Στον μεζέ, μπερδεύονται ψαρικά, θαλασσινά, κρεατικά, από το λουκάνικο ως τη μαρίδα. Δεν έχει σημασία καμία γκουρμεδιά, καμία γαλλική σειρά του τύπου πρώτα τα θαλασσινά, μετά το κρέας, έχει σημασία η συζήτηση, η ανταλλαγή απόψεων, από τις βλακείες ώς τη φιλοσοφία, από τα ποδοσφαιρικά ώς την πολιτική. Ο ελληνικός μεζές είναι συνάντηση για τσιμπολόγημα πριν από το κανονικό φαγητό συνήθως έξω από το σπίτι αλλά και φυσικά συνάντηση για μεζέδες στο σπίτι. Δεν θεωρείται μεζές το μεγάλο κομμάτι φαγητού, ο σωστός μεζές είτε θα κοπεί λίγο-λίγο στο τραπέζι είτε θα έχει κοπεί εκ των προτέρων. Ο ελληνικός μεζές δεν είναι ούτε η κεμία της Τυνησίας ούτε ο τούρκικος ή λιβάνιος μεζές, ούτε τα ιταλικά αντιπάστι, ούτε το γαλλικό ορντέβρ.
Ο μεζές είναι η πιο ωραία αφορμή για καλοκαιρινά μαζέματα με φίλους, κουβέντες, καλοπέραση, ποτό και φυσικά νόστιμο φαγητό.