Βουτιά στον Αργοσαρωνικό: Πού τρώμε σε Ύδρα, Αίγινα, Σπέτσες και Πόρο | ΕΞΟΔΟΣ

ΥΔΡΑ

Caprice: Το ιταλικό της Ύδρας

Το ιταλικό της Ύδρας είναι από τις στάσεις που πρέπει να κάνετε στο νησί. Κρυμμένο σε ένα απόμερο σοκάκι πολύ κοντά στο λιμάνι και στη βραδινή πιάτσα του μπαρ Amalour, ήσυχο και προφυλαγμένο από την οχλοβοή, είναι το τέλειο μέρος για ρομαντικά τετ α τετ (τα τραπεζάκια για δύο δίπλα στον ασβεστωμένο τοίχο με τα κρεμασμένα φαναράκια είναι σαν διαφήμιση για καλοκαιρινούς έρωτες), ωστόσο και οι μεγάλες παρέες και οι οικογένειες δεν θα μείνουν παραπονεμένες – υπάρχει χώρος για όλους. Η πίτσα του λεπτή, ψημένη σωστά, λιτή στα υλικά της, όπως πρέπει να είναι. Πολλές και ενδιαφέρουσες και οι πάστες του, με διάφορα είδη ζυμαρικών (φρέσκων και ξηρών). Τα casarecce με σάλτσα ντομάτας και πρόβειο τυρί Αμαλιάδας είναι στανταράκι. Διαθέτει μια αξιόλογη λίστα κρασιών και καλοφτιαγμένα χειροποίητα γλυκά όπως το καταπληκτικό υδραίικο αμυγδαλωτό με παγωτό. Μην παραλείψετε να ρίξετε μια ματιά στο εσωτερικό. Οι φωτογραφίες, οι ναυτικοί πίνακες και τα εργαλεία μαρτυρούν το παρελθόν του χώρου, που κάποτε υπήρξε αποθήκη για σφουγγάρια. Χ.Τ.

Λιμάνι Ύδρας, Τ/22980-52.454. Ανοιχτά από τις 17.00 και μετά. Κόστος: περίπου 35 € / άτομο.

Η Ωραία Ύδρα είναι comfort γκουρμέ

Άνοιξε το 2016 από την Πειραιώτισσα Αντιγόνη Βαμβακά, με σεφ τον εξαιρετικό Κοσμά Σαβριάδη. Μαζί με ένα-δύο ακόμα εστιατόρια που άνοιξαν πάνω κάτω το ίδιο διάστημα, σηματοδότησε μια εμφανή αλλαγή στο πρόσημο της εστίασης στο νησί, μια διακριτική αλλά όχι σοκαριστική στροφή προς το comfort γκουρμέ. Έτσι είναι η κουζίνα της Ωραίας Ύδρας, στο κέντρο του λιμανιού, εκεί που δένουν τα ιδιωτικά σκάφη και ανεμίζουν οι σημαίες από τα πέρατα του κόσμου. Οι μαγειρικές εδώ είναι ελληνικές με πινελιές ανανέωσης και φρεσκάδας. Μύδια αχνιστά με ασύρτικο, ταραμοσαλάτα με μοσχολέμονο και κολοκυθοκεφτέδες είναι must, όπως και τα ζυμαρικά, τα οποία μαγειρεύει με κάθε είδους θαλασσινό. Οι λάτρεις του κρέατος θα βρουν μια σειρά από ωραίες κοπές και ωριμάνσεις. Αλλά το συγκλονιστικότερο όλων είναι η αχινομακαρονάδα. Έχει πάθος με τον αχινό και προμηθεύεται από διάφορους ψαρότοπους. Προσεγμένη κάβα. Χ.Τ.

Λιμάνι Ύδρας, Τ/22980-52.556. Ανοιχτά μεσημέρι-βράδυ. Κόστος: περίπου 40-50 €/ άτομο.

