Από το Σύνταγμα και το Μοναστηράκι μέχρι το Μαρκόπουλο και από την Νίκαια μέχρι το Παλαιό Φάληρο, η ομάδα του Γαστρονόμου έκανε και αυτό το μήνα μπόλικα χιλιόμετρα δοκιμάζοντας και ξαναδοκιμάζοντας παλιά και νέα μαγαζιά. Απεριτίβο για την όρεξη ή κατευθείαν μερακλίδικο κεμπάπ; Για φοβερή καρμπονάρα στο κέντρο της Αθήνας ή για ομελέτα με σουτζούκι σε έναν καφενέ έκπληξη στο Μαρκόπουλο; Μουσακά ή τηγανητό μπαρμπουνάκι; Ούζο ή κρασί; Ο Απρίλιος είχε απ’ όλα.
«Αερόμυλος» στο Μαρκόπουλο: Ο άνεμος στα μαλλιά μας
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Στον λόφο πάνω από το Μαρκόπουλο στέκει ένας κάτασπρος αερόμυλος που μάλιστα λειτουργεί κανονικότατα σε τακτά διαστήματα. Χτισμένος άγνωστο πότε, σίγουρα κάποιους αιώνες πριν, συντηρείται από τον Δήμο και ανακαινίστηκε πλήρως από τον Περικλή Εμπειρίκο, μαζί με την πλακόστρωτη πλατεία γύρω του, γεμάτη με βουκαμβίλιες, βότανα και μια συστάδα από κουμαριές. Όπως σε όλα τα Μεσόγεια, εδώ ο βοριάς είναι συνεχής και ανελέητος χειμώνα-καλοκαίρι, γι’ αυτό και οι ανεμόμυλοι ήταν χτισμένοι σε όλα τα υψώματα των λόφων. Είναι ερειπωμένοι σήμερα σχεδόν όλοι, όμως ετούτος είναι ο μόνος που έχει την τύχη να ζει και πάλι τις παλιές του δόξες. Στο βορειοανατολικό κομμάτι της πλατείας του άνοιξε εδώ και λίγους μήνες το ομώνυμο καφενείο, ο Αερόμυλος, με καταπληκτική θέα στον μεσογείτικο κάμπο και τη Μερέντα στο βάθος, με αισθητική πλήρως εναρμονισμένη με το περιβάλλον και τον μύλο και με μεζεδάκια χειροποίητα και σπιτικά, έξοχα και με μεράκι στην εμφάνιση και το σερβίρισμα.
Δοκιμάστε τα κεφτεδάκια, αφράτα και μοσχομυριστά, τον απίθανο καγιανά, την ομελέτα με σουτζούκι, τα τρυφερά και απολαυστικά ξινούτσικα γιαλαντζί ντολμαδάκια, τη μοσχαρίσια γλώσσα σε φέτες, τα σουτζουκάκια, το μαστιχωτό λαδοτύρι Μυτιλήνης σαγανάκι που σερβίρεται με κόκκους από ροζ πιπέρι. Ένα κι ένα όλα τους, μεζεδάκια του παλιού καφενέ, αλλά φροντισμένα και καλοφτιαγμένα. Ο κατάλογος περιλαμβάνει ακόμα τσιροσαλάτα, χταπόδι ξιδάτο, σπετζοφάι, αλλαντικά στο πιάτο όπως σαλάμι Λευκάδας και σουτζούκι, γίγαντες και λουκάνικο χωριάτικο. Θα τα συνοδέψετε με τσίπουρο, ούζο ή κρασιά από τον μεσογείτικο αμπελώνα σερβιρισμένα σε κολονάτο ποτήρι. Στο τέλος, πιείτε ελληνικό καφέ σιγοψημένο στη χόβολη και συνοδέψτε τον με γλυκά κουταλιού, λουκουμάκι ή με παγωτό καϊμάκι με γλυκό βύσσινο. Το χειμώνα η θέα από τη τζαμαρία και η αναμμένη ξυλόσομπα σε κάνουν να μην θέλεις να κουνηθείς ρούπι, τώρα που καλοκαιριάζει όμως, η αυλή με τα μικρά μεταλλικά και μαρμάρινα τραπεζάκια καφενείου είναι ό,τι πρέπει για να απολαύσετε τη θέα και το ανακουφιστικό βοριαδάκι. Κάποια βράδια παίζουν λαϊκά-ρεμπέτικα μικρά σχήματα, χωρίς μικρόφωνο. Βγείτε λίγο από τα «τείχη» του λεκανοπεδίου, η εξοχή στα πέριξ είναι γεμάτη εκπλήξεις. Β.Κ.
