Η τυρόπιτα, λιτό φαγητό, με ή χωρίς φύλλο ζύμης και άλλα υλικά, ψημένη στον φούρνο, στη γάστρα ή στο τηγάνι, με ποικίλες ονομασίες και μορφές, είναι από τα είδη εκείνα της παραδοσιακής διατροφής που επιβίωσαν στο διαιτολόγιο των περισσότερων περιοχών, αλλά και των αστικών κέντρων. Διαχρονικά, και σήμερα, αποτελεί ένα από τα πιο διαδεδομένα είδη πρόχειρης αλλά και κύριας διατροφής. Έρευνα του Χαροκοπείου Πανεπιστημίου σε συνεργασία με το Μεσογειακό Αγρονομικό Ινστιτούτο Χανίων, υπό την καθοδήγηση του καθηγητή Γεωργίου Μπόσκου, έδειξε στατιστικά ότι οι πίτες και κυρίως οι τυρόπιτες κατέχουν ακόμα και σήμερα, σημαντικό μέρος στην καθημερινή μας διατροφή.
Τα απλά συστατικά της τυρόπιτας, όπως το ελαιόλαδο, με μονοακόρεστα λιπαρά, πηγή αντιοξειδωτικών, τα αυγά, με πρωτεΐνες υψηλής βιολογικής αξίας, βιταμίνες και ιχνοστοιχεία, η φέτα και η μυζήθρα, πηγές πρωτεϊνών, ασβεστίου και άλλων ιχνοστοιχείων αλλά και ο συνδυασμός της ζύμης από αλεύρι και των γαλακτοκομικών προϊόντων με το ελαιόλαδο, θεωρούνται ως πρότυπο υγιεινής και ισορροπημένης καθημερινής διατροφής.
Έτσι η τυρόπιτα, ένα φαγητό, που παρασκευαζόταν από τη νοικοκυρά με τα καθημερινά υλικά που υπήρχαν σε αφθονία στο σπιτικό της, καθώς χόρταινε πολλά στόματα και μπορούσε να μεταφερθεί εύκολα στο χωράφι, το αμπέλι, το κονάκι κ.α., είναι σήμερα το κύριο πρόγευμα του εργαζομένου στα αστικά κέντρα και των παιδιών στο σχολείο. Εμπλουτίζει δηλαδή με την ποικιλία της το καθημερινό διαιτολόγιο όλων των ηλικιών. Επίσης θεωρείται απαραίτητη σε ένα πιο γιορτινό τραπέζι αλλά και σε ένα επίσημο, ειδικά όταν είναι φτιαγμένη με περίτεχνα χειροποίητα φύλλα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Λαχτάρα για μηλόπιτα: 12 αγαπημένες και δοκιμασμένες συνταγές
Την προτείνουμε σε 32 παραλλαγές της από τις γρήγορες κουρού και τις τυρόπιτες χωρίς φύλλο μέχρι το πολίτικο νερομπούρεκο, τα στριφτά τυροπιτάκια με καλαθάκι Λήμνου και τη Βλαχόπιτα των κτηνοτρόφων. Είναι όλες πεντανόστιμες και ιδιαίτερες.