Μαρίνα: Η πιο φιλόξενη αυλή του νησιού

Υδραίικος καπαμάς, κοκκινιστός και αυγοκομμένος

Η πιο φιλόξενη αυλή της Ύδρας είναι αυτή μιας Σπετσιώτισσας, της Μαρίνας. Η Μαρίνα παντρεύτηκε Υδραίο και πήγε να μείνει στο σπίτι του στον Βλυχό, ένα χωριουδάκι περίπου 40 λεπτά από το λιμάνι της Ύδρας. Δεν είχαν καν ρεύμα όταν αποφάσισε να ανοίξει την ταβέρνα της, πάνω στον γιαλό. Τα πρώτα της τραπέζια ήταν ξύλινα καφάσια και για μαχαιροπίρουνα είχε αυτά που της έκαναν δώρο στο γάμο της και από το πλύσιμο και τη χρήση είχαν γίνει λεπτά και κοφτερά σαν λεπίδες. Όταν άραζε καΐκι, έπαιρνε μια λεκάνη και κατέβαινε να πάρει ψάρι. Μαγείρευε ό,τι υπήρχε (κρέας ή ψάρι) και ό,τι έβγαζε ο κήπος της κι ακόμα και τώρα έτσι κάνει. Νόστιμα μαγειρευτά, γαύρος μαρινάτος, μελιτζανοσαλάτα, ντόπια ψάρια και αστακουδάκια, υδραίικος καπαμάς και θερινά λαδερά όνειρο. Κάτω από τα πεύκα, με παγωμένη μπίρα και καταπληκτική θέα προς το νησάκι του Αη Γιάννη και τη Δοκό, που μοιάζει με ξαπλωμένη γάμπα και πάνω της βόσκουν αγριοκάτσικα. Χ.Τ.

Βλυχός, Ύδρα, Τ/22980-52.496. Ανοιχτά από το μεσημέρι. Κόστος: 20 € / άτομο.

Μικρά Αγγλία: Ένα σύγχρονο wine restaurant

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Mikrà Agglìa_restaurant (@mikra_agglia)

Άρτι αφιχθέν all day wine restaurant. Άνοιξε τις πόρτες του λίγες μέρες μετά το Πάσχα, σχεδόν πάνω στο λιμάνι, σε μία από τις κλασικές πιάτσες για φαγητό και ποτό στην Ύδρα. Το όνομα ίσως σας προκαλέσει μια μικρή σύγχυση, λόγω του βιβλίου της Ιωάννας Καρυστιάνη και της ταινίας του Παντελή Βούλγαρη οι οποίοι έχουν αποδώσει και κατοχυρώσει τον χαρακτηρισμό στην Άνδρο. Μικρά Αγγλία όμως είχε αποκαλέσει ο Ιμπραήμ πασάς την Ύδρα το 1821 λόγω του θαυμαστού στόλου της. Οι πρώτες εντυπώσεις από το εστιατόριο ήταν θετικότατες. Έλειπε κάτι αντίστοιχο από το νησί. Ο χώρος είναι προσεγμένος, με πολύ ωραία σάλα, ανοιχτή κουζίνα και μια δροσερή αυλή στο πίσω μέρος. Η κουζίνα του σφυρίζει σε γκουρμέ σκοπούς με πιάτα όπως μεδούλι και αποδομημένο παστίτσιο, ενώ παίζει πολύ δυνατά και στο κομμάτι του brunch. Η λίστα κρασιού δουλεμένη και με καλές τιμές. Χ.Τ.

Λιμάνι Ύδρας, Τ/22980-53007. Κόστος: 45-50 € / άτομο.

Υδρονέτα: Μετά τη βουτιά, έρχεσαι για το ηλιοβασίλεμα

Μετά τη βουτιά από τα βράχια της Ύδρας, δίπλα στην σπηλιά (το πιο απολαυστικό μπάνιο της ζωής σας!), θα σκαρφαλώσετε δύο βήματα και θα βρεθείτε στην Υδρονέτα. Σε μια σούδα πάνω στο βράχο, ακριβώς κάτω από το εστιατόριο Sunset, βρίσκεται αυτό το καφέ-μπαρ με τα λίγα ζηλευτά τραπέζια πάνω στον γκρεμό. Αν είστε τυχεροί και βρείτε, μην φύγετε πριν απολαύσετε το ηλιοβασίλεμα. Κι αν έχετε πολλές ώρες μπροστά σας, θα τις γεμίσετε καταλλήλως, με καφέ το πρωί, μπίρες και τσιμπολόγημα το μεσημέρι και εξωτικά κοκτέιλ όταν σουρουπώσει. Χ.Τ.

Βγαίνοντας από το λιμάνι με κατεύθυνση προς Καμίνι. Ανοιχτά από το πρωί. T/22980-54.160.

Ίσαλος: Το στέκι

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Rappas Ioannis (@isalos_hydra)

Ζωηρό όλες τις ώρες, το καφέ στο έμπα του λιμανιού, εκεί όπου αράζουν τα δελφίνια, είναι για την Ύδρα ότι ήταν κάποτε το Ζόναρς για την Αθήνα. Σπάνια θα βρεις άδειο τραπεζάκι στις μέρες και ώρες αιχμής κι αυτό γιατί το σέρβις είναι επαγγελματικό και οι πρώτες ύλες του επιλεγμένες. Καφέ φέρνουν από τον βενετσιάνικο οίκο Caffè del Doge, τσάι από τον γαλλικό οίκο Mariage Frères, αναψυκτικά από την Three Cents κ.ά. Μελετημένος κατάλογος πρωινού και ωραίες επιλογές για τις υπόλοιπες ώρες, από το πρωινό μέχρι το απεριτίφ. Το βράδυ παίζει ωραιότατη πίτσα, μπίρες και κοκτέιλ. Χ.Τ.