Αερόμυλος, Εθνικής Αντιστάσεως 32, Μαρκόπουλο, Τ/22990-40.687
Σε έναν πεζόδρομο του κέντρου και σε άλλον έναν
 |
 |
|
|
|
Μ’ αρέσει αυτή η εποχή, που γλυκαίνει ο καιρός και πια κάθεσαι έξω όταν πιάνει να σουρουπώνει. Κι ας έχει ακόμη λίγη ψύχρα. Από αυτά τα βράδια, σ’ αυτό το limbo χειμώνα-καλοκαιριού, ξεχωρίζω ένα στο Ateno Cook & Deli στην Αιόλου, με τα εμπορικά καταστήματα να κατεβάσει ρολά, τουρίστες να βολτάρουν, μια λατέρνα να περνάει και μια πρώτη γουλιά κρασί με τα θαυμάσια αλλαντικά των αδερφών Λιάκων (μπορείς να τα αγοράσεις και για το σπίτι) στο τρίπατο σκεύος σερβιρίσματος – άπαιχτα εκείνο το προσούτο προβατίνας που φτιάχνουν και η πορκέτα μαύρου χοίρου. Οι επόμενες γουλιές είχαν για παρέα τη μοσχαρίσια γλώσσα με τα μανιτάρια και τις γαριδούλες, τα νόστιμα ραβιόλια του Νίκου Καραθάνου, γεμιστά με ανθότυρο και φέτα, απλωμένα πάνω σε γλυκόξινη ντοματένια σάλτσα μαζί με ένα τραγανό ρολάκι γεμιστό με μοσχαρίσια ουρά και τον πολύ ξεχωριστό μουσακά του. Κρατάω κι άλλο ένα τέτοιο βράδυ, αναλόγως αστικό, αναλόγως ανοιξιάτικο, στο Ουζερί του Λάκη, στο πλάι της πλατείας Βικτωρίας, εκεί με ένα ωραίο ούζο στο ποτήρι –171 ετικέτες αποσταγμάτων έχουν στριμώξει στα ράφια– και στα πιάτα αχνιστό σαλάχι, γαλέο τηγανητό με ντούρα σκορδαλιά και μερικά τηγανητά μπαρμπουνάκια να μυρίζουν θάλασσα. Πριν λίγο καιρό πήραν και τον χώρο απέναντι, που στέγαζε νωρίτερα το Victoria Square Project του Ρικ Λόου, οπότε τώρα είναι δυο μαγαζιά σε ένα, το παλιό και το καινούργιο, με τα τραπέζια να απλώνονται ανάμεσά στους, τριγυρισμένα από δεντράκια, εισόδους πολυκατοικιών και μπουγάδες στα μπαλκόνια. Α.Σ.
Αteno Cook & Deli Αιόλου 52 & Μιλτιάδου, Τ/210-32.23.223
Το Ουζερί του Λάκη Ελπίδος 16, Πλατεία Βικτωρίας, Τ/210-82.13.776
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
10+1 μεζεδοπωλεία σε Αθήνα και Πειραιά με νόστιμους, οικονομικούς μεζέδες
Στα παλιά τα στέκια ξανά
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Είχα καιρό να καθίσω σε αυτόν τον όμορφο πεζόδρομο του Κολωνακίου, στο τρίγωνο που σχηματίζει η Γριβαίων με τη Δελφών, όπου εδώ και χρόνια του δίνουν ζωή δύο αγαπημένα μαγαζιά, το μπαρ Ippopotamos και το ιταλικό εστιατόριο Il Postino. Ευτυχώς που είχα κάνει κράτηση Τρίτη βράδυ, γιατί σχεδόν όλα τα εξωτερικά τραπεζάκια ήταν πιασμένα. Περιμένοντας την παρέα μου προσπάθησα να ανακαλέσω λεπτομέρειες από το ομώνυμο βιβλίο του Νερούδα, ενθυμούμενη τον έρωτα του πρωταγωνιστή ταχυδρόμου του Μάριο, με την καλλονή Μπεατρίτσε και τον καταλυτικό ρόλο του Ποιητή στην ιστορία αυτή – κράτησα μια σημείωση να ψάξω το βιβλίο στη βιβλιοθήκη μου και να το διαβάσω ξανά, και ύστερα μου μύρισε ένα πιάτο που πέρασε μπροστά μου και έπιασα να ξεφυλλίζω τον κατάλογο. Όταν ήρθε η παρέα μου παραγγείλαμε βιτέλο τονάτο, σαλάτα καπρέζε, τρεις διαφορετικές μακαρονάδες και ένα μπουκάλι σιτσιλιάνικο Nero d’Avola. Το ωραιότερο πιάτο του τραπεζιού προσγειώθηκε μπροστά μου, μια υποδειγματική καρμπονάρα, που δεν μπορώ να περιγράψω πόσο θαυμάσια ταίριαξε με το κόκκινο νησιώτικο κρασί. Το Il Postino άντεξε στα χρόνια των απανωτών κρίσεων και παρόλο που δεν είναι στη λίστα των χίπστερ, είναι ένα προσιτό στανταράκι που προσφέρει καλοφτιαγμένη ιταλική κουζίνα, νοικοκυρεμένη και ακομπλεξάριστα απλή. Ύστερα από εκεί, ήπιαμε κι ένα τζιν με τόνικ στον Ippopotamos. Ν.Μ.
