως, που ξεκίνησε το 1915 ως γαλακτοπωλείο, από τα πιο σταθερά προϊόντα είναι τα γιαούρτια, οι κρέμες, τα ρυζόγαλα αλλά και οι πίτες. Νωρίς το πρωί, ρίξτε μια ματιά στη μικρή προθήκη αριστερά από το ταμείο και θα δείτε τις φρεσκοψημένες τυρόπιτες με χειροποίητη σφολιάτα, καλό βούτυρο και φέτα από την Κεφαλονιά, όπως και σπανακόπιτες με ντελικάτο, πολύ τραγανό φύλλο.
Désiré (Δημοκρίτου 6, Κολωνάκι, Αθήνα, Τ/ 210-36.32.333), φτιάχνουν επίσης καθημερινά τη δική τους σφολιάτα. Με αυτή ετοιμάζουν τις τυρόπιτες που γεμίζουν με μια ελαφριά μπεσαμέλ με φέτα από το τυροκομείο Μέμος στη Μεσσηνία. Μπορείτε είτε να τις πάρετε για το δρόμο είτε να πιάσετε θέση στο καθιστικό με τα σεπαρέ και να ξεκινήσετε τη μέρα απολαμβάνοντας μία εκεί. Ατομικές κις με διαφορετικές γεμίσεις, σπανακόπιτες με χωριάτικο φύλλο και μικρά, χειροποίητα μπριός με αλμυρές γεμίσεις είναι επίσης διαθέσιμα καθημερινά ενώ, κατόπιν παραγγελίας φτιάχνουν «μπόμπες» και καναπεδάκια, με βάση το δικό τους ψωμί μπριός.
Στο εργαστήριο τουΣουφλεδένια τυρόπιτα ή μήπως ομελέτα σπέσιαλ; Όσο λαχταράμε το γαλακτομπούρεκο του Βάρσου (Κασσαβέτη 5, Κηφισιά, Τ/ 210-80.12.472) άλλο τόσο ονειρευόμαστε την υπέρτατη τυρόπιτα ταψιού με το λεπτό κριτσανιστό φύλλο και την πλούσια γέμιση. Έχουν και κουρού αλλά νομίζω ότι η πρώτη είναι ξεκάθαρα το χιτ τους. Προσθέστε στην παραγγελία και μια, βγαλμένη κατευθείαν από τα 80s, ομελέτα σπέσιαλ ή δυό αυγά μάτια και θα καταλάβετε γιατί το αιωνόβιο ζαχαροπλαστείο είναι ταυτόχρονα και το καλύτερο μπραντσάδικο της πόλης.
Πιστό στην πολίτικη παράδοση, το Rio (Πρωτέως 4 και Μουσών, Π. Φάληρο, T/ 210-98.31.892) φρεσκοφτιάχνει εδώ και δεκαετίες σεκέρ παρέ, μπαμπαδάκια, τσουρέκια αλλά και εξαιρετικά, λεπτοκαμωμένα μπατόν σαλέ. Δοκιμάστε οπωσδήποτε τις πλεξουδίτσες και τα πικάντικα «τσέστερ». Αν πάτε πολύ νωρίς το πρωί, ίσως προλάβετε την τυρόπιτα κουρού με φρέσκο βούτυρο και φέτα Καλαβρύτων. Αποκλειστικά τα Σάββατα ξεφουρνίζουν και ατσμάδες: πολύ αφράτα, βουτυράτα ψωμάκια (κάτι ανάμεσα σε τσουρέκι και μπριός), στολισμένα με λίγο μαυροκούκι.
Στον Μικέ (Δ. Σούτσου 9 & Δορυλαίου, Πλατεία Μαβίλη, Τ/210-64.63.091) η τυρόπιτα δεν είναι μυστικό αλλά διαχρονική αξία. Στο Lido (Χρεμωνίδου 35, Παγκράτι, Τ/210-75.16.898) φημίζονται για το τσουρέκι, αλλά αξίζει να αναζητήσει κανείς και τα μικρά αλμυρογλυκά τους τυροπιτάκια. Η αφράτη, κουρού ζύμη έχει και μαχλέπι και είναι γεμιστή με φέτα. Τέλος, αν περάσετε από το Baklavas (Νίκης 10, Σύνταγμα, Τ/210-32.13.959) για σιροπιαστά, μη φύγετε χωρίς να πάρετε και ένα πολίτικο νερομπούρεκο, την ιδιαίτερη τυρόπιτα στην οποία τα εσωτερικά φύλλα, πριν ψηθούν, ζεματίζονται σε καυτό νερό.