Λιμάνι Ύδρας. Ανοιχτά από το πρωί, Τ/22980-29.661.

ΣΠΕΤΣΕΣ

Ορλώφ: θέα και ιστορία

Είναι από τα χαρακτηριστικά κτίρια στην περατζάδα του Παλιού Λιμανιού. Το ισόγειο του μονολιθικού κτίσματος του 1802, που παλιά στέγαζε το παλιό λιμεναρχείο των Σπετσών, έχει περάσει από διάφορες φάσεις. Αποθήκες ναυτικού υλικού, στάβλος, ψαρο-μαναβικό, σπίτι − ο Χρήστος Ορλώφ θυμάται όταν ήταν μικρός εκεί να μένουν, ως επισκέπτες, η Μελίνα Μερκούρη και ο Ζώρζ Μουστακί. Όταν πήρε τον χώρο όπου σήμερα βρίσκεται το Ορλώφ, το 1991, έστησε εκεί ένα μεζεδοπωλείο που λεγόταν Βυζαντινό. Το 2000 που άλλαξε κατεύθυνση του έδωσε το όνομά του. Έτσι γεννήθηκε ένα από τα πιο γνωστά εστιατόρια του νησιού. Η «συνταγή» έχει μια σύγχρονης λογικής κουζίνα, κράμα ελληνικών μεσογειακών γεύσεων, μια αρκετά πλούσια λίστα κρασιών και μια ατμοσφαιρική βεράντα από όπου χαζεύεις το Παλιό Λιμάνι, την Ύδρα, τις παραλίες απέναντι στην Πελοπόννησο. Στο μενού θα συναντήσετε από σαρδέλες μαρινάτες με τραγανό ψωμί, κρέμα ταραμά και πίκλες κρεμμυδιού ή σκορπίνα σεβίτσε με μοσχολέμονο, ξίδι από ροδάκινο, λουίζα και τσίλι, μέχρι γαρίδες στη σχάρα με νιόκι κολοκύθας, μοσχολέμονο και κρέμα αστακού αλλά και ψάρι ημέρας στη σχάρα ή ένα rib eye από Black Angus. Α.Σ.

Παλιό λιμάνι, Τ/22980-75.255. Καθημερινά, 18.30-1.00. Κόστος: 40-50 € / άτομο.

Ταρσανάς: σε απευθείας σύνδεση με τα καΐκια

O πατέρας του Μηνά Καλοσκάμη ήταν ναυτικός. Όταν κάποια στιγμή αποφάσισε να μείνει στη στεριά, πάλι… θάλασσα διάλεξε. Από τότε η οικογένεια έχει τα δικά της ψαροκάικα και πάγκο στην ψαραγορά. Ο δημοφιλής Ταρσανάς, η περιποιημένη ψαροταβέρνα που άνοιξαν το 1998 στο Παλιό Λιμάνι, όπου η νυχτερινή ζωή συγκατοικεί με τα καρνάγια, στήνει τραπέζια πάνω στα βότσαλα, δίπλα στο κύμα. Την ώρα που τρως χαζεύεις τον Φάρο και τα αρχοντόσπιτα απέναντι. Τα καΐκια τούς φέρνουν χειμώνα-καλοκαίρι ολόφρεσκο ψάρι. Μπορείτε να πάτε μια βόλτα μέχρι τη βιτρίνα και να επιθεωρήσετε την ψαριά της ημέρας. Ό,τι διαλέξετε θα το χαρείτε ψητό, σε κρούστα αλατιού, αλά Σπετσιώτα ή με λαχανικά. Μέχρι να το ετοιμάσουν, μπορείτε να δοκιμάσετε τη βελούδινη ταραμοσαλάτα και κάποιο καρπάτσιο, που φτιάχνουν από ό,τι βγάλουν τα καΐκια (μπαρμπούνι, γόπα, σαργό, λυθρίνι) − πολλοί εκτιμούν ιδιαίτερα και τις χειροποίητες χυλοπίτες στη γάστρα με θαλασσινά (χταπόδι, γαρίδες, γυαλιστερές, κυδώνια, μύδια). Υπάρχουν πολλές επιλογές σε κρασί, με τις ετικέτες να φτάνουν τις 80, κυρίως ελληνικές και κάποιες ξένες. Σημειώστε ότι έχουν κι ένα ακόμη εστιατόριο, το Νερό της Αγάπης, στην Κουνουπίτσα, με μεσογειακή κουζίνα με έμφαση στα θαλασσινά. Α.Σ.

Παλιό Λιμάνι, Τ/22980-74.490. Καθημερινά μεσημέρι-βράδυ. Kόστος: 35-50 € /άτομο.

