Βλίτα
Παλαιότερα τα βλίτα φύτρωναν μόνα τους σε κήπους και χωράφια ανάμεσα σε κηπευτικά. Πλέον καλλιεργούνται συστηματικά, για να καλυφθούν οι αυξημένες ανάγκες ζήτησης από καταναλωτές και χώρους εστίασης. Έχουν έντονη και δροσερή γεύση. Άλλες ονομασίες για το βλίτο είναι γλίντρο ή βλιταράκι. Τρώγονται βραστά και τσιγαριαστά, σκέτα ή αναμεμειγμένα με άλλα χόρτα και λαχανικά του ελληνικού καλοκαιριού.
Γλιστρίδα
Γνωστή και ως αντράκλα, ανδράχλη, τρέβλα και χοιροβότανο, η γλιστρίδα αυτοφύεται σε λαχανόκηπους και σε αγρούς, αλλά και καλλιεργείται για να καλυφθεί η ζήτηση. Η καλλιεργημένη, αυτή που κυρίως βρίσκουμε στο εμπόριο, έχει μεγαλύτερα κοτσάνια και φύλλα. Κατά την αγορά, προσέχουμε να είναι όσο γίνεται πιο τρυφερή και με ζωηρό πράσινο χρώμα. Οι περισσότεροι τη γνωρίζουμε από την παρουσία των δροσερών φύλλων της σε μια πλούσια εκδοχή της χωριάτικης σαλάτας. Η ταπεινή γλιστρίδα, όμως, «παίζει» σε πολλές συνταγές. Στο Πήλιο σερβίρεται βραστή, με σκορδαλιά, ενώ στην Κωνσταντινούπολη και στα παράλια του Αιγαίου, συνηθίζουν να φτιάχνουν μια σαλάτα στην οποία τα κρουστά φύλλα της γλιστρίδας συνυπάρχουν με το σκόρδο και την όξινη γεύση του γιαουρτιού.
Αλμυρίκια
Η αρμύρα ή αλμυρίδα είναι ένα υπέροχο χόρτο – σαλατικό του καλοκαιριού που εξαφανίζεται με τα πρωτοβρόχια. Καλλιεργείται πλέον και αυτή, αν και είναι πιο σκληρή, άγευστη και θέλει καλό καθάρισμα, αλλά τη βρίσκουμε και άγρια στις Κυκλάδες, στα Μεσόγεια και σε άλλα παραθαλάσσια μέρη της Ελλάδας. Η αρμύρα, λόγω της μεγάλης περιεκτικότητας σε ανθρακικό νάτριο (Na2CO3) χρησιμοποιήθηκε επί αιώνες για την παρασκευή καυστικής σόδας – ποτάσσας – αλυσίβας – καλίου. Η τελευταία λέξη θα μας δώσει – μέσω των αραβικών – και τον χαρακτηρισμό αλκαλικό (βασικό), το αντίθετο του όξινου. Εξάλλου τοπικές ονομασίες της αρμύρας το υπενθυμίζουν: αλυσίβα, καλιά. Ωμή ή βρασμένη, η αρμύρα ταιριάζει πολύ με το ψάρι και τα θαλασσινά, αλλά συμμετέχει υπέροχα και στις σαλάτες όπως ακριβώς και η γλιστρίδα. Επίσης τα πιο χοντρά φύλλα και στελέχη της μας δίνουν πολύ νόστιμο τουρσί. Μια ενδιαφέρουσα παρασκευή είναι η μετατροπή της σε σάλτσα: ωμή αλμυρίδα με λίγο λεμόνι, σκόρδο, λάδι και αλατοπίπερο και κατευθείαν στον πολτοποιητή. Ταιριάζει πολύ ωραία σε κρύο λευκό κρέας ή σε σαλάτες.