Il Postino, Γριβαίων 3, Κολωνάκι, Τ/210-36.41.414
Ippopotamos, Δελφών 3Β, Κολωνάκι, Τ/210-36.34.583
Κεμπάπ στη Νίκαια, ζυγούρι στο Σύνταγμα
Η Νίκαια είναι προορισμός για καλό σουβλάκι: από τον, πάντα αξιόπιστο, Έντυ, μέχρι τον Μπίλη με τον χειροποίητο γύρο και την ουμάμι κόκκινη σαλτσούλα που κάνει το τετράγωνο να μοσχοβολάει. Τελευταία προσθήκη στη λίστα η κυρία Άννα και το Αραράτ. Από τα χέρια της Αρμένισσας ιδιοκτήτριας φάγαμε τυλιχτό με κεμπάπ μερακλίδικο, από μείγμα μοσχαρίσιου με πρόβειο κιμά, ψημένο στα κάρβουνα. Αν φτάσετε ως εκεί δοκιμάστε και εκείνο με το σουτζούκι που προμηθεύεται από το κοντινό, οικογενειακό εργαστήριο του Αράμπογλου. Πίσω στο κέντρο, σε μια δροσερή στοά του Συντάγματος, η Αργυρώ Κουτσού μαγειρεύει από πανάλαφρα κεφτεδάκια μέχρι σπλήνα γεμιστή, κρεμμυδοντολμάδες Σαντορίνης και ζυγούρι με «σάρτσα», κοκκινιστό όπως το κάνουν στη Ζάκυνθο δηλαδή, μαζί με φρεσκοτηγανισμένες πατάτες, βουτηγμένες στα ζουμιά του. Προτείνω βόλτα στον Εθνικό Κήπο και μετά, δυο βήματα παρακάτω, στο Koutsou & co για μεσημεριανό. Γ.Π.
Αραράτ, Σμύρνης 57, Νίκαια, Τ/ 210-49.05.075
Koutsou & co, Ξενοφώντος 15Α (εντός στοάς), Σύνταγμα, T/ 210-32.52.848
Ένα απεριτίβο, λίγο θάλασσα και το σκάφος μου
Η μαρίνα του Φλοίσβου μου προκαλεί ανάμεικτα συναισθήματα. Κάθε που καλοκαιριάζει, μοιάζει να με καλεί για μια χαλαρή περαντζάδα, για το καθιερωμένο οφθαλμόλουτρο στα σκάφη και τα κότερα και για την επαφή με τη θάλασσα. Από την άλλη όμως, αισθητικά, με παραπέμπει σε κινηματογραφικό στούντιο, και μου προκαλεί το ασυναίσθητο άγχος ότι σε λίγο θα μαζέψουν τα σκηνικά και ο χώρος θα ετοιμαστεί για άλλη ταινία. Τέλος πάντων, αν για οποιοδήποτε λόγο ο δρόμος σας βγάλει προς τη Μαρίνα Φλοίσβου, κάντε μια στάση στο Νapolitivo. Είναι ανοιχτό από τις 10:00 μέχρι τις 00:00 και σίγουρα θα βρείτε κάτι που θα σας αρέσει. Προσωπικά επιλέγω πάντα το πιάτο με τα τυριά και τα αλλαντικά και φυσικά την πίτσα τους, με ζύμη που ωριμάζει για 12-24, ώρες και ψήνεται στον κόκκινο ξυλόφουρνο, κατασκευασμένο στην Νάπολη με τούβλα από τον Βεζούβιο (το Napolitivo είναι το μοναδικό εστιατόριο στην Αττική με πιστοποίηση από το Associazione Verace Pizza Napoletana). Αν πάτε μετά τη δουλειά, συνδυάστε το απεριτίβο σας με νόστιμα αντιπάστι. Οι τιμές καλές, περίπου 20€ το άτομο με ποτό, και οι σερβιτόροι εξυπηρετικότατοι, δίνουν μαθήματα ευγένειας. Μ.Β.
Νapolitivo, Μαρίνα Φλοίσβου, Παλαιό Φάληρο, Τ/210-98.40.112
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Δραπετσώνα: Βόλτα στις γειτονιές, τις αγορές, τα κουτούκια, τα κεμπαπτζίδικα της ιστορικής συνοικίας