On the Verandah: σύγχρονη κουζίνα και αρχοντιά

Το Poseidonion Grand Hotel, που έχει πλέον ξεπεράσει τον αιώνα ζωής, παραμένει από τα πιο γοητευτικά τοπόσημα του νησιού. Στη βεράντα του, όπου άλλοτε έδινε ραντεβού η αστική τάξη της Αθήνας, της Πόλης και της Σμύρνης, το εστιατόριο On The Verandah βάζει τη δική του πινελιά στο γευστικό τοπίο του νησιού με μια σύγχρονη ελληνική κουζίνα που διανθίζεται με κάποιες διεθνείς αναφορές. Ο executive chef του ξενοδοχείου Θεολόγος Αμηράς προτείνει για το φετινό καλοκαίρι μια σειρά από ενδιαφέροντα πιάτα, όπως κακαβιά Αργοσαρωνικού με μαντί με σφυρίδα και λάδι αστακού, χταπόδι στιφάδο με κρέμα γραβιέρας, πουρέ κρεμμυδιού, τραχανά με ασκορδουλάκους, μακαρούνες με αστακό, ρόκα και αχινό ή φιλέτο βουβαλιού Κερκίνης. Πολλά από τα λαχανικά και τα βότανα που χρησιμοποιούνται στην κουζίνα του εστιατορίου έρχονται από το βιολογικό κτήμα του ξενοδοχείου, το «Bostani». Εκεί, μετά από συνεννόηση, περπατά κανείς δίπλα στα ζαρζαβατικά και μυρωδικά της εποχής, χαζεύοντας τους λόφους και παρακάτω τη θάλασσα και, λίγο αργότερα, παίρνει θέση σε κάποια από τα τραπέζια, που όταν σουρουπώνει φωτίζονται με σειρές από γλομπάκια για να δοκιμάσει πιάτα που δίνουν τον πρώτο λόγο στο μποστάνι, στις μυρωδιές και τις γεύσεις του τόπου. Α.Σ.

Poseidonion Grand Hotel Ντάπια, Σπέτσες, Τ/22980-74.553. Καθημερινά 21:00-00.00. Κόστος: Από 50 € /άτομο. Μενού degustation 6 πιάτων, 80 €.

Στον Πάτραλη για φρέσκο ψάρι και μαγειρευτά

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Πάτραλης,Patralis (@patralis_restaurant)

Είναι μια από τις πιο κλασικές ψαροταβέρνες του νησιού, με ιστορία που κρατάει από το μακρινό 1935. Από τον Βασίλη Πάτραλη η σκυτάλη πέρασε στον γιο του Πάνο κι εκείνος την έδωσε στον δικό του γιο, τον Βασίλη, πατέρα του Αργύρη και του Νίκου, που συνεχίζουν πλέον την παράδοση. Η τέταρτη γενιά της οικογένειας κρατάει την ίδια συνταγή, με ψάρι από τα καΐκια του νησιού στο τηγάνι και στη σχάρα και, εννοείται, αλά Σπετσιώτα. Στη γνωστή βεράντα πάνω στη θάλασσα, αλλά και απέναντι, σε έναν κήπο που μοιάζει παλιού σπιτιού, δίπλα σε λεμονιές και λουλούδια, έχεις να διαλέξεις ανάμεσα σε δικό τους γαύρο και σαρδέλα μαρινάτη, μύδια αχνιστά με σκόρδο και ούζο, μύδια σαγανάκι, σπαγγέτι με καλαμάρι, κριθαρότο θαλασσινών κι άλλα ανάλογα, ενώ πάντα έχουν κι αρκετά μαγειρευτά – ντομάτες γεμιστές, λαδερά παστίτσιο, σουτζουκάκια… Έχουν στη συλλογή τους αρκετά εμφιαλωμένα κρασιά για συνοδεία, ενώ στο τέλος πάντοτε κερνάνε γλυκάκι, μπακλαβά με παγωτό, πορτοκαλόπιτα ή μήλο ψητό. Α.Σ.

Κουνουπίτσα, Τ/22980-72.134. Καθημερινά, μεσημέρι-βράδυ. Κόστος: 25-35 € /άτομο.

Ένα Παχνί με δικό του μποστάνι

Πάνε γύρω στα 25 χρόνια από τότε που ο Κωνσταντίνος και η Νίκη Θυμαρά άνοιξαν την παραδοσιακή ταβέρνα τους στον χώρο ενός παλιού στάβλου στα Κοκκινάρια – για αυτό την βάφτισαν Παχνί. Είναι στα ψηλά, πάνω από το παλιό λιμάνι, και μπορείς να πας με αμαξάκι, με ταξί ή, αν έχεις όρεξη για βόλτα, με τα πόδια. Απέχει γύρω στο ένα χιλιόμετρο από τη Ντάπια. Το φαγητό είναι απλό. Τα κρέατα τα προμηθεύονται από τους χασάπηδες του νησιού. Τα φρεσκοκομμένα ζαρζαβατικά από το μποστάνι τους, που βρίσκεται ακριβώς δίπλα κι αυτή την εποχή έχει ντομάτες, πιπεριές, μελιτζάνες, βλήτα κι άλλα καλοκαιρινά. Εδώ τρως τυροκαυτερή, μελιτζανοσαλάτα, πατάτες γιαχνί (τηγανητές δεν κάνουν), γίγαντες, φάβα, ρεβίθια σαλάτα, μπριζόλες χοιρινές και μοσχαρίσιες, κοτόπουλο και αρνίσια παϊδάκια. Στο τέλος εμφανίζονται τα γλυκά κουταλιού της κυρίας Νίκης. Αυτό τον καιρό θα βρεις κυδώνι και σταφύλι, που τα έχει όλο το χρόνο, φράουλα, που την έφτιαξε πρόσφατα, και δεν θα αργήσει και το δαμάσκηνο. Α.Σ.

Κοκκινάρια, Τ/22980-75.299. Καθημερινά, από τις 19.00. Κόστος: 22-30 € /άτομο.

ΑΙΓΙΝΑ

Το Πρωραίον (Αργύρης): Μαγειρευτά σε μια βεράντα της Πέρδικας

Πίτες, μαγειρευτά, μεζέδες, μακαρονάδες και ό,τι ψάρια και θαλασσινά φέρει η ψαριά της ημέρας, σε μια όμορφη βεράντα στο λιμανάκι της Πέρδικας. Ζητήστε να σας ξεναγήσουν στο εσωτερικό: το κτίριο είναι παλιό και η συλλογή από πιάτα και άλλα παραδοσιακά αντικείμενα ενδιαφέρουσα. Γ.Π.

Πέρδικα, Τ/22970-61.577. Ανοιχτά καθημερινά, μεσημέρι-βράδυ. Κόστος: περίπου 20 € /άτομο.

Καβουρόπετρα: Ψαροταβέρνα με θέα

Ο Βασίλης και η Ελένη άνοιξαν την ψαροταβέρνα τους στο λιμανάκι της Καβουρόπετρας το 1980. Πλέον, κουμάντο στην κουζίνα κάνει ο γιος τους Παναγιώτης με σπουδές στη ΣΤΕ Αναβύσσου, μαγειρεύοντας ευφάνταστα και με λεπτότητα καμωμένα πιάτα. Πέρα από τα κλασικά ψάρια, του τηγανιού και της σχάρας, (ό,τι δοκίμασα χωρίς ψεγάδι), εδώ στην εποχή τους θα φάτε ντόπιες κατσούλες φιλεταρισμένες, ελαφροτηγανισμένες σε κουρκούτι τύπου τεμπούρα, συνοδεία σάλτσας ντομάτας και τσιπς σκόρδου. Επίσης, σεβίτσε φρέσκου μπαρμπουνιού, κουσκουσάκι γιουβέτσι με καραβιδοουρά, φακοσαλάτα με πλιγούρι και μυρωδικά, ωραία μαρινάτα. Όταν σουρουπώνει, η θέα στο λιμανάκι και στον Σαρωνικό είναι αποστομωτική. Γ.Π.

Λιμανάκι Καβουρόπετρας, Τ/22970-23.001. Ανοιχτά από το μεσημέρι. Κόστος: περίπου 25 € /άτομο (εκτός κι αν πάρετε μεγάλα ψάρια).

Ο «Σκοτάδης» είναι από μόνος του λόγος για εκδρομή

Από το 1945 στον γιαλό της Αίγινας, στην αρχή ως καφενές, από το ’80 ως ουζερί. Τι έξοχη ιδέα το σφηνάκι με φρέσκο αχινό, λίγο ελαιόλαδο και μία σταγόνα ούζο για καλωσόρισμα! Ο γαύρος μαρινάτος, σχεδόν σούσι, έχει περάσει από ελάχιστο αλάτι και λεμόνι και δεν είναι καθόλου ξινός, μοσχοβολάει θάλασσα. Το ίδιο και ο μαρινάτος κολιός. Έκτακτα τα αχνιστά μύδια, οι κολοκυθοκεφτέδες, το χταπόδι τουρσί. Έκτακτα και τα ψαράκια και οι ψαρούκλες, στο τηγάνι και στη σχάρα. Αξιόλογη λίστα κρασιών, εξαιρετική συλλογή με σπάνια αποστάγματα, παλαιωμένα και μη. Γ.Π.

Λ. Δημοκρατίας 46, Τ/22970-24.014. Κόστος: 25-30 € /άτομο

Περδικιώτικα: Κοκτέιλ και craft μπίρες σε ένα πανέμορφο διατηρητέο

Tέλειο μπαρ σε ένα απίστευτης ομορφιάς διατηρητέο καποδιστριακό κτίριο, χωμένο σε ένα στενό της πόλης. Τα ζωγραφισμένα ταβάνια και το ξύλινο πάτωμα διατηρούνται αναλλοίωτα. Τα ράφια, που προστέθηκαν αργότερα, προέρχονται από σύγχρονο του κτιρίου φαρμακείο. Εδώ στεγάστηκε η πρώτη τράπεζα της χώρας, στην πραγματικότητα ανταλλακτήριο προϊόντων. Υπάρχει ακόμα το ξύλινο «κλουβί» του ταμία, πόστο πια του DJ. Δοκιμάστε το spicy Green Cucumber με τζιν, αγγούρι, λικέρ πεπόνι, φρέσκο χυμό λάιμ και σπιτικό σιρόπι από δικές τους πιπεριές χαμπανέρο. Στα συν και η συλλογή με 25-30 μπίρες από ελληνικές μικροζυθοποιίες. Οι μουσικές ξεφεύγουν από τον μαζικό ήχο, είναι εναλλακτικές, δυνατές, με γούστο. Το καλοκαίρι ο κόσμος συγκεντρώνεται στην πίσω αυλή, η οποία είναι κούκλα. Γ.Π.

Αφαίας 38, Τ/22970-27.171. Κοκτέιλ: 10-15 €. Ανοιχτά καθημερινά από τις 21.00 έως το πρωί.

Νώντας: Γαύρος στο χωνάκι, «τηγανόσουπα» και άλλες νοστιμιές

Από τις πιο εκλεπτυσμένες ψαροταβέρνες της Πέρδικας. Άνοιξε το 1936. Μαγειρική παραδοσιακή, με μοντέρνες πινελιές, καλά ψησίματα, έξοχο τηγάνι. Δοκίμασα πρασόπιτα με σπιτικό φύλλο, βραστό (όσο πρέπει) χταπόδι με λαδόξιδο, γαύρο τηγανητό, φιλεταρισμένο παρακαλώ (!), σερβιρισμένο σε χωνί σαν εφημερίδας, γαριδάκι ντόπιο (οι ιδιοκτήτες το προμηθεύονται στον καιρό του και κρατάνε για το καλοκαίρι), τραγανό σαν τσιπς, και μια απίθανη «τηγανόσουπα»: σκορπίνα σιγοβρασμένη στο τηγάνι μέσα στο ζουμί της, με πατάτες, λάδι και λεμόνι. Καλή λίστα κρασιών, ωραία θέα στο λιμανάκι. Στο μαγαζί θα βρείτε και συσκευασμένα χειροποίητα προϊόντα (μαρμελάδες, γλυκά κουταλιού, πέστο φιστικιού κ.ά.). Γ.Π.

Πέρδικα, Τ/22970-61.233. Ανοιχτά καθημερινά, μεσημέρι-βράδυ. Κόστος: περίπου 25 €/άτομο.

Το Καφενείο των Αφών Μοίρα, ανοιχτό από το 1941

Στο παλαιό κτίριο της Δημαρχίας (1886) άνοιξε το 1941 το μπακάλικό του ο Μιχάλης Μοίρας. Τόπος σύναξης των ψαράδων και των μεροκαματιάρηδων του νησιού, μετατρέπεται από τους γιους του το 1953 σε καφενείο. Ελάχιστα έχουν αλλάξει από τότε. Αξίζει προτού απολαύσετε έναν μερακλίδικο ελληνικό στα τραπεζάκια έξω, να μπείτε μέσα για να πάρετε μια… τζούρα από την ψυχή του ιστορικού καφενέ. Είναι ένα μνημείο της σύγχρονης αιγινήτικης ζωής. Γ.Π.

Λ. Δημοκρατίας 38, Τ/22970-22.362. Ανοιχτά 06.30-14.00, 17.00-03.00.

Τα καλαμάκια του Νικόδημου είναι εμπειρία

Παμπάλαιο, καλτ σουβλατζίδικο, που χαίρει καθολικής αποδοχής. Άνοιξε τη δεκαετία του ’60 και έχει μείνει ίδιο και απαράλλαχτο από τότε. Κάθε βράδυ, ο κ. Νικόδημος, καθιστός, σιγοψήνει στη μεγάλη υπαίθρια ψησταριά -με προσήλωση μουσικού μπροστά στο σαντούρι του- τα χοιρινά σουβλάκια που έχει μαρινάρει στη σπέσιαλ μαρινάδα του, ενώ η κυρά του παραδίπλα καθαρίζει ένα βουνό πατάτες για το τηγάνι. Σαλάτα και μπίρα, και έτοιμο το τραπέζι. Η σκεπαστή αυλή με το ψιλό γαρμπίλι είναι κάθε βράδυ γεμάτη με κόσμο από όλο το νησί – κι ας βρίσκεται κάπου κρυμμένη στη Βάγια. Γ.Π.

Βάγια, Ανοιχτά κάθε βράδυ. Κόστος: 5-10 € /άτομο.

ΠΟΡΟΣ και μια μικρή εκδρομή στις απέναντι ακτές

Casanova Ristorante Poros: Το ιταλικό-προορισμός του Πόρου

Κατεβαίνοντας από το τελευταίο βραδινό πλοίο της Παρασκευής στο λιμάνι του Πόρου, στρίβω δεξιά προς την Πούντα μέχρι να φτάσω στο Casanova και να αφήσω τη μικρή ροζ βαλίτσα πίσω από την πόρτα. Σαν ψάρι στο θαλάμι, το βαθύ μπλε του εσωτερικού χώρου ήδη με ηρεμεί, ενώ χαιρετάω τις γνώριμες ακουαρέλες θεματολογίας Cinque Terre. Κάθομαι έξω και ανοίγει το μάτι, στέκομαι στις εικόνες των λουλουδιών, στα πιθάρια, τα καρό τραπεζομάντηλα, τις -ποτέ τυχαία- διακοσμημένες γωνίες. Το βλέμμα καταλήγει ξεκούραστο πλέον στους φίνους υπαίθριους καναπέδες του μαγαζιού, ενώ στο βάθος ο παραλιακός δρόμος και η θάλασσα συναντιούνται σχεδόν στο ίδιο ύψος με φόντο την ακτογραμμή του Γαλατά. Ανταμώνω με την παρέα, καλωσορίσματα, «πότε ήρθες;», αλλά η ερώτηση είναι μία: τι θα φάμε από τα αγαπημένα του μενού και τα ευφάνταστα πιάτα ημέρας. Τα επιμελείται ο Μιχάλης Τάσσης μαζί με τον Γιάννη Πανταλέων, όπως και τη μουσική και τη διακόσμηση και ό,τι μας θυμίζει τα αγαπημένα πειραιώτικα (και μη) στέκια Αμερικάνικο, Καρπούζι, Jimmy and the Fish, Cosa Nostra -όλα στο τώρα. ‘Ηδη παλιοί και νέοι φίλοι δίνουμε ραντεβού στον «Casanova» – οι cosaκικοί παραγγέλνουν πάντα για πρώτα την τάρτα πάπιας και τα ποσέ σπαράγγια με κρέμα παρμεζάνας. Ακολουθούν οι καζανοβικές πίτσες με ζύμη ιταλιάνα βέρα. Μεταξύ άλλων, διαλέγουμε την πίτσα με ζουμερό τσορίθο, πεκορίνο ρομάνο, τσάτνεϊ μανιταριών και θυμάρι, την αγαπημένη μου με καπνιστή πανσέτα, κρεμμύδι και γκοργκοντζόλα, αλλά και τη νεοαφιχθείσα με μορταδέλα, μοτσαρέλα bufala και φυστίκι Αιγίνης. Τα τραγανά φιλετάκια μπαρμπουνιού, από τη βάρκα του Ποριώτη Στέλιου, με το λεμονάτο ριζότο, το φρικασέ σφυρίδας, τα μύδια με πεπεροντσίνο και κόκκινη σάλτσα, το σπαγγέτι με ψίχα φρέσκου αχινού, αλλά και οι αιθέριες ταλιατέλες με μανιτάρια πορτσίνι και καπνιστή πανσέτα παίρνουν σειρά στο τραπέζι. Πάντα στο τέλος φυλάμε χώρο για το κλασικό τιραμισού, συνοδεία Αμερικάνο και Forget Domani. Ν.Δ.

Πούντα Πόρου, Δουζίνα 110, Τ/22980-352.94, Καθημερινά: 19:00-01:00, Κόστος: από 25 € /άτομο (χωρίς τα ποτά).

Ταβέρνα ο Παράδεισος: Για λεμονάτα, ριγανάτα και σούβλες

Οι ανέμελες βόλτες στο πευκόφυτο νησί του Πόρου περιλαμβάνουν πάντα βουτιά στην παραλία του Μοναστηριού, τη διαδρομή μέχρι το ιερό του Ποσειδώνα και μεσημεριανό φαγητό στον Παράδεισο. Είναι μια δροσερή παραδοσιακή ταβέρνα στην περιοχή της Φούσας με τριανταφυλλένιο κήπο, κληματαριές και στο βάθος της αυλής θέα θάλασσα. Εκεί μας υποδέχεται η κυρία Κική με τον σύζυγό της Αντώνη Δρούγκα και τον νεαρό σεφ Ηλία Κελετζέκη. Η ταβέρνα φημίζεται για τα ψητά της (βρίσκουμε γουρουνοπούλα αούβλας και κοντοσούβλι κυρίως τα Σαββατοκύριακα), καταπληκτικά μαγειρευτά τις καθημερινές (ζυγούρι, κόκορα με μακαρόνια, κουνέλι στιφάδο) και σχεδόν πάντα τα αγαπημένα μας λεμονάτα και ριγανάτα. Ο Παράδεισος είναι πάντα η μεσημεριανή επιλογή μας όταν είμαστε πολλοί και πεινασμένοι, ενώ οι τιμές όπως και το προσωπικό του είναι ιδιαιτέρως φιλικές. Ν.Δ.

Φούσα Πόρου, T/22980-23.419, Καθημερινά πρωί & βράδυ, Κόστος: από 15 € /άτομο (χωρίς κρασί).

Το Καπηλειό της Βάσως και του Βασίλη είναι θαλπωρή

Όταν ξεκινά η μέρα με πλάνο τη βόλτα μέχρι τα Μέθανα, όπου μπορεί κανείς να πάει εύκολα από τον Πόρο με το φέρυ ή με βαρκάκι, ο λόγος πάντα είναι ένας: η δική μας «Βασιλικούλα». Και είναι τόσο σοβαρός που ίσως και να θυσιαστεί η μεσημεριανή βουτιά. Στο λιμάνι των Μεθάνων, κρυμμένη σε ένα δροσερό στενό με κατηφορικά τραπεζάκια, καθόμαστε στο πλάι και η παραγγελία αρχίζει: η πιο λεπτεπίλεπτα κομμένη χωριάτικη σαλάτα που έχουμε συναντήσει, οι γλυκές μπάμιες-μινιατούρες και φυσικά τα μπιφτεκάκια με πατάτες στον φούρνο -μπουκιά και ταξίδι στο παιδικό καλοκαιρινό μεσημέρι. Γεύση σαν μνήμη-αστραπή, όταν τα ταψιά με τα ψητά της γιαγιάς επέστρεφαν από τον φούρνο του χωριού στην κουζίνα του καλοκαιρινού καταλύματος δεκαετίες πίσω. ‘Οταν τελειώνουμε το φαγητό, είναι η σειρά της κυρίας Βασιλικής να περάσει από το τραπέζι μας, να μας κοιτάξει με τα γαλάζια μάτια και να μας υπνωτίσει, ήδη ράθυμους, με την πιο κελαριστή αλά ‘Ιλια Λιβυκού φωνή της: «Καλώς τα τα παιδάκια μου, να είστε καλά πάντα και όταν πεινάτε, να έρχεστε εδώ να φάτε». Θαλπωρή. Ν.Δ.

Χρήστου Μαλτέζου 49, Μέθανα, T/22980-93.093, Καθημερινά πρωί & βράδιυ Κόστος: από 15 € /άτομο (χωρίς κρασί).

Παλαιόκαστρο: Για φρέσκο ψάρι στο Βαθύ

Ταξιδεύοντας από τον Γαλατά προς το Βαθύ Μεθάνων, μέσω του χωριού Τακτικούπολη (όνομα και πράγμα με τις ολάνθιστες αυλές) συναντάμε στο ύψος του παραλιακού δρόμου κάτω από τον αρχαιολογικό χώρο της Ακρόπολης των Μεθάνων την ψαροταβέρνα Παλαιόκαστρο, ένα μοναχικό λευκό οίκημα σαν χαμένο κομμάτι από κυκλαδίτικο παζλ. Η ήρεμη ομορφιά της είτε κάτσουμε στα τραπέζια της εκτυφλωτικά ασβεστωμένης αυλής, είτε κάτω από τα δέντρα, είτε στην προβλήτα στη θάλασσα, είναι ισάξια με την ποιότητα του φαγητού που σερβίρει το ευγενέστατο προσωπικό, πάντα με εγκάρδιο καλωσόρισμα. Φρέσκα ψάρια ντόπια ΑΑ, σαργοί, στείρες, φαγκριά, τραγανά άγρια χόρτα. Πρόσφατα πρόσθεσαν στον κατάλογο και ένα ωραίο ηπειρώτικο ούζο, το Μελτέμι. Σχέση ποιότητας-τιμής-περιβάλλοντος- διαδρομής πάντα εξαιρετική. Ν.Δ.

Παραλία, Βαθύ Μεθάνων, Τ/ 2298-09.27.47, Καθημερινά: 13:00-00:00, Κόστος: από 25 € /άτομο (χωρίς κρασί)